მაფიის ბოსი! თავი 8 (1D Fanfic) +18

-ზეინი სანამ არ ამიხსნის რა ხდება არ გამოგყვებით -ქალბატონო ეს სასწრაფოა. საქმე თქვენს და ბავშვის სიცოცხლეს ეხება -ამიხსნით რა ხდება ზეინი შემოვიდა ოთახში სწრაფი ნაბიჯით -ჯესიკა სასწრაფოდ უნდა წავიდეთ აქედან მანქანაში აგიხსნი ყველაფერს. ზეინმა ლილი

სიძულვილი გრძნობებით ( თავი 2 )

ვიკამ გიჟივით აირბინა კიბეები და ბინის კარები შეგლიჯა. როგორც ყოველთვის დედამისი სამზარეულოში იჯდა და ტელეფონზე ლაპარაკობდა, მამამისი კი მისაღებ ოთახში ლეპტოპს მისჩერებოდა. ვიკამ ჩანთა ლოგინზე მოისროლა, ხელებუ უცბად გადაიბანა და სამზარეულოში გავიდა.

უცხო (თავი 7 )

ბიჭის სწრაფი რეაქცია, რომ არა გაიშოტებოდა იატაკზე. კნუტივით წამოიკნავლა და როცა მიხვდა გადარჩა დაცემას, თან ვიღაცის სხეულზე ტყიპასავით იყო აკრული ამოისუნთქა. ცხვირში სასიამოვნო სურნელი უღიტინებდა. მზერა გაუსწორა, მის ჭაობისფრად მნათობ სფეროებს,

ასეც ხდება ხოლმე (22 თავი)

ნიკოლოზი დაბნეული დაჰყურებდა ატირებულ გოგოს, რომელიც კისერზე ჩამოკიდებოდა და ხელის გაშვებას არ აპირებდა. ყოყმანის შემდეგ მოჰხვია ხელები წელზე და ნაცნობი სურნელი ღრმად ჩაისუნთქა. უცნაური გძნობა ჰქონდა, თითქოს უცხო და თითქოს ნაცნობი სიტუაცია

მონსტრი (1-2-3 თავი)

-დამტოვე მარტო!-დაიყვირა კიდევ ერთხელ და სარკეს მუშტი დაარტყა,ტკივილმა თითქოს გონზე მოიყვანა და გაოცებულმა მოათვალიერა იატაკი. "მე არასდროს მიგატოვებ! მუდამ შენს თავში ვიქნები!" -მგონი ჭკუიდან ვიშლები!-ამოიჩურჩულა ნაილმა და კედელთან ჩაიკეცა.

ტკბილი წვიმა (მეხუთე თავი)

სასწრაფო დახმარების მანქანა საავადმყოფოსთან გაჩერდა.ალექსი სასწრაფოდ შეიყვანეს შიგნით.სისხლდენა იმატებდა,ანა ექიმებს უკან მისდევდა ,მაგრამ საოპერაციო განყოფილებასთან შეაჩერეს, სასოწარკვეთილებისგან მუხლები მოეკვეთა,იატაკზე დაჯდა და სახეზე ხელები

კომა თავი 3

_გეყოფა  დალევა!ვინ მიგათრევს მერე სახლამდე ?! _ცოლივით ნუ მეჯუჯღუნები ,რამდენსაც მინდა იმდენს დავლევ! თითს ჩემსკენ იშვერს და მიმტანს კიდევ სთხოვს სასმლის მოტანას.

უცხო ( თავი 6)

ადამიანი ისეა მოწყობილი, როცა ბედნიერია, იმაზე არ ფიქრობს, რომ ერთ დღესაც დაკარგავს. როცა ყველაფერი დაგეგმილი აქვს, ვერ წარმოუდგენია გეგმების შეცვლა. არადა ყველაფერი შეიძლება უარესობისკენ შეიცვალოს.ძალიან ეძინებოდა, ვეღარ კითხულობდა. დღიური გვერდზე

ბედნიერების რეცეპტი (მეთექვსმეტე თავი)

შუბლშეკრული, ჩაფიქრებული საკუთარ კაბინეტში იჯდა მოლოდინაშვილი. ალბათ, კმაყოფილი უნდა ყოფილიყო, ამდენ ხანს ერთ წერტილზე გაყინული საქმე, რომელსაც „მოწამლული სუბოტექსის საქმეს“ უწოდებდნენ თითქოს დაიძრა. ცხელ კვალს მიჰყვებოდნენ და იქნებ საბოლოოდ

ბედნიერების რეცეპტი (მეთექვსმეტე თავი)

შუბლშეკრული, ჩაფიქრებული საკუთარ კაბინეტში იჯდა მოლოდინაშვილი. ალბათ, კმაყოფილი უნდა ყოფილიყო, ამდენ ხანს ერთ წერტილზე გაყინული საქმე, რომელსაც „მოწამლული სუბოტექსის საქმეს“ უწოდებდნენ თითქოს დაიძრა. ცხელ კვალს მიჰყვებოდნენ და იქნებ საბოლოოდ