შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა
გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი7)
ისტორია

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი7)

18-01-2017, 16:05
ავტორი
2 551
0
+
რა თქმა უნდა თამუნაც გამომყვა და მითხრა, რომ შოთიკოს გაოცებული სახე ჰქონდა, რაზეც სიცილს ძლივს ვიკავებდი, მაგრამ ჩემს ძმაზე ნაწყენი მაინც ვიყავი. არ მინდოდა ეს ძალიან შემემჩნია და საუბარი სხვა თემაზე გადავიტნე. -ხო მართლა შენკენ რა ხდება? -რავიცი
შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ?!#11
ისტორია

შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ?!#11

15-01-2017, 16:28
ავტორი
2 129
2
+
ლეა ჯერ კიდევ აგონიაში , იყო. როცა გაიგო მისი დაჭერისთვის სანდროს წოდბაზე და პრემიაზე. საპტიმრო. ციზხე სადაც შედიხარ ადამიანი, ქალი, ცხოვობ და გამოდიხარ აულ სხვა, უცხო, გაუცხოვებული გარემოზე. ციხე სადაც სულ სხვა მლნიღქბს ირგებ. რაც უფრო მეტ დოს
გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი6)
ისტორია

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი6)

15-01-2017, 14:27
ავტორი
2 596
0
+
შოთიკოს წასვლის შემდეგ რაღაცნაირად მოვიწყინე, თან მაინტერესებდა ირაკლი რატომ გაყვა მას, ამიტომ როგორც კი პალატაში შემოვიდა იმწამსვე ვკითხე. -რა უთხარი შოთიკოს? -არაფერი რაზე მეკითხები? რა უნდა მეთქვა? -სულელს ვგავარ? რატომ გაყევი შოთიკოს? -არაფერი
შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ?! #10
ისტორია

შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ?! #10

14-01-2017, 18:48
ავტორი
2 379
2
+
-ლეა, შენი კოცნის სურვილი მკლავს. - დაუფარავად გამოთქვა სურვილი სანდრომ, ლეა სანდროს მიუახლოვდა და ნაზად შეეხო. - სანდრო .... კოცნიდა ნაზად, ხარბად და ვნებიანად... ფანჯრის თაროზე დასვა , მაიკა გახადა. მოშორებით გაიწია. მთვარე ლეას მხრებზე
გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი5)
ისტორია

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი5)

13-01-2017, 11:13
ავტორი
2 542
0
+
დავიწყე კონვერტის გახსნა რომელსაც ეწერა ,,მელანოს“..... ,,ალბათ საუბარი გამარჯობით და მოკითხვით უნდა დავიწყო, მაგრამ სიმართლე გითხრა ბევრის ლაპარაკი არ მიყვარს, ამიტომ პირდაპირ საქმეზე გადავალ, მოკლედ შეგეძლო შეხვედროდით და პირდაპირ გველაპარაკა და
გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი4)
ისტორია

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი4)

12-01-2017, 12:06
ავტორი
2 669
1
+
-სანდრო სად ხარ? -რაიყო ბიჭო რა ხმა გაქვს ხომ მშვიდობაა? მე და ნიკა ჩემთან ვართ. -სასწრაფოდ შემხვდით რაზბორკაზე მივდივართ. -რა რაზბორკაზე გაგიჟდი? რა ხდება ხომ მშვიდობაა?
გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი3)
ისტორია

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი3)

11-01-2017, 11:21
ავტორი
2 752
2
+
მშვენიერი მზიანი დილა გათენდა, მაგრამ რატომღაც უხასიათოდ გავიღვიძე. ალბათ გუშინდელი ამბის გამო. შევეცადე ეს ჩემ ძმასთან არ შემემჩნია, თორემ ვიცოდი უამრავ კითხვას დამაყრიდა. -როგორ მოხდა რომ ჩემი დაძახების გარეშე გაიღვიძე? -რავი აპა. სასწაული მოხდა.
ვერ შეგელევი მეორე თავი (+18)
ისტორია

ვერ შეგელევი მეორე თავი (+18)

11-01-2017, 01:57
ავტორი
6 632
8
+
თავი საშინლად მტკიოდა, თვალების გახელაც კი მიჭირდა, მივხვდი რომ ეს ყველაფერი ჩემი გუშინდელი დალევის ბრალი იყო. რამდენიმე წუთის შემდეგ თვალი ნელა გავახილე, უცხო ოთახის დანახვისას ცოტა აღვშფოთდი, გარემო სწრაფად შევათვალიერე, საძინებელი სადად და
შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ ?!#9
ისტორია

შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ ?!#9

10-01-2017, 17:23
ავტორი
1 914
1
+
ბატონი დავითის საზლში სრული სიჩუმე მეოფობდა. აღაცნაირი სიჩუმე იდგა შემზარავი. ლეა კარის ზღურბლზე შეჩერდა, გული აუჩქარდა თითქოს რაღაცას ეუბნებოდა, ალექსანდრეს საბარგულიდან ამიღებული პროდუქტები ეკავა, ცალი ხელი გაინთავისუფლა, ლეას მოხვია წელზე და
ვერ შეგელევი (+18)
ისტორია

ვერ შეგელევი (+18)

10-01-2017, 01:09
ავტორი
7 555
12
+
ტაისია ბარათაშვილი, 19 წლის, ილია ჭავჭავაძის სახელობის თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის მეორე კურსის სტუდენტი. დედა- ანა აბაშიძე, მამა-ლევან ბარათაშვილი (რომელიც სამი წლის წინ გარდაიცვალა), ძმა-ნიკა ბარათაშვილი. დედა ერთ-ერთი კლინიკის დირექტორია.