ბედნიერი

გამარჯობათ მე ელენე ამირეჯიმი გახლავართ ვარ 17 წლის,ვცხოვრობ თბილისში,მყავს მშობლები,დედა ეკა ამასუკელი და მამა ალექსანდრე ამირეჯიმი 22წლის

იყავი ბედნიერი - სრულად

სახე ხელებში ჩავმალე და მოხდა ის რისიც მეშინოდა ! გაუჩერებლად ვტიროდი , ამდენი წლის ნაგროვებ სევდასა და ბრაზს ამ ცრემლებს ვატანდი და ვგრძნობდი , როგორ მშორდებოდა გულიდან რაღაც დიდი ლოდი. ცას ავხედე და თვალები დავხუჭე.

იყავ ბედნიერი...

თვალი მეხუჭება, სუნთქვა მეზარება, არავინ მელოდება, ყველა მეკარგება, სადღაც შორს ფიქრი ნისლად იფანტება, დაჩეხილი სული სულ არ მებრალება. სიტყვებად ვერ ვწერ, ეს რა მემართება, ტკივილს მაყენებს და ისევ მებრალება, ცხოვრებით დაღლილს მიწა მენანება, რისთვის

ვინ თქვა ბედნიერი დასასრული არსებობსო? თავი II

დილით მაღვიძარას საშინელმა ხმამ გააღვიძა და ახალი დღის დაწყება აუწყა. თავი ძლივს წამოწია საწოლიდან, რადგან ღამით თითქმის არ სძინებია. ჩუსტების ფლატუნით გავიდა აბაზანაში და წყალი გადაივლო, შემდეგ სამზარეულოში სწრაფად ისაუზმა და ახალი სკოლის გზას

ვინ თქვა ბედნიერი დასასრული არსებობსო?

-ხვალ ახალ სკოლაში წახვალ დე უკვე მოვაგვარე-ღიმილით უთხრა დედამ და თმაზე მოეფერა -კარგი-უემოციედ უპასუხა და თავისი ახალი ოთახისკენ წავიდა. საწოლზე დაენარცხა და მწარედ ატირდა.დავიფიცებ პატარაობის შემდეგ პირველად ტიროდა. უნდოდა ტკივილისგან დაცლილიყო,

იყავი ბედნიერი - 4 - დასასრული

სახლში ვბრუნდებოდი , ღამით მაღაზიიდან.ძალიან მშიოდა, თანაც ხვალ გოგონებს ველოდი , ზეგ კი მონასტერში მივდიოდი.როგორც კი გეგისთან და რეზისთან საუბარს მოვრჩი მობილური ჩავიცურე ჯიბეში და ღიმილით შევედი სადარბაზოში.ვიგრძენი

იყავი ბედნიერი - 3

- მშვიდობაა ? - სამზარეულოში თავი ანამ და მარიამმა შემოყვეს. - კი ... წყლის მაგივრად არაყი დამილევია - გავიღიმე და ახლა ამომიტივტივდა თავში აკო და ასია - რა ხდება იმასთან მშვიდობა აქვთ ? - კი ... დავრეკე და ისეთი ხმით გამაგონა ასიამ , აშკარად ცუდ

იყავი ბედნიერი - 2

კართან ვიდექი და დედას ველაპარაკებოდი , როცა შემოაღეს და უცებ შემოვარდნენ .- წვიმას იწყებს - გაიცინა ნიკამ და ქურთუკი იქვე დაკიდა - როგორ ხარ ? - მკითხა ერთიანად დაბნეულს და ლოყაზე მაკოცა - შევალ მე - გამიღიმა მომაკვდინებლად და

იყავი ბედნიერი - 1

ჩემს გვედით მჯდომმა მაგრად ჩამიხუტა და ზლუქუნი ატეხა. მის სითბოზე და სისაყვარლეზე გამეღიმა და მეც მაგრად მოვხვიე ხელები. ის სითბო ვიგრძენი , რომელიც აქამდე მაკლდა , რომელიც აქამდე მჭირდებოდა , რომელიც სიცოცხლეს გამიფერადებდა და რომელიც სტიმულს

თითქოს "ბედნიერი" 3

რამდენჯერაც სიმართის თქმას დავაპირებ იმდენჯერ უნდ გაიქცეს?! სარა მივაკითხავ დავეტყვი ყვეაფერს თუარ მოკისმენს მრე დავბრუნდები თბიისში დადავივიწყებ ირაკის წასასვლელდ მოემზადა თუმცა თეოც ამდროს დაბრუნდა დაწსვლა ხვალამდე გადადო.