მე, მანიაკი და თვითმარქვია გამომძიებელი ( სრულად )
- მომესმა თუ რამდენიმე წამის წინ მართლა მითხარი რომ გამტაცებელს უზარმაზარი პე*ნისი ჰქონდა? -ჩახლეჩილი ხმით და უცანაური ღიმილით მკითხა. - მგონი არ მოგესმა, -საცოდავად ამოვიკნავლე და სირცხვილისგან გვარიანად აწითლებულ ლოყებზე ავიფარე ხელები...მე, მანიაკი და თვითმარქვია გამომძიებელი ( 7 )
- მეტის გაძლება აღარ შემეძლო, ეს ყველაფერი უკვე ჩემს შიგნით ვეღარ ეტეოდა, სახეზე ხელები ავიფარე და ცრემლებს უფლება მივეცი ჯებირები გადმოელახათ. - ღმერთო ჩემო, -ამოიხრიალა თიკუნამ, მუხლებზე დაეცა და მოთქმით ატირდა...მე, მანიაკი და თვითმარქვია გამომძიებელი ( 6 )
- მართლა აქ ხარ? არ მეჩვენები? -ძლივს ამოიხრიალა, თხელი თითები კანკალით წამოიღო ჩემი სახისკენ და ფრთხილად შემეხო ლოყაზე, მერე ისე რომ საერთოდ არ ველოდებოდი მეცა და ჩამეხუტა...მე, მანიაკი და თვითმარქვია გამომძიებელი ( 4 - 5 )
- გეყოფა, -ისე იღრიალა ადგილზე შევხტი, -ჩემს საუკეთესო მეგობარს რომელიც გუშინ პირველად ნახე ასეთ საზიზღრობას აბრალებ თანაც მას შემდეგ რაც ჩემი დის გატაცებაში დაადანაშაულე...მე მანიაკი და თვითმარქვია გამომძიებელი ( 3 )
- პოლნოებს უყურებ ხოლმე პატალავ? -ენის მოჩლექით, მოგუდული ხმით მითხრა და სიცილი აუტყდა, ისე გულიანად იცინოდა მეც ვერ შევიკავე ღიმილი, ბოლოს როგორც იქნა დაწყნარდა და თვალზე მომდგარი ცრემლი მოიწმინდა...მე, მანიაკი და თვითმარქვია გამომძიებელი ( 2 )
- გგონიათ ვენები გადავიჭერი? არა, მე უფრო ჭკვიანური რამ მოვიფიქრე, ახლა საავადმყოფოში მოხვედრა ნამდვილად არ მაწყობდა ასე რომ ბასრპირიანი მინა მთელი ძალით დავუსვი ხელზე ჩემთან შედარებით ახლოს მდგომ პოლიციელს...მე, მანიაკი და თვითმარქვია გამომძიებელი ( 1 )
- ვუყურებდით ერთმანეთს და ენის წვერით ვილოკავდით ტუჩის კუთხეებში ჩამოღვრილ ნერწყვს, აშკარად ვცდებოდი, შიშველი ვასიკო ნამდვილად საინტერესო ვინმე ჩანდა. - ვასო, -ყურისწამღებად იკივლა მის ზურგს უკან მდგომმა ქერათმიანმა ქალმა, რომელიც რატომღაც აქამდე არპატარა გამომძიებელი (თავი 3)
სავანი' როგორ მეცნობა, თითქოს ღრმად მაქვს ჩაბეჭდილი გონებაში მაგრამ ვერ ვიხსენებ სავანი... კარგი დროა საწმეს დავუბრუნდე. ესეც ასე ანუ მსხვერპლების შ.პ.ს "მითში„ მუშაობდა, რა კავშირი ჰქონდა მათ სიკვდილს და "მითს". ან კახაბერსც რატომ არ მოკვეთესპატარა გამომძიებელი (თავი 2)
გვამები ექსპერტიზისთვის გააგზავნეს ანთროპოლეგებთან, რომლებიც დეტალურ აღწერას მოამზადებდნენ გვამის დაზიანებებსადა ტრავმებზე. ჩვენ ისევ განყოფილებაში დავბრუნდით შენობაში შესვლის თანავე ჩვენი ჯგუფის უფროსი ბატონი ამირან გამყრელიძე შემოგვეგება და მისპატარა გამომძიებელი
ეს ისტორია არ იწყება ისე როგორც სხვები, არანაერი "ადექი ჩქარა სკოლაში გაგვიანდება" ან "მამა გელოდება დაუჩქარე"-ო, რატომ? იმიტომ რომ მშობლები არ მყავს.მე ანასტასია მქვია ანასტასია კალანდაძე 15 წლის ვიყავი მშობლები რომ გარდამეცვალა, ისინი მანამტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.