გვირილების დედოფალი {სრულად}

მოკლე ,ისტორია ახალგაზრდა გოგონაზე ,რომელსაც აქვს ამნეზია და თვალს ,რომ ახელს სულ სხვა ხალხში ჩნდება..იქ უყვარდება ბიჭი,ნელ-ნელა წარსულიც ახსენდება და სწორედ ამ წარსულს და ბიჭის ოჯახის

დამაყრის ტანზე გვირილების სითეთრე მერე

ადრე მიწაში ავურევდი პატარა ხელებს, მალე კი ალბათ მთელი ტანით მომიწევს ძერწვა. არ ვარ პოეტი და ხანდახან ისიც მახელებს, რომ ჩემს საფლავზე მომტირალი ამოვა ძეწნა. შეისხამს ფოთლებს,უფერული ფესვების ფონზე, ზამთარიც მოვა,დაგვიფარავს სხეულებს სეტყვით...

გვირილების დედოფალი

…სითბოსთვის ვეკვროდით ერთმანეთს, სიყვარულს ვლეწავდით კალოზე, მე შენთვის ვეძებდი კესანეს, შენ კოკას მატანდი წყაროზე…

გვირილების მიწა

არ ვიცი, რამდენ ხანს გრძელდებოდა ეს სიზმარი, მაგრამ ახლაც მახსოვს, თუ როგორ მატკინა გული გაღვიძებამ. გვირილების ცხოვრება ძალიან განსხვავდება ადამიანების ცხოვრებისგან. მიუხედავად იმისა, რომ მათი სიცოცხლე ბევრად ხანმოკლეა ვიდრე ჩვენი, ისინი მაინც

გვირილების მდელო

ის ღამე,როდესაც ცაზე უზარმაზარი მთვარე და ასობით ვარსკვლავია,ახალი ნაწვიმარია და ჯერ კიდევ გრძნობ ღრმად,მიწაში ჩაღწეულ წვიმის თითოეულ წვეთის სუნს.ოდნავ გრილა,გაჟრიალებს,მაგრამ ეს პირიქით გსიამოვნებს და ფიქრობ

გვირილების წვიმა (სრულიად)

ყველაზე მართალი ადამიანი სიმთვრალეშია. სასმელი გათამამებს და გრძნობებს გიმძაფრებს. განა კოკოშასაც არ უყვარდა? რათქმაუნდა კი. უბრალოდ ჯერ ადრეაო გაიძახოდა და მარიამს პატარა დაიკოს ეძახდა. როგორ მახსოვს, პატარა დაიკო,რომ შეარქვა კინაღამ გამიგიჟდა

გვირილების სურნელი (სრულად)

თათიამ უღონოდ ამოიხავლა. მერე ძლივს მოიკრიბა ძალ-ღონე და ხმამაღლა თქვა,ისე რომ მისი დაუძლურებული ხმა ანდრონიკემდე მისულიყო. -ხვალ მივფრინავ ანდრონიკე,ღამის სამზეა ფრენა. დაგელოდები... ბიჭმა ამოიგმინა. უნდოდა მიეხედა,მიბრუნებულიყო და მაგრად მოხვეოდა

გვირილების გვირგვინი [სრულად]

ტბის ნაპირზე იჯდა და გასცქეროდა ჰორიზონტს, იქ სადღაც.. მეგობრებთან ერთად იყო წასული, თუმცა იმ მომენტში მარტო ყოფნა უნდოდა.. ის, ტბა და ცა, ჰო, კიდევ ბუნება.. ირგვლივ გვირილების ზღვა და ღიმილიანი სახეები.