SoulMate 15

ეს ყველაფერი იყო. ალექსი ჩამეხუტა ისე როგორც მხოლოდ მას შეეძლო. ვფიქრობდი ყველა მომენტზე როდესაც მის გვერდით ყოფნაზე ვოცნებობდი. ზუსტად მაშინ, შემეძლო მოვმკვდარიყავი. ბედნიერი მოვკვდებოდი. მოვკვდებოდი უკვე სამოთხეში მყოფი. აღარც კი ვიდარდებდი თუ

ქეთა... გიყვარვარ? (თავი 15)

ბანკეტის ჩატარება ბავშვებმა ბათუმში გადაწყვიტეს. ქეთამ მანქანა გასაყიდად გაამზადა. მაგრამ ჯერ ბათუმში მიყავდა ეთო, თეო, ლუკა და სანდრო.

მარტოსულობის უპირატესობა (თავი 15)

ერთი შეხედვით ყველაფერი მარტივია,მარტივია თითქოს და ეს ყოველივე(შეყვარებულობანა),მაგრამ როდესაც ამ ყველაფრის მონაწილე თავად ხდები,უკვე სხვაგვარად ფიქრობ. ვფიქრობდი,მინდოდა გამეგო ვნანობდი თუ არა მასთან ურთიერთობას,ვფიქრობდი გამეწყვიტა მასთან

ყველაფერი ჩხუბით დაიწყო 15

საავადმყოფოს ავტოსადგომს რომ მივუახლოვდით დაძრული მანქანიდან გადმოვხტი და საავადმყოფოსკენ გავიქეცი.უკნიდან ხვიბლიანის ძახილი მომესმა მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე.ახლა მხოლოდ თამროს ნახვა მინდოდა.მისი ჩახუტება,მოფერება მინდოდა.საავადმყოფოს მიმღებში

შემთხვევითი სიყვარული-ნაწილი 15

-თორნიკე ძმაო. -მივარდა იოანე.-სად იყავი თორნიკე, როგორ მომენატრე-შეხედავდა, ჩაეხუტებოდა -მეც მომანტრე იოანე. გთხოვ ამდენი ემოცია არ არის საჭირო-ამოიბუტბუტა თორნიკე -ჩემო საყვარელო ძმაო. წლებია გეძებთ. სად იყავი?

არ მოკვდები (თავი 15 და 16)

საშინლად დაღლილები დაბრუნდნენ თბილისში,მშობლებისგან ჩხუბი, მასწავლებლებისგან... ზოგს ფულს აღარ აძლევდნენ დასჯის მიზნით, ზოგიც სახლში გამოკეტეს და მანქანა ჩამოართვეს. სკოლიდან ტონა სამეცადინო მისცეს და 1კვირა დაუმატეს სწავლის. ანისაც არა ნაკლებად

ექიმი დეტექტივი 15

როდესაც ყველანაირი ფიქრისგან უკვე თავისუფალი ხარ უწონადობა მთლიანად გიპყრობს ცოტა ხნით მაინც. შემდეგ კი ერთი საკითხი მაინც ამოტივტივდება, რომელზეც ფიქრები ქარიშხალივით დაგატყდება თავს. ცხოვრება ზედმეტად ხანმოკლეა იმისთვის, რომ იცხოვრო ისე როგორც

სიყვარულის შიშის სინდრომი (15)

-რატო არ გძინავს? - ჩუმად ჩაილაპარაკა ვიბლიანმა , ისე რომ თვალები არ გაუხელია , თავიდან მეგონა სიზმარში იყო და არაფერი ვუთხარი -კატო ახლა ჩაგეძინა? - ირნიულად ჩაილაპარაკა - ისეთი მოუსვენარი ხარ მე გამაღვიძე და ახლა დაძინების უფლებას არ მოგცემ -

მათხოვარი (15 თავი)

მეთხუთმეტე თავი იმ ღამით, სანდროსგან განსხვავებით, თვალი არ მომიხუჭავს, ვიწექი და მივჩერებოდი ოთახის კუთხეში არსებულ აბლაბუდას, ჩემი აზრებიც ასე ახლართულიყო, ვერც თავს ვუგებდი და ვერც ბოლოს: - როგორ მოვიქცე? სადამდე მიმიყვანს ეს ყველაფერი? იქნებ

ალბათ 15 წუთში სისხლით დავიცლები

ანა, სანგარში ვარ ახლა დაჭრილი და ალბათ 15 წუთში სისხლით დავიცლები, ცოტაც მოითმინე, სულ სხვა აპრილიდან, ერთად გაფრინდება შემზარავი წლები,