ზღვა, ცოლ-ქმარი და ლობსტერი

როდესაც ჰანს ვაინერი მარადისობაზე საუბრობდა, გონებაში წარმოუდგებოდა ხოლმე მოფართხალე ლობსტერი, რომელიც ყელზე იჭერდა თოკს, მაგრამ ვერა და ვერ ახერხებდა მოეკლა თავი. არ ვიცი იცოდა თუ არა ჰანსმა, რომ ლობსტერებს სასუნთქი სისტემა ფეხებში აქვთ

უსასრულო ზღვა

თურმე არ ვცხოვრობდი.დიახ,ასეა.ზღვის ფსკერიდან ვაკვირდებოდი ცხოვრებას.თურმე არ ვსუნთქავდი.ვიხრჩობოდი და ვერც კი ვხვდებოდი ამას.წყლიდან 4 წლის წინ ამოვყვინთე, ჰაერი ღრმად 4 წლის წინ ჩავისუნთქე,

მე ჩემი ზღვა მქონდა...

მერე გავშალე ფრთები და უსასრულო ფრენაში ჩავები, სახით მივაპობ ახლა ქარებს და ვხვდები ეს დამღუპველია, კიდევ იმას ვხვდები რომ წვიმისთვის უნდა ილოცო, ხელით უნდა ზიდო წყალი, ცრემლით უნდა აავსო გუბე, მაგრამ უნდა აცხოვრო მუდამ, არასდროს უნდა დააშრო შენი

ცხრა მთა, ცხრა ზღვა, ცხრა ოცნება...

გამიხსენე, სანატრელო, როცა წავალ სამსჯავროს, შენი სულის ნეტარებამ იქაც გადამატაროს ცხრა მთა, ცხრა ზღვა, ცხრა ოცნება, ერთის თვლათა ცდუნება, სიყვარულის საოცრება და შენი ერთგულება. გამიხსენე, როგორ ვწერდი ჩემი სულის სიგიჟეს,

იმედების ზღვა

აქ ისევ დრო გარბის და ვხვდები, რომ უმნიშვნელოა, ათასჯერ ჩავარდნილი ცდები.. თითქმის ყველაფერი დავკარგე და რაღა დამრჩა სხვა? მხოლოდ შენ არსებობ დღეს და ჩვენი იმედების ზღვა... მე დღეს აქ იმედებით ვარ სავსე - თუ გაგიკვირდება,

ჩვენ და ზღვა

ზღვის ნაპირს ჩუმად მივუყვებით და თითქოს ვხვდები, ამ წამს ველოდი მოუთმენლად მრავალი წელი, შენი ხელები მეფერება ნელ-ნელა ვთბები, როგორ კლებია ჩემ ცივ ხელებს სათუთი ხელი.

მზე ზღვა და რეალობა (დასასრული)

მარიამს გაეღვიძა....სულ დაავიწყდა რომ ეს მისი ოცნება იყოო...ოცნებობდა რომ ისევ შეხვდებოდა იმ ახალგაზრდას...ქორწილიდან ერთ კვირაში მარიამ და ელენე ბათუმში წავიდნენ ზღვაზე...მარიამი რეალობას დაუბრუნდა. მარიამი ვერ შეგუებოდა იმას რომ საბას ვეღარ

მზე,ზღვა და რეალობა (თავი 2)

და მათი ამბავი გრძელდება...-ალბათ მარიამზე ამბობ,ის ჩემი ძმისშვილია -აუ,ილია შეგიძლია მარიამის ნომერი მომცე ილიამ საბას მარიამის ნომერი მისცა

მზე,ზღვა და რეალობა(თავი პირველი)

-ელენე! -ხოო რა გინდაა -მგონი შენთან ლაპარაკი მჭირდება -მოდი გელოდები მივიდა 19 წლის მარიამი ელენესთან მის საუკეთესო დაქალთან

მე და ზღვა

ღამეა. გარშემო ყველგან კენჭები ყრია ხოლო წინ ჰორიზონტზე მხოლოდ ზღვა და უსასრულობას ვხედავ. თუ გულაღმა დაწვებით შეგეძლებათ დაინახოთ უამრავი ლამაზი ვარსკვლავი და დიდი მთვარე. მუსიკა დაბალ ხმაზე მაქვს ჩართული და მელოდია ზღვის ხმასთან ერთად იკარგება