შემიყვარდი სულელო(ოცდამეთერთმეტე თავი)

ხმაურის ხმა შემომესმა მინდოდა ვაკოს ჩავხუტებოდი და ძილი შემებრუნებინა მაგრამ ვაკოს მხარეს რომ გავჩოჩდი კინაღამ იატაკზე მოვადინე ზღართანი.გაკვირვებულმა და შეშინებულმა ვჭყიტე თვალები,ჯერ ისევ ღამე იყო ხოლო გარედან ჩხუბის ხმა შემოდიოდა.შეშინებულმა

შეთავსებით ძიძა (თავი 1)

ქრისტე აღსდგა! გამარჯობა ბავშვებო. არ მელოდით ხო? არც მე, მაგრამ... ეხლა ეს თავი ისე დავწერეეე!.. ლომთაძის ბრალია ყველაფერი სათაურიც კი ეხლა მოვიფიქრე და ძალიან არ განმსაჯოთ. მიყვარხართ მე თქვენ.

ნინაკა (თავი მეორე)

ბედნიერება! ეს ამოუხსნელი ფენომენია, საიდან მოდის ან სად მიდის არავინ იცის! იქნებ ეს მეცნიერული აზროვნებით უბრალოდ კარგი ამბიდან შესრუტული ენერგიაა. მე კი სხვანაირად ვფიქრობ! ბედნიერება ეს ცხოვრება! რომ გიყვარს, არსებობ, თბები, ეხები, იცინი ან

მე მერიენი ვარ! თავი II

სიბნელეა... გრძელი გვირაბი... და გვირაბის ბოლოს შუქი... აჰაჰაჰაჰა ბანალური გაღვიძება. რა თქმა უნდა მსგავსი რამ არ მინახავს, თუმცა გაღვიძება მაინც მხატვრული მქონდა. წარმოიდგინეთ, თვალები გაქვს დახუჭული უცებ კი სხვი გეფერება სახეზე და ცდილობს თვალები

გაურკვეველი ქორწინება (5 თავი)

"გეგა, იქნებ შეცდომას უშვებ?" წამით ადრე შეახსენა გონებამ, მაშინ როდესაც მილიმეტრები აშორებდა სანატრელ მწვერვალს. ...მაგრამ გონება ყველაზე უგუნურია მაშინ, როდესაც გული გეუბნება სიმართლეს, ან იმას რაც გინდა რომ სიმართლე იყოს.

მიზანი არსებობისთვის ! (11 თავი) დასასრული..

როცა ტკივილისგან ატირებული ელენე სამშობიაროში მიჰყავდა იმ წუთებში საერთოდ აღარაფერი ახსოვდა, არც ის, რომ თავს მისი მიკარების უფლება აუკრძალა, არც კატეგორიული გადაწყვეტილება იმის თაობაზე რომ საერთოდ აღარ დალაპარაკებოდა.. უწყვეტად უმეორებდა, რომ

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 8)

-მოსალოცად გვქონია საქმე-ისევ ისეთი ტონით წარმოთქვა დემეტრემ და ლექსოს მხარზე ხელი დაკრა. -აუ იმდენი რაღაც გვაქ დასასველებელი დაგვტბორავს ჩემი...-სერიოზულად თქვა უჩამ რაზეც ყველა 2 წუთი ვფიქრობდით. -აუ დებილია ეს-წამოიყვირა ბესომ და ლუდს დასწვდა.

ფულზე ღირებული 15 თავი

იჯდა ყიფიანი და ხელებში მისი პატარა ეკავა. ისე ებღაუჭებოდა თითქოს ეშინოდა,რომ არავის წაერთმია,მაგრამ ამავდროულად ისე სათუთად და ისეთი დიდი სიფრთხილით ეპყრობოდა... უყურებდა მის პატარას და... და აი იგრძნო როგორ გაკვეთა ცხელმა სითხემ

ომგამოვლილები (თავი 10)

სადარბაზოში მოხატულ ჭერს, ქოთნის ყვავილებს და ორნამენტებიან კარს ბევრი ვერც შეამჩნევდა, თუმცა კატო ამ უმნიშვნელო დეტალებს უკვირდებოდა, თვლიდა რომ წვრილმანები გაცილებით მეტს ამბობენ ჩვენზე. სანდროს ხასიათის სიღრმეებში ჩადიოდა და იქედან თავის დაღწევა

ვატო არაბული (5 თავი)

არაბული გვერდით მიუწვა და მთელი ძალით ეხუტებბოდა და თმებზე ეფერებოდა, სახეზე ეფერებოდა და ფიქრობდა რა ეშველობდა ან როგორი იქნებოდა კესოს გარეშე მისი ცხოვრება, პასუხი კიმხოლოდ ერთი იყო ის იქნებოდა ერთი უბადრუკი ცხოვვრებაზე ხელ აღებული ტიპი და ალბათ