მე პოეზია არ მინდა მერქვას

მე პოეზია არ მინდა მერქვას ამბიცია მაქვს წერის მაღალი, სანთელი კალამს მადლიერ ერწყმის ვგონებ, მრავლად მაქვს გზები სავალი

არ შეიყვარო!(თავი მესამე)

აკრძალული სიყვარულის ბაღში,ყველაზე ლამაზი ყვავილები ყვავის...

არ შეიყვარო! (თავი მეორე)

აკრძალული სიყვარულის ბაღში,ყველაზე ლამაზი ყვავილები ყვავის...

არ შეიყვარო!

აკრძალული სიყვარულის ბაღში,ყველაზე ლამაზი ყვავილები ყვავის...

არ მსურს..

არ მსურს გაგანდო ჩემი ფიქრები, მაგრამ ვიცი რომ მაინც მიხვდები, ის რომ მიყვარხარ, ძლიერ მჭირდები, რას გრძნობ მითხარი ნუ დაფიქრდები.

არ ვიცი რა დავარქვა!!!!!

- მითხარი, არ დაიღალე? - პასუხს საკმაოდ დიდ ხანს ველოდე , მაგრამ მხოლოდ სიჩუმე იყო, ზოგჯერ კი ეს სიჩუმე ყველაზე მეტს ამბობს.არ მინდოდა ზურგი მექცია მისთვის.. ჩვენთვის... კიდევ ერთხელ. კიდევ ერთხელ. ამ ერთხელ... იქნებ ახლა მაინც გამოვიდეს. ჩემს თავს

უმოწყალო სევდა რომელიც არ ქრება

ისეთ სამყაროს სადაც, არ იციან რა არის ტკივილი. არ იციან რა არის სევდა; ეჭვი და ყოველგავარი ბოროტება. ხოლო მაშინ იგებენ ყოველივეს როდესაც ვიღაც ვისი ადგილიც იქ არ არის მიდის და მათ ცხოვრებას ანგრევს. მაშინ ყოველივე ხილული.

ამბავი,რომელიც არ მოხდა

და მაშინ,როცა გრძნობ იმედგაცრუებას და სიამაყეს ერთდროულად,გინდა იტირო...როგორი სამარცხვინოა იყო ასე ნორმალური,ასე ცოცხალი,ასე გადარჩენილი,შუბლზემიდებული ტყვიასავით,რომ გადაიფიქრეს...

კაცები არ ტირიან.(სრულად)

..”if you go , i’ll stay you come back , i’ll be right here”…

შენზე უფროსია ,არ შეეფერებით (თავი 7)

-დედა რისთვის მირეკავ? -უკვე მოგბეზრდი? რანაირად იქცევი, ერთი სიტყვა არ დაასველე რო მიდიოდი, მამაშენთან კარგად იჭორავე -ვთიშავ დედა ! გაბრაზებულმა დაკიდა ყურმილი და ანდრონიკეს არაფრისმტქმელ მზერას გაუსწორა თვალი -ცუდად ნუ გაიგებ ამ ‘’ფულიანი