მგონი მართლა ვამპირია –10–

ბრის ზედმეტ სახელიც გავიგე შუა საუკუნეების მოჩვენება.ბრი სულ იბღვირებოდა ამ სახელის გაგონებაზე მაგრამ ალეკი აგრძელებდა მისთვის ნერვების მოთხრას.ამ შანსს ხელიდან როგორ გავუშვებდი??მეც მის ნერვებზე ვთამაშობდი.ახალ შექმნილი ვიყავი ჯერაც ძლიერი და

მგონი მართლა ვამპირია –9–

სახლში დავბრუნდი ჯეინთან ჩემი ბარგი ჩავალაგე და ისევ იმ სახლში გადავედი რაილისთან სადაც გატაცებული ვყავდი.ეს დამიანმა რა თქმა უნდა გაიგო.გადიოდა კვირები და ვგრძნობდი რაილი ისევ გაგიჯებით მიყვარდა.დამიანის სახლში ქეთნისის

მგონი მართლა ვამპირია –8–

-იცი ყველაფერი გავიგე გავიგე რომ ბრი და რაილი დანიშნულები იყვნენ შენ ი მას ის წაართვი.აი რა მოხდა.კარგი ალეკი მოაჯადოვეს მაგრამ შენ?? შენ ხომ ჩვეულებრივად სეგიყვარდა შენი მეგობრის ერთადერთი სუყვარული.რაილი მომიყვანეთ თუ არ გინდათ

მგონი მართლა ვამპირია –7–

არ ვიცი რამდენ ხანს ვამსხვრევდი ყველაფერს.ბოლოს მოვრჩი და რაილის შევხედე ისეთი გახარებული და თან გაოცებული მიყურებდა რომ სიცილი ამიტყდა.მერე დავსერიოზულდი და კარგად შევათვარიელე.თურმე ადამიანის თვალით კიდევ ვერ ვხვედავდი

მგონი მართლა ვამპირია –6–

ეს კი ვთქვი მაგრამ ძალიან შემეშინდა .იმ ღამეს დამიანი ჩემთან დარჩა რა თქმა უნდა ჯეინმა არ იცოდა. გადიოდა დღეები.არაფერი ხდებოდა. მე ვამპირობაზე ვსწავლობდი.ამ თემამ იმდენად გამიტაცა სულ ამაზე ვფიქრობდი.ერთი პირობა წიგნის დაწერაც კი მომინდა.თუმცა

მგონი მართლა ვამპირია –5–

მეორე დღეს ერთი დიდი შეკრება გვქონდა დამიანის და ალეკის სახლში ჩემთვის ქეთნისი უნდა გაეცნოთ. მე რათქმა უნდა ჯეინისთვის არაფერი მითქვამს დიდი ალბათობით საგიჟეთში მიკრავდა თავს. იქ რომ მივედი დიდი პატივით მიმიღეს ქეთნისი მართლა ლამაზი იყო.

მგონი მართლა ვამპირია –4–

დამიანს ხანდახან თვალები უწყლიანდებოდა ისე თითქოს სადაცაა ცრემლი გადმოვარდებაო მაგრამ მალევე წყნარდებოდა.თითქოს ტირილი უნდოდა მაგრამ ვერ ტიროდა. ამბობდა ერთ დღესაც ყველაფერს გაიგებ და შემიძულებო.მე ვამშვიდებდი და გუში მაგრად ვიხუტებდი.

მგონი მართლა ვამპირია –3–

მეორე დღეს ჩვეულებრივ კაფეში ვმუშაობდი და უცბათ ჩვენს კაფეში შემოვიდა ის ბიჭი რომელიც ჩემს ხესთან შემხვდა.თან ძალიან გავბრაზდი სიბრაზისგან გავმწვანდი როცა თავაზიანად მომესალმა და გამიღიმა.გავიფიქრე ეს ასიანი დამცინის მეთქი. ლამის სახეში

მგონი მართლა ვამპირია –2–

რომ გამოვედი გარეთ რაღაც უცნაურობა შევნიშნე არ ვიცი ალბათ სხვა ყურადღებასაც არ მიაქცევდა მაგრამ მე მივაქციე. სკაი გადაადგილებული დამხვდა.ჯერ თავს ვიმშვიდებდი ეს სკამი ესე იდგათქო მაგრამ შემდეგ გამახსენდა რომ იმ სკამზე ჩემი წიგნი დავდე

მგონი მართლა ვამპირია –1–

-ჯეინ აღარ გამოდიხარ?დავიღალე აქ ყურყუტით.-რა არის ცეცხლი გიკიდია?? ცოტახანი დამაცადე აბაზანაში წესიერად მაინც მივიღო შხაპი ეს ყველაფერი იმხელა ხმაზე იყვირა სიცილი ვერ შევიკავე და ავხარხარდი.ისიც ამყვა.რა თქმა უნდა ის ხომ ჩემი