დაბრუნება (5)

როდესაც ყველა ჭრილობა იხსნება და ზედ მარილს გაყრიან ისეთი მტკივნეული იყო ჩემი შვილის გახსენება, შვილის რომელიც ვერ მოევლინა ქვეყანას, ცრემლები მოდიოდნენ დაუკითხავად, ბურუსით მოცული იყო ირგვლივ ყველაფერიარაფერი მესმოდა, მერე ნელ-ნელა მიწყდა ტალღების

დაბრუნება (4)

ყველაზე ბედნიერი დილა გამითენდა ბოლო წლების მანძილზე, მის მუხლებზე მოკალათებულს და მასზე ჩახუტებულს მეძინა მთელიღამე, ჩემს ყელში ქონდა თავი ჩარგული და ხარბად ისუნთქავდა თმები სუნს, უკვე ეღვიძა. -რატომ არ გამაღვიძე ? -ვერ წავართვი ბედნიერება თავს

დაბრუნება (3)

მომეხვია ისე როგორც არასდროს, მაგრად ჩამიკრა გულში, ტმების სურნელს ხარბათ ისუნთქავდა, არვიცი რამდენხანს ვიდექით ასე კარის ზღურბლთან ახლოს და ერთმანეთისგან შორს მაგრამ ვიცი რომ გული გამალებით ცდილობდა

დაბრუნება (2)

სანამ ფაქტის წინაშე არ დავდგებით ჩვენი ემოციების დაგეგმვა სისულელეა, ბევრჯერ მიფიქრია რა მოხდებოდა დავითი რო დაბრუნებულიყო, მისი ხმა რომ გამეგონა, მისი სიახლოვე რომ მეგრძნო.ყოველთვის მტკიცედ ვახასიათებდი

დაბრუნება (1)

ძირს ეშვები თითქოს უფსკრულში და უკიდეკანო სივრცის ბოლოს სინათლე ჩანს, ეს დაშვება საასიამოვნოა, მიუხედავათ საშიშროებისა. მოვწყდი ჩემს გორგოლაჭებიან სკამს რომელიც ამ შეგრძნების წარმოდგენაში მეხმარება და ყავის ფინჯნით ხელში აივანზე გავედი, ჩემი სახლის

დაბრუნება

მართლა დაბრუნებულა, შეხედე, ეს ღიმილი ხომ ჩემია, ნუთუ მართლა ვხედავ? ცოტა ბნელა მაგრამ მაინც ვცნობ... კი,კი! ხმაც. ეს ხმაც ხომ ჩემია? მე რომ მიყვარს!მართლა დაბრუნებულა, შეხედე, ეს ღიმილი ხომ ჩემია, ნუთუ მართლა ვხედავ? ცოტა ბნელა მაგრამ მაინც

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 16. დაბრუნება.

ეს რომ მოგზაურის დღიურები იყოს,მაშინ დაწვრილებით აღვწერდი ბარსელონაში გატარებული იმ ხუთი დღის შესახებ,რომელმაც როგორც სალბუნი,ისე იმოქმედა სულზე.მზე,სიმწვანე,ჭრელი ადამიანები,სანგრია

დაბრუნება (თავი11)დასასრული

ჩემს საყვარელ კაფესთან ვიყავით მთაწმინდის აღმართზე გადავედი მანქანიდან გიგი ხელ გამოშვერილი დავტოვე. კაფეში შესვლა დამასწრო არც კარები გამიღო ისე შევარდა.სულ გამომაშტერა.მენეჯერს ელაპარაკებოდა,

დაბრუნება (თავი10)

მე და ეკა ელენეს ვართობდით,დაღლილი უფრო მალე დავაძინეთ, ეკაც მას მიუწვა და ჩაეძინა,ფეხ აკრეფით გამოვედი აივანზე და ყავით ხელში საქანელაზე ჩამოვჯექი,ბიძაჩემის მანქანა შევნიშნე ეზოში,რამოდენიმე წამში გადმოვიდნენ ის და სანდრო ერთად. ცარიელი ჭიქა

დაბრუნება (თავი9)

-კესო გთხოვ რა ნორმალურად დამელაპარაკე. ხელებს მკლავებზე მკიდებს და ცხვირ წინ მიდგება. -რას მთხოვ ხვდები?ერთი წინადადებით შეგეძლო ახსნა ამ ყველაფრის,შენ რა ქენი? მიღრიალე,დამნაშავე აქეთ მე გამომიყვანე,ადექი და წახვედი საფრანგეთში. ფიქრობ რომ შენ