ბედნიერება გაზიარებით (18)

_არაუშავს. - უკან მოუხედავად უთხრა ავალიანმა და კიბეები სირბილით ჩაატარა. - დაჯექი. - მაქანის კარი გაუღო. - ეს ჩვენი ბოლო შეხვედრა იქნება, ამის შემდეგ აღარ დაგელაპარაკები, მითუმეტეს ჩვენს თემაზე და საერთოდ აღარ დაგენახვები.

ბედნიერება გაზიარებით (17)

_რა გაეწყობა. რახან ასე გსურს... - წარმოსთქვა ირონიით წამიერი დუმილის შემდეგ. - გადადი, მანქანიდან!.. - დააყოლა მერე. ნათქვამი ხმამაღალი გამოუვიდა. გვანცამ უხმოდ გააღო მანქანის კარი და ხმაურით, თითქმის მიჯახუნებით დაკეტა.

ბედნიერება გაზიარებით (16)

გვანცამ მობილური მოიმარჯვა და ახალაძესთან დარეკა. _პაატა... _რა ხმა გაქვს, რა გჭირს? - შეშფოთდა ბიჭი. _სად ხარ? _სახლში ვარ.. მოვიდე? _მოდი ჰო, რა.. დღეს ვერ შევძლებ ლექციების ჩატარებას. თავი უნდა გავინთავისუფლო.

ბედნიერება გაზიარებით (15)

ერთხანს ერთმანეთის სურნელით სუნთქავდნენ. მამაკაცს უძნელდებოდა გვანცას მოცილება, არადა გრძნობდა, რომ ვერ საზღვრავდა მკლავების სიძლიერეს. _იცი, რა? - თქვა ჩურჩულით თორნიკემ, - სინათლეს დავტოვებ ჩართულს, წარმოიდგენ, რომ მე სახლში ვარ... - გოგონას

ბედნიერება გაზიარებით (14 თავი ერთად)

_არ მეხერხება ლამაზი სიტყვების თქმა... არც ის მინდა ბანალური საუბარი გაგიმართო... უბრალოდ... უბრალოდ მივხვდი,რომ შენ ხარ ის ვინც მთელი ცხოვრება მჭირდება ჩემს გვერდით...

ყიველი ტკივილის შემდეგ გარდაუვალი ბედნიერება მოვა!(სრულად)

-ბავშვობში სულ ვოცნებებობდი სიყვარულზე,სულ ერთი იყო ეს ოჯახის სიქნებოდა თუ ქალ-ვაჟური,მე უბრალოდ მჭირდებოდა იგი.დროის სვლასთან ერთად ვფიქრობდი რომ სიყვარული საერთოდ არ არსებობდა და ეს უბრალო მტკნარი სიცრუე იყო...მერე შენ გაგიცანი და თითქოს რაღაც

ნანტრი ბედნიერება... (2)

არ იცოდა სად წასულიყო, არც ფული ქონდა არც ტანსაცმელი, წესიერი ადამიანივით რო ეარა, მერე ერთმა აზრმა გაუელვა და სახლისკენ დაიძრა, უკვე ფეხები ტკიოდა ამდენი სიარულისგან თუმცა ეგ ვის ადარდებდა, ფიქრობდა სახლში არავინ იქნებოდა,

ნანატრი ბედნიერება...

საავადმყოფოს კარი სიმწრით მიიჯახუნა და გააფთრებული დაუყვა კიბეებს, ტანზე ჯერ კიდევ სისხლიანი ჯინსი და თეთრი "უკვე წითელი" ზედა ეცვა, სახე კი სახეზე საშინლად იტო დალურჯებული და დასისხლიანებული, თუმცა ეს ვის აინტერესება, მიდიოდა და არ იცოდა სად,

ბედნიერება,როგორც აკრძალული ხილი

ბედი -ეს სიტყვა ჩემთვის ძალიან უცხოა.არადა მიყვარს აზარტული თამაშები..მიყვარს რისკი,მაგრამ ეს უკანასკნელი,ეს ბედი,ამ ყველაფერს მაზიზღებს... მიყავრს ადრენალინი,მიყვარს ემოციის გიჟური

ჩავლილი ბედნიერება (1)

ყველა დედას უყვარს შვილი, მაგრამ ასეთი თბილი ურთიერთობა მარტო ფილმებში თუ მინახავს. თვითონ ემილი რას საქმიანობდა?-ემილის კარგი განათლება აქვს, კონკრეტულად კი არქეოლოგიური დაამთავრა.თბილისში ორი ბინა აქვს გაქირავებული, შესაბამისად ფული საკმაოდ აქვს