ერთხელ...(10)

-შვილო, ევა, როგორ გრძნობ თავს?-ალბათ ორსულობისას ჰალუცინაციებიც დამეწყო.ნათიამ შვილო დამიძახა, მერე კი მკითხა თავს როგორ ვგრძნობდი. თქვენც მოგესმათ? დილით ტოქსიკოზის გამო ადრე გამეღვიძა, 6საათიდან იატაკზე ვიჯექი და ვაღებინებდი. კარი არ მქონდა და

ერთხელ...(9)

ჩვენს შორის ისევ ბალიშები იდო. მესმოდა როგორ მძიმედ სუნთქავდა და ვერ იძინებდა. ბალიშები გადავაწყე, მისკენ მივიწიე და მკერდზე დავადე თავი, მანაც წელზე შემომხვია ხელი და მალევე ჩაგვეძინა. -მე და ევა ბავშვს ველოდებით, ამიტო ევა აქედან არსადაც არ წავა.

ერთხელ...(8)

-არაფერი ზედმეტი არ იფიქრო, მაგრამ...მადლობა-ხელები წელზე მომხვია და ისიც ჩამეხუტა.ცოტახნით ასე ვიდექით მერე უხერხულად ვიგრძენით თავი და ერთდროულად გავიწიეთ. მე და ალექსანდრეს შვილი გვეყოლებოდა. მხოლოდ ეს აზრი ტრიალებდა და არ აძლევდა მოსვენების

ერთხელ...(7)

-გააბრუნე უკან. წაეთრეს და შეუძვრეს თავის მშობლებს! მოიყვანოს ის თავისი პატიოსანი ანი ცოლად და მე შემეშვას!-სპეციალურად ვყვიროდი ასე ხმამაღლა,რომ გაეგო. მაგრამ თურმე არ მჭირდებოდა, უმალვე შემოვიდა ოთახში.

ერთხელ...(6)

ჩუმად ჩავედი ქვევით,სახლის კარი გავაღე, უცბად ვიყიდე ორი ტესტი და სახლში მოვბრუნდი. ქვედა აბაზანაში შევედი, არ მინდოდა ალექსანდრეს გაღვიძება. გული გიჟივით მიცემდა. პასუხს 10წუთი ჭირდებოდა, მაგრამ ზუსტად 4 წუთში უკვე მეორე ხაზიც გამოჩნდა.

ერთხელ...(5)

-დილა მშვიდობისა პრინცესა. -ღმერთო...-უკან გავბრუნდი შეშინებული-ხო შეილება ეს დედა აფეთქებული კარი გააკეთო?! -ქვევით გვაქვს აბაზანა და იმით ისარგებლე-სახეზე წითელმა ფერმა დამკრა. ნახევრად შიშველი იდგა ჩემს წინ.

ერთხელ...(4)

-არა და შენ თუ იცი მე ვინ ვარ? და რა შემიძლია? -ერთი მამიკოს გაბლატავებული ბიჭი ხარ-მეგონა,რომ ამაზე გაბრაზდბოდა და ისევ ღრიალს ატეხავდა,მაგრამ სახეზე გამომეტყველება არც შეცვლია, გაეცინა.

ერთხელ...(3)

-დაგვიშავებია! არ მიყვარხარ და სექსი უსიყვარულოდ არასდროს არ მექნება. -რადგან გვქონდა, ესე იგი რაღაც მიზიდულობაც არსებობს-ისევ იმ დამცინავი ღიმილით მიყურებდა და ტანზე მაკვირდებოდა

ერთხელ...(2)

სანამ ჩამეძინებოდა დიდხანს ვლაპარაკობდით. ყველაზე უცნაური ის იყო,რომ დილით,რომ გავიღვიძე თავი მის მკერდზე მედო და ტანზე საერთოდ არაფერი არ მეცვა.

ერთხელ...(1)

ნელ-ნელა ვუახლოვდები ნაპირს, თუმცა მინდა,რომ მალევე გადავეშვა და წამებში დავასრულო ეს ჯოჯოხეთი. უმტკივნეულოდ და რაც შეიძლება მალე...