წარსულის კვალდაკვალ თავი 3

საჭირო უცნობო მამაკაცო.ასე იმიტომ ვარ რომ თქვენზე ვნერვიულობ.არ მინდა რომ რამე გატკინოთ და ამიტომ ვარ დაძაბული.როგორც ექიმი თქვენზე ვღელავ.თორემ დამიჯერეთ თქვენნაირი ნარცისი და საკუთარ თავზე დიდი წარმოდგენის მქონე მამაკაცების ასე ახლოს ყოფნა ჩემზე

უნებლიე მოწმე (თავი მეათე)

-მას შენ უყვარდი გაიგე?უყვარდი-დაუღრიალა და როდესაც მისი გაჩერება ვერ მოახერხა სახეში მსუბუქად გაარტყა.-დაწყნარდი ,გთხოვ-ხმა დაირბილა და საწოლზე ჩამოსვა.

ცვლილება (თავი 1)

ემოციებს არ ავყოლოდი, უცებ მხარზე შეხება ვიგრძენი და თავი შევატრიალე უკან სწორედ ის ბიჭი მედგა რომელმაც სულ რამდენიმე წუთის წინ ჩემი გონება დაატყვევა მისკენ შევტრიალდი

ჯაშუში (თავი 10)

ნიკას გამოემშვიდობა და სახლისკენ დაიძრა. შინაგანად მოუსვენრად გრძნობდა თავს, რაღც აწუხებდა, მაგრამ ვერ ხვდებოდა რა “სიცხის ბრალია” გაიფიქრა და კონდიციონერი ჩართო მანქანაში.სახლში მისვლამდე

მუდმივ ხმაურში... 7 თავი

-მეც მტკივა, ორი წელია შენი ბის გამო მტკივა, დროა დამოუკიდებლობა ისწავლო და აქედან წაეთრიო. -ისედაც ვაპირებდი_ხელით გამოგლიჯა მამას საკუთარი თმა და ოთახის კარი მიაჯახუნა,

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) ოცდამეერთე თავი (33)

-მე სესილიზე უფრო გავბრაზდი_თქვა დათომ-ასეთი შეცდომა როგორ დაუშვა,რა დაემართა -არ ვიცი,არ ვიცი_თქვა სანდრომ და კედელს მიეყრდნო-ნია სესილიზე ნერვიულობს,ეშინია ირინკამ რამე არ დაუშაოს -ახლა რომ სესილი ვნახო,ალბათ ძალიან ვაწყენინებ_თქვა

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 15)

მაისური ერთი ხელის მოსმით ამოაძრო სახელოებიდან,სველი კოცნებით კისრიდან მკერდამდე ჩაუყვა,კბილებით წაეტანა მკერდის კირტებს,მოქნილი თითებით კი საშოს დაუყვა წრიული მოძრაობით,ქალის თითები მის ზურგს ჩაცხრომოდა ფრჩხილებით.

ნუთუ შეგიყვარდა? (თავი 13)

ტასია იმედგაცრუება იცი რა არის? ტვინში შემოგიძვრება და გჭამს, ყველა უჯრედს, რომ მოკლავს მერე საკვებად გულს მიაშურებს და ამ დროს შენ ტვინი უკვე მკვდარი გაქვს, რომ გულს უშველო!

უნებლიე მოწმე (თავი მეცხრე)

-ჩემო ლამაზო, ვიცი ,რომ ძალიან გიჭირს ,მაგრამ ისიც ვიცი ,რომ ამ ყველაფერს გაუძლებ-თბილად უთხრა და მოეხვია-მე შენთან ვარ იცოდე-ვინც მასე დამპირდა ყველამ დამტოვა-სახეზე ცრემლი უნებართვოდ ჩამოუგორდა

მუდმივ ხმაურში... 6 თავი

-აი ასე უბრალოდ, მე ხომ ვიცნობ ჩემ თავს? ვინც ჩემთვის მნიშვნელოვანია ისიც მიცნობს და იციან როგორი ვარ, სხვებმა რაც უნდათ ილაპარაკონ, ენას ძვალი არ აქვს.