ქამელეონისფერი სიყვარული (თავი 1)

მონატრებული ყველაფერი ლამაზიაო ამბობენ,მაგრამ მე მაინც ყოველთვის ლამაზად მიმაჩნდა თბილისი.მიყვარდა ამ პატარა ქალაქში ყველაფერი კარგიც და ცუდიც,ლამაზიც და უშნოც,საშიშიც და სიამოვნების მომრგვლელიც.მე და ის რაღაც უხილავი ძაფებით ვიყავით

ნუ მეთამაშები.! (თავი 7)

-მომიყევი რამე შენზე, ბექა შენ ჩემი წარსული ასე თუ ისე იცი მე კიდე არაფერი ვიცი შენზე. -გავუღიმე და შოკოლადის ფილა მოვტეხე კბილებით. -ჰმმ..-გაეცინა.-დედის ერთა ვარ, მშობლებთან 22 წლამდე ვცხოვრობდი მერე ნელ-ნელა გადავედი სხვაგან, არ მინდოდა მათზე

"ერთხელ აეროპორტში" დასასრული

სიყვარულით ლენაარა შენ გიჩვენებ სეირს-დავემუქრე გულში და უახლოეს ტაქსში ჩავჯექი. ლუკას მანქანა მთელი გზა უკან მომყვებოდა თუმცა მე ოსტატურად არ შევიმჩნიე. მიუხედავად იმისა რომ ემოციურად კარგი თვითკონტროლი მაქვს, მაინც ძლივს ვაჩერებდი თვალებში

"ერთხელ აეროპორტში" თავი 5

ყველაფერი იდეალურად მიდის. კახიმ მისი მშობლები გამაცნო. როგორც აღმოჩნდა 3 წლის გაშორებულები არიან, თუმცა მახვილ თვალს არ გამოეპარება, რომ ეს ორი ადამიანი ისე იზიდავს ერთმანეთს, როგორც ცეცხლი და წყალი. კიდევ ერთი სიახლე ის არის, რომ რამოდენიმე კვირის

"ერთხელ აეროპორტში" თავი 4

მთელი საღამო სულელივით ვიღიმოდი, რომ გეკითხათ რა გაცინებსო ვერც გიპასუხებდით მაგრამ ფაქტია რომ ღიმილსგან უკვე სახის კუნთები მტკიოდა. ბაჩომ უკითახავად დაავლო ხელი ელეს და საცეკვაოდ წააპორწიალა

"ერთხელ აეროპორტში" თავი 3

ამ დღეს ნაწილ-ნაწილ ვიშლები და რამოდენიმე დღე ვუნდები სულის ნატეხების შეწებებას, ნიღბის მორგებას და "ბედნიერი" ლენას დაბრუნებას. უკვე მღვიძავს თუმცა, თვალებს ჯიუტად არ ვახელ. არ შემიძლია ჩემს ოთახში მჯდომარე დედის ცრემლით გაჟღენთილი თვალების ყურება.

"ერთხელ აეროპორტში" თავი 2

მეგობრებო ეს არის მეორე თავი. იმედია მოგეწონებათ. ზოგადად ეს სტილი ჩემი არ არის მაგრამ რაღაცნაირად კარგ ხასიათზე ვდგები ამ ისტორიის წერისას. არ მაქვს პრეტენზია იმის რომ კარგია. მე მსიამოვნებს იმედია თქვენც მოგეწონებათ. თქვენი ლენაჩამკივის ელე და

"ერთხელ აეროპორტში" თავი 1

აეროპორტში ვზივარ. სულმოუთქმელად ველი რეისს რომელსაც არ გავყვები. ერთი მარტივი მიზეზის გამო:ბილეთი არ ამიღია. მეტსაც გეტყვით პასპორტიც კი სახლში დავტოვე. ალბათ ფიქრობთ შეიშალაო. რომ მხედავდეთ იმასაც დაამატებდით აბა ამხელა ჩემოდანი ვისთვის