მარიონეტი (ოცდამეხუთე თავი)

31 დეკემბერის ღამე დასასრულს უახლოვდებოდა. ღამის თორმეტ საათს სულ რამდენიმე წუთი აკლდა ცა ულამაზესი სალუტებით განათდა. მორიგი ახალი წელი მთელი მისი დიდებულებით მობრძანდა თბილისში. მობილური ტელეფონები წარა-მარა წკაპუნობდა მორიგი ელექტრონული გზავნილის

პიცა გამოძახებით - თავი 8

დარჩენილი დღეები მხიარულად გავატარეთ. მაგდასაც ხშირად ვსტუმრობდით. მისი მდგომარეობა მძიმე იყო, თუმცა უკეთესობისკენ მიდიოდა. ექიმის თქმით, თუ ისევ ასეთი მონდომებით გააგრძელებდა, გადარჩენის შანსი ბევრად დიდი იქნებოდა. წამოსვლისას ძალიან არ მინდოდა

ის დაბრუნდა *7 თავი*

ის დაბრუნდა(7 თავი) (თაკო)-როგორ ხარ დე?გუშინ ძალიან ცუდათ იყავი. (დემეტრე)-აქლა კალგად. (თაკო)-ჰოო დე დღეს ვიღაც უნდა გაგაცნო. (დემეტრე)-ვიიინ (ნიკა)-ვინ და მე. გამარჯობა პატარა კაცუნა მე ნიკა ვარ.შენ რა გქვია. (დემე)-მე დემტლე ვალ (ნიკა)-კარგი

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 5)

ყველა ემზადებოდა ქორწილისთვის, მარტო ოჯახი კი არა ყველა მთელი თბილისი ელოდებოდა ზე-წყვილის დაკავშირებას. მეგობრები ნათესავები, მამები ყველა თავქუდმოგლეჯილი დარბოდა აქეთ-იქით ქორწილამდე მხოლოდ და მხოლოდ ერთი დღე იყო დარჩენილი.

ჩემი დემონი (6თავი)

ორი დღე დარჩა ჩემთან ლილე, ამ დღეებში განსაკუთრებით ბედნიერი ვიყავი, ბავშვი პოზიტივს მმატებდა და ზოგადად ყველა პატარა ასეა, მათ ჯერ არ იციან ცუდი რას ნიშნავს, მათთვის ცხოვრება უდარდელია და მხოლოდ იმაზე წუხდებიან როცა ვერ წყვეტენ რომელი თოჯინით

Après nous le déluge à venir - ჩვენს შემდეგ თუნდაც წარღვნა მოსულა.

ალბათ ბევრჯერ წაგიკითხავთ სიყვარულის აღწერა. პეპლები დაფრინავენ მუცელში, მსუბუქდები და ა.შ. ვერ ვიტყვი რომ არასწრორია ან მსუბუქადაა ნათქვამი. ყველა ადამიანი ინდივიდულურია და შესაბამისად თითოეული ჩვენგანიც ინდივიდუალურად აღიქვამს ამ გრძნობას. ჩემთვის

მწვანეთვალება დემონი ნაწილი მეორე, 7თავი

ყველა წავიდა და წამებში დარჩა მარტო გელოვანი, სახლში სიჩუმემ დაისადგურა.აუტანელი იყო ეს ყველაფერი.არავინ იცოდა რა იქნებოდა ხვალ,როგორ შეიცვლებოდა მათი ბედი და როგორ დასრულდებოდა ეს ყველაფერი,,,უბრალოდ ყველამ იცოდა რომ ეს გამოცდა იყო და უნდა

სიყვარული ჩვენს ქუჩაზეც მოდის (თავი მეორე)

ახალი დღე გათენდა, თითქოს ყველაფერი კარგადაა ჩემს თავს. აღარც სანდროზე ვფიქრობ , მოკლედ ჩვეულ კალაპოტს დავუბრუნდი. სასადილო ოთახში სუფრა უკვე გაეშალათ. დედა და მამა რომ ადრე იღვიძებენ

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 4)

-რათქმაუნდა შეიძლება. ქორწილის მერე გადმოვიდეთ აქ.-უთხრა ალექსანდრემ თბილი ხმით და უცებ ტუჩებზე დაეკონა. უკოცნიდა ტუჩებს ნელა, ფრთხილად ძალიან ნაზად, ყველა ქალთან უხეში იყო მაგრამ, ელენე

ის დაბრუნდა 6 თავი

საქართველოში ქორწილის წინა დღე* კარზე კაკუნია (ნიკა)-ელოდებით ვინმეს? (მარი)-ის დაბრუნდა. (ნიკა)-ვინ ის? (მარი)-თაკო. *სანდრომ კარები გამიღო* (თაკო)-სიძეევ(ვუთხარი სიცილით და ჩავეხუტე) (მარი)-თაკოოოოო(ჩამეხუტა კიარა შემაფრინდა)წამო