ბოლო გაღიმება (თავი 2)

-ან ხუთ წუთში შენთან ვართ და ყავა გავიკეთე რა.. -კაი კაი გელოდებით მალე. მართლაც ხუთ წუთში კარებზე ზარის ხმა გაისმა. -რას შვები გოგოო, სად დაიკარგე მთელი კვირა? საყვედურებით დაიწყო შეხვედრა ელემ. -გამარჯობა ელენე. თითქოს კითხვა ვერ გაიგო ანამ და

ნინაკა (თავი პირველი)

იწვოდა ქალაქი და იწვოდა ხალხი. ასფალტს რამის ცეცხლი მოკიდებოდა ისე გადახუნებულიყო მზისგან, ამას მანქანების გამონაბოლქვი და აუტანელი ხმაურიც ემატებოდა. მოკლედ, თბილისში გაჩერება უკვე აღარავის შეეძლო. შუა დღის პლეხანოვზე აქა-იქ, კანტი-კუნტად თუ

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 7)

დემეტრეს სახეს რომ შევხედე, წინასწარ შემეცოდა ბესო. -მეგონა შენი ცემა არ დამჭირდებოდა ისე გაიგებდი ჩემს ნათქვამს, მაგრამ ეტყობა შევცდი!-გავიგე ჩემი „ბოროტის“ მშვიდი ხმა, მისი ისეც ბოხი ხმა უფრო დაბოხებოდა და ტანში ჟრუანტელმა დამიარა. პირველად

ნუთუ ყველაფერი ასე უნდა დამთავრდეს?!(I თავი)

გადავწყვიტე მოთხრობა დამეწერა, ვნახოთ რა გამოვიდა. საერთოდ მოთხრობებს არ ვწერ მაგრამ, ეს მოთხრობა ასეა თუ ისეა საინტერესოა(შეიძლება სხვა მოთხრობა ან წიგნი გაგახსენდეთ მისი კითხვისას) მოკლედ ეს მოთხრობა ეხება ერთ გოგონას რომელიც გულგატეხილი უცბად

ადამიანებს ძალუძთ ტკივილის გადატანა სიყვარულის მეშვეობით (მეოთხე

1 თვის განმავლობაში სახლში იჯდა, უნივერსიტეტიდან 2 თვიანი შვებულება აიღო, დირექტორმაც არ უთხრა უარი, თითქმის არასდროს აცდენდა გოგონა ამიტომ იფიქრა საჭირო რომ არ იყოს არ მთხოვდაო და ცოტახნით გაუშა.თითქმის მთელი დღეები ატარებდა თავის ოთახში გარეთ არც

რისთვის წავედი ამ წვეულებაზე (თავი II )

მშობლებთან ლაპარაკს რომ მოვრჩი შემდეგ გადავედი ძმინს დაკერვაზე და ერთ საათიანი თხოვნის მერე უაზრო პასუხი მივიღე "ვნახოთ" მოკლედ დასაძინებლად ღამის სამ საათზე წავედი...ვიფიქრე მეორე დილას ადრე არ გამაღვიძებდნენ და შემიცოდებდნენ რადგან ასე გვიან

დააფასე საკუთარი თავი (5)

ვგიჟდები შაბათ დღეზე! მხოლოდ ამ დღეს შემიძლია გავიღვიძო,როცა მომინდება და თან მთელი დღე ჩემ გემოზე გავატარო.ბოლო დროს ჩემ გემოზე დროის გატარება სახლში ჯდომას და სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით დასვენებას გულისხმობს.ხოდა,ახლაც ვზივარ ცხელი შოკოლადით

შენი ჩახუტება უკვე თემაა (5 თავი)

ახლა გოგოები სხედან კაფეში და იმ ამბებს უყვებიან ლიზას რომელიც მისი დეპრესიის და უკნტაქტობის პერიოდში მოხდა .. ლიზას თვალებს ქაჩავს მოიცა ცოტა ახლოს მივიდეთ და თქვენთითონ მოისმინეთ... -ვინ კაკი?-ლიზა გაშტერებული უყურებს ელენეს-ანდრიას ძმაკაცი?

გარიგება ეშმაკთან (თავი 6)

და ვერ აჩერებს მის ცრემლებს , ზეინმა მას პირსი ჩაუტენა შარფი _ ასე უკეთეი იქნება _ როდესაც მიხვდა რომ კინჯალი ძვლებამდე მივიდა უკან გამოიღო და მის შემოქმედებას დააკვირდა _მმმ ლამაზია , ახლა შემდეგ სხეულის ნაჭილებს მივხედოთ_ გოგონა მთელს სხეულზე

თავად ვკლავ თავს ჩემივე სიყვარულით (1ნაწ. თავი 1)

მახსოვს მაშინ ძალიან ბედნიერი ვიყავი, ჩემს ბედნიერებას საზღვარი არ ჰქონდა ..ასაკი არც კი მახსოვს ზუსტად, ვიქნებოდი ასე 17 წლის, სექტემბრის ერთ-ერთი ჩვეულებრივი დილა იყო, დილით მაღვიძარაზე ადრე შემოდგომის სიცივემ გამაღვიძა. ეს ის დროა აი სუსხი დილით