იმათზე მეტად ვაფრენ,ვისაც აცვია გიჟის ხალათი (Part 2)

ძლივს მოვაშორე ერთმანეთს დამძიმებული ქუთუთოები და თავი წამოვყავი.გარემო მოვათვალიერე და აღვიდგინე,რომ ჩემს ოთახში ვიყავი.მაგრამ ჩემმა მეხსიერებამ ის ვეღარ აღიდგინა საიდან გავჩნდი აქ ან საერთოდ ვინ მომიყვანა.ფაქტი ისაა რომ ყველა ვარიანტში ვიღაცამ

იმათზე მეტად ვაფრენ,ვისაც აცვია გიჟის ხალათი (Part 1)

ჩემი ტკბილი,თბილი სიზმრებიდან ჩემმა ტელეფონის ხმამ გამომიყვანა და დამაბრუნა რეალობაში.თვალებგაუხლად ვეცადე მომეძებნა ლოგინის "რომელიღაც" კუთხეში "ჩაკარგული" ტელეფონი.როგორც იქნა ხელში მომხვდა ცივი საგანი და არც დამიხედავს ისე ავიღე. _კაწია რავა ხარ ?

გიჟის აღსარება (თავი მეოთხე)

ბოლოს ავტობუსიც მოვიდა და ავედით..შემდეგ მუსიკაზე ვსაუბრობდით..მალევე მივედით მის სახლამდე,სახლში დედამისიც უნდა ყოფილიყო,ცოტა მცხვენოდა,მაგრამ უკვე იქ ვიყავით და თან მისი დის ნახვაც მინდოდა ამიტომ ავედი(მისი და ავად არის).

სიყვარული გიჟის ენაზე PART III

წამოვჯექი, ისევ დილის 8 საათი იყო. საკუთარ თავზე გავბრაზდი, ჩვევებს რომ ვერ ვამარცხებდი და სააბაზანო ოთახში შევედი, სარკის წინ გავშეშდი, მთელი სხეული დაბუჟებული მქონდა. ამ დროს დემეტრემ დააკაკუნა კარებზე. - ცხოველი ხარ... - შენ მეუბნები მაგას?

გიჟის აღსარება (თავი მესამე)

დილით 8 საათზე გამეგვიძა..საათს დავხედე და გამიკვირდა,ამ დროს რამ გამაგვიძა თქო,მაგრამ ვეღარაფრით დავიძინე და ავდექი..კომპ ჩავრთე და რიცხვს რომ დავხედე გავშტერდი.9 ივნისი..ო ღმერთო..დღეს ჩემი დაბადების დღეა..როგორ მძულს ეს დღე იმედია არავის

გიჟის აღსარება (თავი მეორე)

როდესაც ფიქრებიდან გამოვერკვიე ირაკლი გევრძე მეჯდა და მიღიმოდა.(ჩემი სკოლელი,რომელსაც წეღან გავუღმე და არ გამოვლაპარაკებივარ)როგორ ხარ მარ?-მადლობა იკა კარგად შენ?-მეც.-მაპატიე უნდა ჩავიდე..-არაუშავს მარ.:* მომავალ შეხვედრამდე.. ჩამოვედი და

გიჟის აღსარება (თავი პირველი)

-გაიღვიძე მარ...-აუ ცოტა ხანიც..ამ დილა ადრიან შენ რაღამ გაგაგვიძა?-ერთ ბიჭთან უნდა შემახვედრო,კი არა და.. უნდა გამომყვე და შევხვდეთ..-აუ შენ არ ხარ ნორმალური..ამ დილით აუცილებელია?ცოტა მერე ვნახოთ..-კაი გთხოვ.. -კაი კაი ავდგები.წამოვდექი

სიყვარული გიჟის ენაზე PART II

ცივად ვუთხარი და სააბაზანოსკენ გავემართე, დემეტრეს პასუხს არ დავლოდებივარ. აქ რა მინდა? აქ რას ვაკეთებ? არანაირი ფული, არც საცხოვრებელი ადგილი არ მაქვს, თან ალბათ ყველა პოლიციელს აქვს ჩემი სურათი ნანახი, გაქცეულ გიჟს ეძებენ, ყოველ შემთხვევაში იმედი

სიყვარული გიჟის ენაზე PART I (+16)

ეს მოთხრობა არის 16 წლის ზემოთ მოზარდებისთვის. იმედი მაქვს მოგეწონებათ პირველი თავი და ამიერიდან ვიაქტიურებ ხოლმე, შევეცდები მალევე დავდო მეორე თავი, დიდი მადლობა ყველას ვინც შანს მისცემს ან ნაწარმოებს და წაიკითხავს. ველი კომენტარებს, კარგებსაც და