"გაზაფხულის ყვავილი"

ოცნება, ეს ის არის, რასაც ვერ იტანს... სძულს არარეალური სამყარო.. სძულს ის, რაც არ იცის ნამდვილად მოხდება თუ უბრალოდ ილუზიის ნაყოფია... გოგონა, რომელიც საკუთარ თავს გაზაფხულის ყვავილს უწოდებს.

გაზაფხულის საღამოა მშვიდი

გაზაფხულის საღამოა მშვიდი, თავს ყოველთვის ბედნიერად ვთვლიდი, და როდესაც ის დავკარგე მივხვდი, რომ განვლილი წლები იყო ფლიდი

გაზაფხულის თვეა

გაზაფხულის თვეა, წვიმიან ამინდში ჰანგები ისმის ჩიტების, გარეთ დარია, ჩემს გულზე ყვავილი ხარობს, ისმის გლეხების ხმაური ნიჩბების, ჩიტი კი ბანს აძლევს, გალობს.

გაზაფხულის თბილი დღე

კიდევ ერთხელ მიხვდა.. ამ სამყაროში მარტოა.. მასთან მხოლოდ ღმერთია.. მზიანი, თბილი დღე იყო. უჩვეულო, მაგრამ უკვე ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი, როგორც მაშინ, წლების წინ. (ამონარიდი დღიურიდან)

გაზაფხულის სურნელი (4)

დიდად არც ვაჩეს მიუქცევია ყურადღება ქალისთვის,ლაპარაკში გართულმა დიდი ხნის შემდეგ მოიხედა და გაეღიმა,მხარზე ჩამოვარდნილი თმისსამაგრი ფრთხილად მოაცილა მის თმებს და უკანა სავარძელზე დადებულ კურტკას დაწვდა,ეცადა რაც შეიძლება ფრთხილად მოეფარებინა

გაზაფხულის სურნელი (3)

ახლა მზადაა მომისმინოს,ახლა საკმარისი დრო აქვს.ახლა ჩვენ შორის აღარ დგას შეცდომით ჩასახული ბავშვი,ასაკის სიმცირე, მისი თავქარიანობა ,მამაჩემის მის მიმართ უნდობლობა.ახლა თვითონაც ხედავს რომ არასდროს მყვარებია ის ცხოვრება,რომელიც საკუთარი თავისთვის

გაზაფხულის სურნელი (2)

-იცი რატომაც ჩამოვედი! ისინი ვერ მოახერხებენ ჩვენი საიდუმლოების შენახვას,ჩვენი მომენტების გახსენებას და დამახსოვრებას,მათთვის ის დამარხულია,შენთვისაც! შენ უსაფრთხოდ ხარ ჩემ გულში და იცი,რომ ეს ის ერთადერთი ადგილია, რომელსაც ეკუთვნი.

გაზაფხულის სურნელი (1)

ელენემ გაუღიმა და მასთან ახლოს მისულმა ლოყაზე მიუალერსა.წამებში ჩამოისხა ღვინო და ჰაერში შემართული ღვინის ჭიქით ომახიანად წამოიძახა -მაშასადამე გაუმარჯოს ამ ქალბატონს, რომელიც ვინ იცის იქნებ გაზაფხულის სურნელსაც თან მოაყოლებს თავის ჩამოსვლას.

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 17)

-არ გადახტე-მისი ხმა გონებაში წუთი-ჭუთზე ჩაწერილი კადრებივით მიტრიალებს და დეჟავუ მაწვება-გაიყინები. მინდა, სხვა რამე ვუპასუხო, მაგრამ პირიდან სიტყვები თავისით მცდება-მერე შენ რა?

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 16)

თვალებგაფართოვებული ვუყურებდი, სანამ ცალყბად არ ჩაიღიმა და მივხვდი, ეს ღიმილი რასაც ნიშნავდა და რისთვისაც იყო ჩემკენ გამოსროლილი-უნდოდა, მივეხვედრებინე, რომ მე ნებისყოფაც გრძნობებთან ერთად მღალატობდა და ჩემი თავმოყვარეობაც საღად აზროვნებასთან ერთად