არ ვიცი ახლა რა უნდა გითხრა

არ ვიცი ახლა რა უნდა გითხრა, თავს ვეღარ ვართმევ სიტყვებით სათქმელს, და მაინც არის ამ ქვეყნად ვიღაც, ღიმილს რომ გჩუქნის და გულს რომ გართმევს...

ჩემი არ გეშინოდეს!

-ისე დღეს დილით რა კივილიც ვერ მოასწარი, ახლა აინაზღაურე დაგორებისას. - ამბობს და მის ,,ქოლგეით" კბილებს მიჩენს.-არა, ისე რამ ჩაგაცვა ასეთი მაღლები? დებილები ხართ რა ეს ქალები! -ამბობს და თან ხარხარებს. ცოტა ვერ უნდა იყოს

9 მიზეზი, რატომ მოსწონთ კაცებს ქალები, რომლებიც მაკიაჟს არ იკეთებენ

მოდი, ყველაფერს თავისი სახელი დავარქვათ: არაფერი გვაქვს საწინააღმდეგო იმ ქალების, რომლებსაც უყვართ და გამოსდით მაკიაჟის კეთება. არც არავის შერცხვენა გვინდა. მხოლოდ ის ვიცით, რომ ბიჭებს მართლაც ის გოგოები უფრო მოსწონთ, ვინც მაკიაჟს იშვიათად იკეთებს.

ჩემი არ გეშინოდეს! (თავი 2)

ადამიანებს სახეზე მიეხატათ ბედნიერი ღიმილი, მე კი ვერც ფუნჯი მშველოდა და ვერც კალამი. პაბლო პიკასოს ნახატებს დავემსგავსე, რომლის თვალები სევდისგან ბრწყინავს, მოწყენილი ღიმილი კი სულ სხვა რამეზე მიგვანიშნებს.

ტიტები ; არ დაგთმობ

არ დაგთმობ გამინათე ეს სავალი გზები, ნუ დამტოვებ,მხოლოდ ამას გევედრები, შენი ხელით გამიკვლიე გზა, არ დამტოვო მე არ მინდა სხვა... როცა შავ ცას თეთრი მთვარე დაამშვენებს, მე შენს ყელს ჩემი კოცნით ავაჭრელებ, და როცა დილით მზე შენს სახეს ათბობს, მე

არ შემიძლია,ვერ გელევი ( 2 )

-რა დედა,?ეგოისტია ეგ შენი გიგი,დაგნიშნა,დაჰკრა ფეხი და ავღანეთში წავიდა 6 თვით,ეგოისტობაა აბა რა არის ეს?იქნებ რა დაემართოს?ასე გაუთხოვარს გაქვრივებს უკვე,რა აკლდა,სახლი არა აქვს თუ კარი?-დედა კარგი რა,ცალკე უნდა რომ ვიცხოვროთ-მშვიდად ცდილობდა

ჩემი არ გეშინოდეს!

დილა ჩვეულებრივად დაუწყო, ისევ მომაბეზრებლად... ისტორიის მთავარ გმირს ვერც კი წარმოედგინარომ ეს დღე მის ცხოვრებას ძირფესვიანად შეცვლიდა, თუმცა ყველაფერი მას შემდეგ აირია რაც სამსახურში მიმავალი ახალგაზრდა გოგონა უცნობმა მამაკაცმა იარაღით დაატერორა.

არ შემიძლია,ვერ გელევი ( 1 )

-თუ ასეა გაგეცნობით,ბონდი,ჯეიმს ბონდი-ტუჩის კუთხე ეშმაკურად ჩაუტყდა.წამით შეყოვნდა ქალი,წარბები მაღლად აზიდა,მაგრამ არ დაიბნა. -სასიამოვნოა,მატა ჰარი. -მაშაყირებთ? -მოგბაძეთ-სიცილი ვეღარ შეიკავა.

არ მინახიხარ რამდენი ხანია

მზე ნაომარია, სიცივე, ძლეული ათბუნებს საამოდ რა კარგი დარია ირგვლივ სილამაზე ვარ გადარეული ეჰ! არ მინახიხარ რამდენი ხანია. ქალი უებარი ჩემი ა რჩეული ბუნების მშვენება მე მან გადამრია ჩემი სიამაყე ჩემი

მე რომ ასეთი გიჟი არ ვიყო- გიორგი მნათობიშვილი

მე რომ ასეთი გიჟი არ ვიყო, არ გეყვარებოდი ალბათ... ჯიუტი არ ვიყო, დამყოლი რომ ვიყო ვინ გეყოლებოდა დარდად? შენი ამოსუნთქვის სული, რომ არ ვიყო და შენი სიცოცხლის ბადე ხომ არ იქნებოდა ეს ჩვენი ცხოვრება ასე ოცნებებით სავსე,