მე და სიყვარული

ვდგავარ და გელი, შენს მოსვლას ველი, მაგრამ არ ჩანხარ.... და ვიცი რატომც! მე არ მინდა რომ მოხვიდე ახლოს, ახლოს ჩემს გულთან, რომ არ მეტკინოს და მერე მასაც რომ არ ვატკინო!. და შენც პატივს სცემ, ამ ჩემს სურვილებს და მელოდები სანამ ვისირვებ, რომ იყო

ხეების სამყარო იდუმალება და მეგობრობა (თავი 2)

დღეს დღე მისდევდა,, ღამეს ღამე,, ფიქრად მექცა სილამაზე რომელიც არასოდეს ცილდებოდა ჩემს გონებას თვალს დავხუჭავდი და ვხედავდი თუ როგორ შემოღებდა კარს,,, მისი ღიმილი და თავდაჯერებულობა ჩემში ემოციას მატებდა.. არასოდეს განმეცადა ესეთი გრძნობა არასოდეს

ტკივილი წავა და ბედნიერება მოვა (თავი 7)

ორივეს მოეწონა თუმცა რომელი იტყოდა კარგიაო, ორივე ერთმანეთზე ჯიუტი იყო. როგორც კი დაამთავრეს ანის ოთახში შევიდა. გვიანი იყო, რამოდენიმე გეგმა დასახა თუ როგორ გაქცეულიყო, თუმცა ეს შეუძლებელი იყო ყველა გზას ალექსანდრე უკეტავდა. ბოლოს დაიღალა დაწვა და

სიყვარული და ტკივილი(3თავი)

-სასწრაფოდ საკაცეები მოიტანეთ. დაშავებულთა შორის პატარა ბავშვიცაა. -ჩემი ქმა..რი და ბავშვი როგორ არიან? -დაწყნარდით ქალბატონო ნუ ნერვიულობთ არ შეიძლება. -როგორ არიან გთხოვთ მითხარით.ბავშვი კარგადაა მაგრამ მამაკაცი ვერ გადარჩება ალბათ.

ხეების სამყარო იდუმალება და მეგობრობა

ეს საოცარი ამბავია რომელიც ერთმა მოხუცმა მიამბო დასასრული კი ჩემი თვალით ვიხილე და ეს იმდენად მოსაყოლი ამბავია ნამდვილად არ მინდა მარტო მე ვიცოდე და მინდა ეს ამბავი ყოველივე თქვენთაგანმა გაიგოს ...

ფიქრი, ოცნება და რეალობა...

მხოლოდ ერთი წუთით დახუჭა თვალები და ამ ერთი წუთის მანძილზე იმდენი რამ გაიხსენა... ფიქრები ოცნებებში აერია. ოცნებები - რეალობაში. რეალობა - ფიქრებში და ასე განუწყვეტლივ. ნელა ჩამოუვარდა ჯერ ერთი ცრემლი, შემდეგ - მეორე და ასე ნელ-ნელა იწყეს ცრემლებმა

სიყვრული და ტკივილი (2თავი)

-სანდრო სად არიან შენები? სულ როგორ აგვიანდებათ? (ალეკო) -აი ჩამოვიდნენ წავიდეთ მალე რა (სანდრო) -პრივეტ ალე, პრივეტ თამთა როგორ ხართ? -კარგად დათო შენ როგორ ხარ? -მეც რავი არამიშავს. აპა წავედით თორე გაცივდა ხინკალი.

და დღეს...

დამტვრეულ სახლის ფიცრებს ვადარებ გრძნობას, გრძნობას, რომელსაც სულ, ყველა დღე ფიცარს აკლებდი. "სიყვარულისთვის" იგონებდი ათას სიცრუეს და ფუჭ ოცნებებს რეალობის სახელს არქმევდი...

სიყვრული და ტკივილი (1თავი)

-სანდრო არ მოდიხარ? -კარგი რა თიკო ერთი წამი მაცადე და წამოვალ. -პირველივე დღეს გინდა სკოლაში დავიგვიანოთ? თან პირველ კლასში, პირველი დღე. მალე ჩამოდი რა გთხოოოვ. -აჰა მეც ჩამოვედი. დაისვენე?-კი დავისვენე. როგორ ხარ? სიმპატიურად გამოიყურები.

ჩამეღიმება და...

წყვდიადის ბურუსში იძინებს ნისლები, მე კი.. მე სულეთში ჩამხედა ბნელეთმა, ფერდში ყრუ ტკივილი.. კვლავ დამესიზმრები.. ძველმა მინახულა კვლავ ელეთ-მელეთმა. შენზე ილუზიის სიზმრებში ვიხრჩვები, არავის აღარ სურს ბორკილი ამყაროს, შენი თვალებივით მომწვანო