მიყვარს და რა ვქნა?! (4)

აბაზანაშუ შრვუშვი მე კი ნდივანზე მივკალათდი და კინოს ვუყურებდი როლებში ვიყავუ შეჭრილი კისერზე კოცნა რომ ვიგრძენი -ჰაა?... რრ... რა ხდება? -მმ... რა გემრიელი იყო -იდიოტო ვერ ვიტან კისერში და ყელში კოცნას! -რაღაც არამგონია -შენშვი და დაჯექი თუ

ნიკალაი და კასი(მისი აღფრთოვანება)თავი 2

კასი დუმდა ნიკალაი კი იღიმოდა -კი მაგრამ,რა გინდათ ჩემგან.რას ითხოვთ მითხარით,თავს რით ან როგორ დამანებებთ. -თავს არ დაგანებებთ.მაგრამ რასაც ვითხოვ ეს შემიძლია გითხრათ. -ოჰოჰჰ,ყველაზე ცუდი ბიჭის ამაყად ნათქვამი სიტყვები"თავს არ დაგანებებ"ვინ გგონია

ნიკალაი და კასი(ლამაზი შეჯახება)თავი 1

-უკაცრავად..უთხრა კასიმ და ადგილზე გაშეშდა. -შენს ტუჩებთან ერთი ნაბიჯი,მაშორებს ზუსტად ერთი ნაბიჯი.არ გეშინია ? -რისი უნდა მეშინოდეს? -იმის,რომ გაკოცებ. -მაკოცებ და მერე ნახე რა მოგივა. -ჰაჰ.. ძალიან საინტერესოა.რა უნდა მომივიდეს

მიყვარს და რა ვქნა?! (3)

-ეს ჩემგან!- მითხრა და წყალი შემასხა -შენ ბიჭო თავში ფეხი ხო არ გაქ? გამასწარი დროზე!- გამწარებულმა გავეკიდე ბოლოს დავეწიე ფეხი დავუდე და ძირს გაწვა მეც მეტი რა მინდოდა იქვე ქოთანი იდგა ყვავილები ამოვიღე და წყალი გადავასხი -აბა მეორედ გაბედე

მიყვარს და რა ვქნა?! (2)

გარეთ რომ გამოვედი ლაშა გაბრაზებული მეჩვენა -რამე მოხდა? -კი! -და რა მოხდა? -გაბრიელს რეები უთახარი? -შუა თითი მიჩვენა და შემოაჯექი და გაფრინდითქო -არა რა მაინც მაგრად გამაცინე

ოჯახის და მშობლების როლი ცხოვრებაში

აივანზე გამოსულმა დავინახე, რომ თხუთმეტი წლის ბიჭი კიბეებზე სწრაფად ჩარბოდა. _ გიგა, მოიცადე. _ უყვიროდა და სწრაფი ნაბიჯებით მისდევდა დედა. ბიჭი კვლავ უკანმოუხედავად გარბოდა.

ეშმაკი და ანგელოზი მეთორმეტე თავი

-გაიღვიძე ანგელოზო.მძინარეს ჩამესმა სასურველი მამაკაცის ნათქვამი თბილი სიტყვები და ტანში სასიამოვნოდ დამიარა ჟრუანტელმა. -მმ.. მოიცა რაა.იმდენად დაღლილი ვიყავი თავის აწევა მეზარებოდა ამიტომ ისევ ძილის გაგრძელება გადავწყვიტე. -ძილისგუდა

მიყვარს და რა ვქნა?! (1)

-ააააააააააააააააააა -რა გაყვირებს? -სად არის ლაშააააააააააა? -დაბლაა, რა ხდებაა? -ჩემს ლოგინში რა უნდა ამ კნუტსსს? -ლაშა მოდი აქ! -რა მოხდაა? -ამ კნუტს აქ რა უნდა? -კარგი რა კატუსა ნახე რა საყვარელიაა -ფუუუ, 22 წლის ხარ და ჩემზე ცოტა ჭკუა თუ არ

და ამდენ ხანს რით ვერ გამოიდარა

და ამდენ ხანს რით ვერ გამოიდარა რომ ვზივარ და სტროფებს ვაბამ სტროფებს, რით ვერ დაშრა ბოლობოლო ცრემლი, მაშინ , როცა ტკივილებმა მოკლეს. და ამდენ ხანს რით ვერ დადგა დარი, თუ სიკვდილი მიწერია -მოვკვდე, სულიერად ისედაც ვარ მკვდარი, მიღალატეს ვინც

ეშმაკი და ანგელოზი მეთერთმეტე თავი

გულამოვარდნილი მივრბოდი ტროტუარზე თან კი ცრემლების ნაკადს ვიწმენდდი. მერეღა გამახსენდა ფული რომ მედო ჯიბეში ტაქსი გავაჩერე და მშობლების სასაფლაოზე წავედი.თოვდა იმ დღეს ძალიან დადო ყველაფერი მოიყინა თუმცა ეს არ მადარდებდა.