შემომეფეთე და... პასუხი მინდა..

შემომეფეთე და კარგო, ისე გამიღიმე, ტრფობის ჩამიტარე თითქოს გაკვეთილი. სიტყვა ვერ გავბედე, მხოლოდ გავიღიმე, მიწას დავენარცხე მუხლებმოკვეთილი. მართლაც წამი იყო, ტურფავ, საოცნებო, ნეტავ რა გსურდა რომ გეთქვა, შავთვალებავ, იქნებ მიმახვედრო, რაზე

ფრეზია და კედარი (გაგრძელება 10)

ჰოდა, წარმოიდგინე, მივდივარ ჩემთან სახლში და ყველას ვუბღვერ. დედაჩემი მაგიდისკენ მიმიძღვის, სადაც კონვერტი დევს. ვხსნი კონვერტს და ვიღებ უნივერსიტეტის პასუხს ჩემი კანდიდატურის წაყენების თაობაზე. გასაუბრებაზე დამიბარეს, რაც 90%–ით აყვანილს ნიშნავს!

ფრეზია და კედარი (გაგრძელება 9)

–კარგი, ანუკი, ხვალ დაგირეკავ. მშვიდობიან ღამეს გისურვებ.–მობილური ტელეფონი გადავდე და პლედი მჭიდროდ შემოვიხვიე. გარეთ წვიმდა და სითბოს ძიებაში ვიყავი. –აბა, რა უნდა გეთქვა?–საწოლის კიდეზე უნებართვოდ ჩამომიჯდა. არ ვიცოდი როგორ დამეწყო. კეფა მოვიქექე

გთხოვ მოდი ჩემთან და დაივიწყე თუკი მიყვარდი.

გაბნეული ვარ როგორც გამწყდარი ყელსაბმის ქვები. ჩემი აკინძვა ვერ მოხდება ახლა, ქარის დროს. გთხოვ მოდი ჩემთან და დაივიწყე თუკი მიყვარდი.

აირჩიეთ ფიფქი და შეიტყვეთ გასაოცარი ამბები საკუთარ თავზე

თოვლის ფიფქი ახალ წელთან და ცივ ზამთართან ასოცირდება, მაგრამ ის გაცილებით მეტს ნიშნავს - კრისტალების სხვადასხვა სტილი თქვენს პირად ცხოვრებაზე წარმოდგენას ქმნის. ამ ექსკლუზიურ ტესტში ფიფქების 10 განსხვავებულ მოდელს განვიხილავთ და გამოვიკვლევთ თქვენი

შემიყვარდი და რა ვქნა? თავი №4

...ამ დროს მაღვიძარამ დარეკაა... -ნიკაა! (მე) წამოვიყვირე, სასწრაფოდ ავდექი, მოვწესრიგდი, ხელ-პირი დავიბანე, შხაპი მივიღე და ოთახში შევარდი: -აი დღეს ამას ჩავიცმევ!.. (მე) ჩავიცვი ღია ნაცრისფერი, საშინლად მაგრა დაგლეჯილი შარვალი, თეთრი მაისური შავი

რბოლა და სიყვარული

გამარჯობა, მე ვიკა იაშვილი ვარ 17 წლის.საშუალო სიმაღლის, შავგვრემანი, მუქი მწვანე თვალებით.მყავს ნახევარძმა ლუკა იაშვილი, ჩემი არაბიოლოგიური და ნატა წერეთელი, რომელიც ჩემი საუკეთესო მეგობარია, ოჯახის წევრად მიმაჩნია და მყავს მამა გოგა იაშვილი.დედა

ფრეზია და კედარი (გაგრძელება 8)

ილიამ რომ შემომთავაზა მიგაცილებო, წინააღმდეგობა აღარ გამიწევია. ხელჩაკიდებული მიმიყვანა სახლის კარამდე. ვნებიანად მაკოცა და საღამოს გნახავო დამიბარა. წინა ღამეს ნაჩუქარი ვარდი უცებ ძალიან ძვირფასი გახდა.

დაეწყობიან დღეები და გადიან გაღმა (მესამე თავი)

ბევრი წუწუნი აღარ დამიწყია, მივხვდი, რომ აზრი არ ჰქონდა მასთან ლაპარაკს და ტყუილად ენას ხო არ დავიღლიდი არა? დავიწყე ჩემი თავის გამართლება, ისე თითქოს მე არ მინდოდა მასთან ერთად წასვლა.

ფრეზია და კედარი (გაგრძელება 7)

უეცრად, სრულიად მოულოდნელად და სწორედ ამიტომ უფრო შთამბეჭდავად წარმომიდგა თვალწინ კანსტანწინის სახე. ქორივით გამოხედვა, მაგრად მოკუმული, ყბების მოთამაშე ძვლები და შემდეგ ღიმილი, რომლითაც ჩემთვის არასდროს გაუღიმია. –მარიკა, შენ ხარ? მთელი საათია შენ