გოგონა რომელმაც სამყარო გააფერადა.

მოკლედ მინდა ერთი ისტორია მოგიყვეთ გოგონაზე რომელიც შავ სამყაროში ცდილობს ისე იცხოვროს რომ სამყაროს გაფერადება შეძლოს . პირველ თავში მოგიყვებით მოკლე ბიოგრაფიას ამ გოგონას შესახებ.

გოგონა მწვანეში (4)

-თომა, შემომხედე, შენ სულაც არ გესმის მაგრამ ძალიან,ძალიან მეფიქრები. -იციი, მეც ხშირად მეფიქრები გაგვივლის. -შენი ცოლი ლამაზიაა ? -სიმართლე გითხრა, მასში განსაკუთრებული არაფერია, თუმცა ის ჩემია და რათქმაუნდა მიყვარს

გოგონა მწვანეში (3)

"მიმიიიი" -თუ შეიძლება დაბრძანდით.. ჩამესმოდა ყურებში, თუმცა გაუაზრებლად. ვუყურებდი ლექტორის ნაცნობ ნაკვთებს,გამომეტყველებას და მზერას. ბოლოს ვცადე გამოვრკვეულიყავი, ძველი ფიქრებიდან და ნელი ნაბიჯებით დავეშვი, ყველაზე უკან მდგომ სკამზე.ჩანთა წინ,

გოგონა მწვანეში (2)

კარის შეღება და 90იოდე, ახალგაზრდის მზერა, ერთი იყო.180 თვალი, სულ განაბული, მიყურებდა და ფეხის ბრჩხილიდან, თმის ძირებამდე მათვალიერებდა. ბევრს ალბათ ის კითხვაც გაუჩნდა, თუ ვინ იყო ასეთი ხეპრე და მოუწესრიგებელი, პირველივე ლექციაზე რომ დააგვიანა.

გოგონა მწვანეში (1)

-იქნებ, მეტი ზრდილობა გამოგეჩინა და დაგეკაკუნებინა კიდეც.ვთქვი გაბრაზებით.- უკაცრავად ჩემს ოთახში ნებართვის გარეშე თუ შემოვედი. საბანი არ არის საჭირო შენი აზრით ვინ გაგხადა ტანსაცმელი?შეშინებული და დამფრთხალი ვუყურებ.

გოგონა ვარდისფერი შარფით (დასასრული)

ჩვენს საუბარს ბოლო არ უჩანდა... 4 საათზე დავიძინე... და ნელ- ნელა ფიქრებსაც ვალაგებდი თავში... მგონი შარფს ვიბრუნებდი, მაგრამ არა მარტო შარფს არამედ მასაც .... შოკოლადი უძლურია... ვნერვიულობ... დილა მოღრუბლული იყო... გარეთ გასვლა არ მინდოდა... სალოს

გოგონა ვარდისფერი შარფით 2

ასეთი კითხვები დაფრინავდნენ თავში ... გაზაფხულია შარფი მჭირდება... თორემ ზაფხულშიც არ მოვიხსნი : (( ბოლოს დავწყნარდი და მივწერე : - „ შარფი შენ გაქვს ? „ - „კი“ - „დამიბრუნებ ?“

გოგონა ვარდისფერი შარფით

შენს თვალებში ხელმეორედ ვიბადები, მიყვარდები და თანდათან ვბერდები… მინდა, რომ სულ ჩემთან ერთად იყოს შენი სუნთქვა ... ხელს, რომ მომკიდებ, მინდა სისხლმა ჩქეფა დაიწყოს და სიამოვნების ჟრუანტელმა შემაგრძნობინოს, რომ ცოცხალი ვარ და მიყვარხარ... - ეს რა

მტირალა გოგონა მდინარის პირას

-ისევ აქ ხარ? -როგორც ხედავ,ჩემი ნავსაყუდელი აქ არის -და ისევ ტირი? -კი და ასე ვიქნები სამარადისოდ სანამ მსოფლიოში ბოროტება იმეფებს -კი მაგრამ სხვისი ცოდვების გამო შენ რატომ უნდა იტანჯო? -იმიტომ რომ მათ არაქვთ უნარი საკუთარ დანაშაულს მიხვდნენ ან თუ

ფოსტალიონი გოგონა (სრულად)

მის წელზე შემოკრული ხელები იგრძნო ჟრუანტელმა ერთიანად დაუარა ტანში. მთელ მუცელში საშინელ წვას გრძნობდა ხელებს კი უფრო მაგრად უჭერდა და შიშველ სხეულზე იკრავდა გოგონას.. ტუჩებს მის ყელზე დაატარებდა და ვნებისაგან გაბრუებულები ვეღარაფერს იგებდნენ მანამ