ყინულის გული *3 თავი*

ისტორია კეკეზე.გოგონაზე რომელსაც გული გადაუნერგეს.ჩვენ მოგითხრობთ გაორებაზე, შიშზე, (ცოტა(სინამდვილეში ბევრ) სიყვარულზეც).ეს არის გრძელი თოკი, უზამაზარი ჯაჭვი.გზა,რომლის გავლაც უწევს კეკეს,რათა იდუმალი

ყინულის გული *2 თავი*

-დარწმუნებული ხარ, რომ ირაკლის უყვარხარ?-საკუთარი ხმა განაჩენივით ჩამესმა. გვანაცას მომხიბლავი, თხელი, ბენდიერებისა და სიამაყისაგან ერთიანად აწითლებული სახე ამოუხსნელი ზიზღით შევათვალიერე. თუმცა თავს მალევე შევუძახე, უღირსი საქციელის მომხრე არასოდეს

ყინულის გული *1 თავი *

უჩანდა, მსუბუქი ქარი ბეჭებზე დაყრილ მსხვილ კულულებს უჩეჩავდა, კეფის ზემოთ რთული წნული ლამაზი,ხელოვნური კესანეს ფორმის სარჭებით ჩაემაგრებინა. მოწმენდილი ცისფერი კაბა იდეალურად ეხამებოდა ჩანჩქერივით დაშვებულ მსხვილ ლოკნებს, მაქმანებიან თათმანებსა და

ქვის გული

შემოფეთება... გოდერძის შუა ქუჩაში შემოეფეთა თავისი დაუვიწყარი გრძნობის ნაყოფი. ელდა ეცა. მიხვდა რომ ის იყო, დიდი ხნის უნახავი სანუკვარი არსება, შავით მოსილი. იფიქრა გულნატკენმა, გზას ავუქცევო,

გული ცემდა

გული ცემდა, ბიძგებს სხეულს გადაცემდა, თავბრუსხვევით თვალებს ირგვლივ აცეცებდა სამყარო ხომ უსასრულო ძილით თვლემდა, ტვინი ფიქრებს მოგონების წიგნში წერდა. სული სხვაგან გახიზნული დადიოდა,

გული გამიჩერდა მეორედ!

მცივა ვეღარაფრით ვერ გავთბი. მოდი სიყვარულის ქალღმერთო, ანუ სწორად რომ ვთქვათ,ეროტი! მინდა ამ სიცოცხლით გავერთო, თითქმის საუკუნე გელოდი.

მაინც რატომ

ვბრაზობ მაგრამ, არ მითხრა,რომ ჩემთვის ქუხს, თუ ხმაურობს გადაეცით,ვიძინებ! ნუ დასეტყვავს ქალაქს მაინც თუ კი წუხს. მაგ წუხილით დედამიწას მიმძიმებს.

ჩვენი გული ხომ ერთმანეთისთვის ძგერდა?! {1}

როგორც მოგეხსენებათ სიყვარული უსასრულოა.ის უსასრულო ზღვას გავს.მისი აზრი ყველას არ ესმის.ზოგს სჯერა სიყვარულის,ზოგს არა.ზოგი თვლის რომ სიყვარული არ არსებობს და ის მხოლოდ ადამიანის მიჩვეაა

,,ერთგული” და ორი გული

წლებმა ქარიშხალი წარმოშვა, ქარიშხალმა – შტორმი, შტორმმა- ნგრევა, ნგრევამ კი – მსხვერპლი. და მსხვერპლთა რაოდენობა მხოლოდ ერთს შეადგენდა, მხოლოდ ერთს, მაგრამ ამ ერთში ერთიანდებოდა ნიკაც და ელენაც, მათი სიყვარული და გაგებაც. თანაცხოვრების პერიოდს

ცივი გული [სრულად]

თვალს ვახელ , მზის სითბოს ვგრძნობ , საიდანღაც შემოპარულა და ჩემს გათბობასცდილობს. ჩიტები აქეთ-იქით დაფრინავენ და ჭიკჭიკით მეგებებიან. ფანჯარასთან მივდივარ, მზე უკვე ამოწვერილა და იმდენად აცხუნებს , რომ თვალებსაც კი მახუჭინებს