სიყვარული და ტკივილი (6თავი)

5 წლის შემდეგ. -აუ სანდრო სულ შენ როგორ უნდა გელოდო. წამო რა მალე. -თიკო მაცადე ბიჭებს რაღაცას ვეტყვი და წამოვალ.-სახლში თიკო შენ? -მეც სახლში. წამო ერთად წავიდეთ. სანდრო წავედი მე. -მოიცა. კაი ბიჭებო წავედი მე. -ოქეი ძმა აპა შენ იცი.

სიყვარული და ტკივილი(5თავი)

-სანდრო თბილად ჩაიცვი სიცივეა. -აუ კაი რა დე ხომ იცი მე არ მცივა? ... დიდუ რა სიცივეა. -სანდრო ხომ ხედავ მაია დეიდას ყოველთვის უნდა დაუჯერო, იმიტომ რომ უფროსია და შენზე მეტი იცის. -აუ თიკო შენღა მაკლდი ჭკუის მასწავლებლად. -კაი თუ არ გინდა აბა იყავი

და სიყვარული იცი როდისაა ნამდვილი..? - თ.შ.

თვალები გეტყვის (თუ ჩახედავ) რა ჰქვია ტკივილს და შენს გარეშე ცხოვრებაზე ატირდებიან. თუ შეიძლება გამოძებნო რამესთან წილი ეს პირველ რიგში უღიმღამო ამინდებია...

სიყვარული და ტკივილი(4თავი)

-ექიმო შეიძლება რომ თიკო წავიყვანოთ? -მგონი აჯობებს დღეს აქ იყოს. გამოკვლევები ჩავუტაროთდ ა ხვალ შეძლებთ მის წაყვანას. -კარგი. დათო წადით შენ და სანდრო სახლში. მე დღეს აქ დავრჩები თიკოსთან. -კარგი ძვირფასო. წამოდი სანდრო. ძალიან მიყვარხარ. -მეც

მე და შენ ჩვენ - არა

შენს გარეშე ყველა რომ ლაპარაკობდა ესეც კი მკლავდა სულ ნახევარი საათი მაგდენიც არა მაგრამ საკმარისი იყო ჩემთვის... მე და შენ ჩვენ არა არა კი არა უბრალოდ ვერა

და მაინც ცამეტი თარსია?!

მოვბრუნდი... არ ვითვლი ნაბიჯებს, ზურგს გაქცევ და უკან მივრბივარ, "სამიც და..." გაჰყვირის გონება, მისთვის კი ეს სამიც დიდია. რამდენი ნაბიჯი გვაშორებს? სულ სამი დათვალა გონებამ,

არ შემიძლია და მე ავად ვარ...

არ შემიძლია და მე ავად ვარ, ქარი ეწვია წუხელ იმ ყვავილს. ცხოვრობდი უწინ, ახლა არა ხარ, მე მივდიოდი, შენ არ იყავი.

მე და სიყვარული

ვდგავარ და გელი, შენს მოსვლას ველი, მაგრამ არ ჩანხარ.... და ვიცი რატომც! მე არ მინდა რომ მოხვიდე ახლოს, ახლოს ჩემს გულთან, რომ არ მეტკინოს და მერე მასაც რომ არ ვატკინო!. და შენც პატივს სცემ, ამ ჩემს სურვილებს და მელოდები სანამ ვისირვებ, რომ იყო

ხეების სამყარო იდუმალება და მეგობრობა (თავი 2)

დღეს დღე მისდევდა,, ღამეს ღამე,, ფიქრად მექცა სილამაზე რომელიც არასოდეს ცილდებოდა ჩემს გონებას თვალს დავხუჭავდი და ვხედავდი თუ როგორ შემოღებდა კარს,,, მისი ღიმილი და თავდაჯერებულობა ჩემში ემოციას მატებდა.. არასოდეს განმეცადა ესეთი გრძნობა არასოდეს

ტკივილი წავა და ბედნიერება მოვა (თავი 7)

ორივეს მოეწონა თუმცა რომელი იტყოდა კარგიაო, ორივე ერთმანეთზე ჯიუტი იყო. როგორც კი დაამთავრეს ანის ოთახში შევიდა. გვიანი იყო, რამოდენიმე გეგმა დასახა თუ როგორ გაქცეულიყო, თუმცა ეს შეუძლებელი იყო ყველა გზას ალექსანდრე უკეტავდა. ბოლოს დაიღალა დაწვა და