არქანგელოზი (თავი 11)

გაეთრიე ! გაეთრიე ! გაეთრიე აქედან ... აღარასდროს დაგინახო მე შენ არასდროს მყვარებიხარ წყეულო ურჯულოვ - იყვირა ლუციფერმა

არქანგელოზი ( თავი 10 )

მოხუცი თავაზიანად მიესალმა მთავარანგელოზებს , თავი დაუხარა და სამოთხის კარი გაუღო ... რამდენიმე მეტრი გაიარეს და აღმოჩნდენ პირველ კარიბჭესთან , კარიბჭე შეაღეს და უზარმაზარ მინდორზე გავიდნენ . აქა იქ ახალგაზრდა ანგელოზები დათამაშობდნენ , პატარა

არქანგელოზი ( თავი 9 )

გოგონასთვის მოულოდნელი აღმოჩნდა კოცნა , ხელებს იქნევდა , მოშორებას ცდილობდა , თუმცა ლუციფერი ბევრად ძლიერი აღმოჩნდა , ბოლოს ანასტასიამ ხელები მოჰხვია და როგორც ამბობენ, სიყვარულის მორევში გადაეშვნენო ...

არქანგელოზი ( თავი 8 )

ლუციფერს გაკვირვებისგან თვალები უთრთოდა , დაუჯერებელ რამეს ხედავდა. შეჰყურებდა ჩახუტებულ და მომტირალ ანასტასიას და გული თითქოს თბებოდა , შავი მატერიაც გაქრა , ფრთებიც თავის ადგილს დაუბრუნდა , თითქოს ლუციფერისთვის ყველაფერმა აზრი დაკარგა , მთელი

არქანგელოზი ( თავი 7 )

- თქვენ , თქვენ , თქვენ ... მე ვერ გიტანთ თქვენ , - საოცრად გაბრაზებული სახე ჰქონდა გოგონას , თვალებს ვერ უჯერებდა , რომ მისი უფროსი , რომელთანაც მომავალი ოთხი წელი უნდა ემუშავა , ეს უზნეო ლუციფერი იქნებოდა ...

არქანგელოზი ( თავი 6 )

მოიცადე, მოიცადე, აზაზელ, დაბრუნდი , ლუციფერს უნდა ვუთხრა ყველაფერი , ის საფრთხეშია ... გაიძახოდა ლილიტი თუმცა მისი ხმა აღარავის ესმოდა

არქანგელოზი ( თავი 5 )

-მორჩა გაბრიელ მკვდარი ხარ . გაიფიქრა ლუციფერმა ... გაბრიელი განძრევას სცდილობდა თუმცა ჭრილობებმა ამის საშუალება არ მისცეს ... - ნუთუ ლუციფერის ხელით უნდა მოვკვდე ? მე და მას ჰომ ყოველთვის ყველაზე ძალიან, ერთმანეთი გვიყვარდა , ან რას სჭირს მას ,

არქანგელოზი ( თავი 4 )

- დროა დავასრულოთ ძამიკო ! თქვა ლუციფერმა და კვერთხები ერთმანეთს მიადო უზარმაზარი შავ-თეთრი ენერგიიით სავსე ბურთი წარმოქნა და გაბრიელის მიმართულებით გაგზავნა