პატარა გოგო დიდ გზაზე (თავი პირველი)

ანა, ანა დამიცადე!-მომდევდა მთვრალი და გაბრაზბული მამა. -რა გინდა!-ვკითხე უმოციოდ, მისდამი უკვე ვერაფრს ვგრძნობდი. თუმცა როგორ არა, სიძულვილი! ამ გრძნობით იყო ჩემი სხეული გაჟღნთილი. -წესიერად მელაპარაკე!- მითხრა მბრძანებლული ტონით,-ფული იშოვე

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 3)

ყველაზე საშინელი მომენტია, როდესაც იგებ რომ ადამიანი რომელმაც წლების წინ მიგატოვა, დაგტოვა სრულიად მარტო, გააუბედურა შენი ოჯახი, დედა, მამა, გაგაუბედურა შენ, საშინელებაა როდესაც იგებ, რომ ბრუნდება, ბრუნდება და ამდენი წლის შემდგე კიდევ შეხვდები,

ველური [თავი IV]

კაფემდე გზა სულ სიცილ-ხორხოცში გაატარეს.ამათ საუბარს,რომ გესმინათ საგიჟეთიდან გამოქცეული ფსიქოპატები გეგონებოდათ.ეხლა კიდევ ერთი აკლდათ.ოთხივე,რომ ერთად იყო მერე იწყებოდა თუ იწყებოდა „ეხლა იწყება,არ დავიწყებაო“,ასეთი სიტუაციები ჰქონდათ სულ.თითქმის

Butterfly ( II თავი)

ჩემების ნახვა ნამდვილად მინდოდა ,ძალიან მომენატრნენ მაგრამ ბავშვებთან ერთად მინდოდა გართობა,ჩემი ძმები თურქეთში იყვნენ და მოკლედ მხოლოდ დედაჩემი და ბაბუაჩემი და ჩემი ბიძაშვილები იყვნენ სოფელში, მამაჩემი მუდამ თბილიში სამსახურის გადამკიდე. ნინი

გოგონა 10000$-ად (მეორე თავი)

-ჰოო გოგონას გავუღიმე და კაბის მოზომვა დავიწყე.მოკლე შავი კაბა ჩემს ტანზე იყო გამოჭრილი. რაც მართალია,მართალია შავი ყოველთვის ელეგანტურია ფეხზე შავი ბალეტკები ჩავიცვი და სარკის წინ დავბზრიალდი.მეც არვიცი რა მინდოდა 16 წლის ბავშვებთან მაგრამ რაც არის

გარიგება ეშაკთან (თავი 11)

ძილის დროს ბრინა აცნობიერებს რომ მის გვერძე კიდე ერთი ადამიანის სხეული წევს რომლისგან წამოსული სითბო რომელიც მის გაყინულს სხეულს ათბობდა , მის სხეულისკენ მიიწიე და ჩაეხუტა ასე წოლა ორივეს ჩვევად ექცათ . გოგონას დაჯინებული მზერის გამო გაახილა თვალები

როგორ შევიყვაროთ საკუთარი თავი - ლუიზა ჰეი

1) შეწყვიტეთ საკუთარი თავის კრიტიკა. კრიტიკა არასოდეს არაფერს ცვლის, უარი თქვით მასზე. ზუსტად ისეთი მიიღეთ თქვენი თავი, როგორიც ხართ. კრიტიკისას ნეგატიური გარდაქმნები ხდება, ხოლო როდესაც მოგწონთ ის, ვინც ხართ, გარდაქმნები პოზიტიურ სახეს იღებს.

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 26)

სასაცილოა, მაშინ როცა გგონია რომ სრულფასოვანი ცხოვრებით ცხოვრობ და ამით კმაყოფილი ხარ, როცა შენი ყოველდღიური ცხოვრება გაკმაყოფილებს და უცებ ხვდები რომ შენში რაღაც ახალი გრძნობა ჩნდება და ის ცხოვრება რითაც ადრე ცხოვრობდი სულაც აღარ გაკმაყოფილებს,

დააფასე საკუთარი თავი (6)

არ ვიცი სად მეცალა ამის შესამჩმევად,მაგრამ რაღაც მომენტში მომეჩვენა,რომ თავისი საქციელი ინანა.მანამ ამ ფიქრს დავასრულებდი კიდევ ერთხელ ვიგრძენი მწვავე ტკივილი და გონება დავკარგე.მახსოვს ბოლომდე გათიშვამდე ბუნდოვნად ჩამესმა მისი სიტყვები "კოტეს

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 2)

–ყოველ დღე, ქალბატონო თამუნა–ნერვიულობდა მაკა –ყოველ დღე ჩემი გოგო ატირებული ბრუნდება სახლში, როდემდე უნდა გაგრძელდეს არ მესმის, ჩემი ქმარი გამწარებულია, ძალიან ვღელავთ. –რა ვქნა მაკა–ცრემლები წასკდა ქერათმიანს –ხომ არ მოვკლავ? ვერ ვიმორჩილებ, აღარ