ჩემი საკუთარი ბედნიერება (თავი 3)

ალექსანდრე ხელს წელზე მიცურებს და გულზე მიკრავს, მეორე ხელით ლოყაზე მეხება. მთელ ტანზე სიმხურვალეს ვგრძნობ, სიამოვნებისგან თვალებს ვხუჭავ. მოსალოდნელი კოცნისთვის ტუჩებს ერთმანეთს ოდნავ ვაშორებ. ალექსანდრეს ტუჩები, ჩემს ტუჩებს ეხება. ხო ვამბობ ეს

ჩემი საკუთარი ბედნიერება (თავი 2)

სახლის კარს ვაღებ და შევდივარ. როგორც ჩანს, მარტო ვარ. დედა ჯერ არ მოსულა. ჩანთას და ფოტოაპარატს ვდებ და ჩემს ოთახში შევდივარ. ტანსაცმელს ვიხდი, ლეპტოპს ვიღებ და მისაღებში გავდივარ. ლეპტოპს ვრთავ, ფოტოაპარატს ვაერთებ, სურათები გადამაქვს.

ნუთუ ბედნიერება მართლა არსებობს?! (4)

-ეცადე არაფერი შეიმჩნიო ჩვენ ხომ ეხლა გავიცანით ერთმანეთი კარებში გაშეშებულს ყურში დამიანეს ბოხი ხმა ჩამესმა, ტუჩების მოძრაობით კანზე მეხებოდა და მთელ ტანზე საოცარმა ტაომ დამაყარა, ამას დაემატა მისი ხელის წელზე მოხვევა და ისევ ყველაფერიმა ერთდოულად

ჩემი საკუთარი ბედნიერება

სიგრილეს ვგრძნობ, ვიზმორები, თვალებს ვახელ და ოთახს ვათვალიერებ. დილის სინათლე თვალებს მჭრის, მეორე მხარეს ვბრუნდები და საათს ვუყურებ. ვხვდები, რომ, უნდა ვიჩქარო, მაგრამ იმდენად მეზარება თბილი საწოლის დატოვება, რომ, საბანსთავზე ვიფარებ.

ნუთუ ბედნიერება მართლა არსებობს?! (3)

-უცხო ნომრიდან გამაფრთხილებელი შეტყობინებები მომდის ბექაზე.. უკვე კარებთან იყო რომ ვუთხარი, ორ წამში კი ისევ მაგიდასთან იჯდა -რას ქვია გამაფრთხილებელი შეტყობინებები? -გუშინ მომწეერა გაფრთხილებ ბექასგან ტავი შორს დაიჭირე თორემ მერე გვიანი იქნებაო და

ბედნიერება გაზიარებით (48)

_მუხტი გაზარდეთ, - დასჭექა თეთრხალათიანმა. ავალიანისთვის იმდენად მტკივნეული იყო ექიმის სიტყვები, თავშვი წაიშინა ხელები, თითქოს, ეს-ესაა ლურსმანი ჩააჭედეს და მის ბოლომდე ჩაყვანას ცდილობდა ჩაქუჩის სიძლიერე...

ნუთუ ბედნიერება მართლა არსებობს?! (1,2)

ოცდაათჯერ მაინც მექნება ესემსი გადაკითხული, თუმცა ვერანაირ დასკვნამდე ვერ მივდივარ ვინ შეიძლება იყოს... გადავწყვიტე დამერეკა.. ერთი ზარი, ორი, სამი... მაგრამ ყურმილს არავინ იღებს ნერვებაშლილმა ტელეფონი გვერდზე მოვისროლე და

სად დაიბადა ბედნიერება

სად დაიბადა ბედნიერება... ზღვაში? მზეში? თუ ჩვენში? სად ისახება მისი ზმანება, ღიმილში? იქნებ ცრემლში? ზღვა მღელვარეა, ცოტა მრისხანეც, გრძნობებს ვერ მალავს ვერსად, თუ რამეს დარდობს გულში ვერ იკლავს, გულს ტალღებს უშლის წესად... მზე ნათელია,

ბედნიერება გაზიარებით (47)

_სად მიიპარებით, ამ შუა ღამით დედა-შვილი. ამჯერად რამ წამოგიარათ? - გვანცა შედგა. შეეშინდა უცებ. _ნაყინის საყიდლად მივდიოდით. - უპასუხა სიცილით. _მერე ამ ყინვაში გარეთ როგორ უნდა გახვიდე, რატომ არ გამაღვიძე. - ავალიანი მისკენ წავიდა. _დამენანა

როგორ და სად უნდა შეხვდეთ 2016 წელს და როგორ უნდა მორთოთ სახლი, რომ

ასტროლოგიის მიხედვით მაიმუნის არცერთ წელიწადს მშვიდად არ ჩაუვლია, ეს ცხოველი ხომ მოუსვენრობითა და ტემპერამენტით გამოირჩევა. გარდა ამისა წლევანდელი წლის სტიქია ცეცხლია და ეს წელიწადი სიურპრიზებითა და მოულოდნელობებით იქნება სავსე.