მე მიყვარხარ და შენ გნატრობ

შენ მიყვარხარ ჩემო ერთო ჩემი გრძნობის ერთო ღმერთო შენ ხარ ჩემი მშვენიერი და შენით ვარ ბედნიერი მე მიყვარხარ მე შენ გნატრობ შენი მზერით მუდამ მათბობ მუდამ ამ გრძნობებზე ვდარდობ საპასუხოს მე ვერა ვგრძნობ

სექსი და სუში ნ2/თავი 1

ლილია ამ დროს გათიშულია,რომ გეკითხათ ვინმე გიყვარს თუ არაო დაუფიქრებლად გიპასუხებდათ კონსტანტინეს,ეს ოხერი ბიჭი კი არ ჩერდებოდა და განაგრძობდა თითებით თამაშს, ხელი მკერდისკენ გააპარა და მსუბუქი მოჭერით დაკმაყოფილდა. კრუსუნებდაგოგონა და სიამოვნების

სიყვარული, სიყვარული და კიდევ ერთხელ სიყვარული

ბევრი რამ მქონდა მოსმენილი სიყვარულზე და მაინც არ მჯეროდა, რომ სიყვარულის გამო ადამაინს ყველაფრის დათმობა შეეძლო... ის რომ როდესაც გიყვარს მზე სხვანაირდ ანათებს, ყველაზე ცივ და სუსხიან ამინდშიც კი შენ გთბილა, რადგან ეს გულიდან წამოსული სითბოა კიდევ

ანგელოზი და ეშმაკი ერთად (სრულად)

ლონდონის წვიმიანი ქუჩების ყურებას არაფერი ჯობია, ნისლიანი ქალაქი რომეიც მუდამ სიმშვიდითა და წვიმითაა განთქმული. მე ლონდონში დავიბადე და გავიზარდე მაგრამ ახლა მე მისი დატოვება მიწევს, ჩემი გული დაფლეთილია მე მივდივარ ის კი აქ რჩება. ჩემი

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (9თავი)

დილით,რომ გავიღვიძე ჩემ ოთხში ვიყავი.მახსოვს გუშინდელი დღე,ან რატომ უნდა დამავიწყდეს?დარწმუნებული ვარ მუდამ მემახსოვრება.დღე რომელსაც სახელიც შევურჩიე,შეიძლება ეს სულელურად ჟღერდეს მაგრა ასეა „ერთ დღე დემეტრე დადეშქელიანთნ ერთდ“ ისე ჟღერს

..და ახლა...

ციდან ფოთოლი ცვიოდა ლურჯი, ისეთი ლურჯი, როგორც იმედი, იქ აღარ დამხვდა ჩემი საუნჯე, წამოსაღებად როცა მივედი

მიყვარხარ ისევ და ისევ

მე შენ მიყვარხარ და შენს სიყვარულს ველი კვლავ და კვლავ ეს გრძნობები სულ თან დამყვებიან, მუდამ კვალდაკვალ შენთან მოვდივარ და გეუბნები ჩემი ზეცა ხარ შენ არ მკადრულობ, შენ არ გიყვარვარ ალბათ ვერ ვჩანვარ მე შენ მიყვარხარ უკიდეგანოდ, მე შენზე ვაფრენ მე

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (8თავი)

ნეტავ დრო გაჩერდეს,გაიყინოს და დავრჩედ მხოლოდ მე და შენ.შენ და მე,მხოლოდ ორნი.ახლა და ამ წამს.გაჩერდეს,გაიყინოს,გაქვავდეს,დაპაუზდეს.აი უბრალოდ მე და შენ და უკანასკნელი დღე,არა არ გეგონოთ,რომ ვკვდბი და იმიტომ ვამბობ უკანასკნელ დღეს.ამას იცი რატომ

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 5. გასვენება შუაღამეს და საპატრულო

ხელოსანმა ათი წუთი უჩხიკინა ტელეფონს, ბოლოს გამოვიდა და დამწუხრებული სახით მამცნო, რომ არაფერი ეშველებოდა, რადგან იგი გარდაიცვალა. გული ჩამეთუთქა. ჩემი ტელეფონი, ჩემი საუკეთესო მეგობარი, რომელიც რამდენი წელია მომყვება ემოციებისა და ცხოვრების გზაზე,

გაბედე და იყავი ბედნიერი (II)

სამი წლის სხვაობის მიუხედავად,მეგობრებს შორის ასაკობრივი ზღვარი არ არსებობდა. არც ელენი იყო მეტისმეტად განებივრებული ცხოვრებით,თუმცა პრობლემებს უფრო თავდაჯერებულად ხვდებოდა და ძლიერებას მათთან უპრობლემოდ გამკლავებაში გამოხატავდა.უცნაურია,როცა