ცინიკოსი (თავი 6 )

-ვაუ ძვირფასო ქმარო,ამას ნამდვილად არ ველოდი,არაჩვეულებრივია -სარკაზმს არ ვიშურებდი,ვუყურებდი გეგას,ჩემს გეგას და ვხვდებოდი რამხელა განსხვავება იყო,იმ კაცს შორის ვინც მიყვარდა და კაცს რომელიც ჩემს წინ იდგა...-არ ელოდი არა?-ცალყბად ჩაიცინა და ჩემთან

Magic always come with a price, deary! (თავი 3)

დილით გაღვიძებულს არ მჯერა რომ ეს ყოველივე მოხდა. იქნებ ეს ყოველივე ჩემმა უწმინდურმა გონებამ შეთხზა და ამით კიდევ ერთხელ დამტანჯა. სადღაც სიგარეტის კოლოფი უნდა ეგდოს. არასდროს მომწონდა მოწევა მაგრამ ახლა ერთი ღერი სიგარეტი მართლაც არ მაწყენს.

ნოემბრის 13 (თავი 6 და 7)

-მაინც არ იყო შენი შვილი და რა მიზეზით წახვედი ვერ ვხვდები.. -და როგორ ფიქრობ რომ მცოდნოდა ჩემი შვილი არ იყო წავიდოდი? ცოტა დაფიქრდი რა რას ამბობ! -ფეხზე წამოვდექი და აქეთ-იქით ნერვიულად სიარული დავიწყე. -კაი რაა... აქ ქეთიზე აფანატებდი და იქ ვიღაც

თვალები (თავი 1)

მახსოვს პატარა რომ ვიყავი ბებია ყოველთვის მიმეოებდა- არცერთი ბოროტი ადამიანი ბოროტი ისე არ ხდება, ყველას საკუთარი ცხოვრება აქვსო... არვიცი ეს წინასწარმეტყველება იყო თუ არა თუმცა რა გამართლება უნდა ჰქონდეს ადამიანს რომელმაც პატარა ბავშვს მშობლები

საცდელი თავი

-ადექი ვიკა მე მეჩქარება და სკოლაში დაიგვიანებ.გაკიოდა დედა როგორც ყოველთვის. -კაიი. ზანტად ავდექი და სააბაზანოში შევედი,მოვწესრიგდი და ქვემოთ ჩავედი.ვისაუზმე და სკოლისკენ გავეშურე,როგორც ყოველთვის ფეხით.ხო მართლა მე ვიკა მქვია 15 წლის ვარ.მამა

არასდროს ითამაშოთ ამის პატრონმა რა ქნას (თავი მეორე)

იმ შემთხვევიდან დაახლოებით ერთი კვირა გავიდა , მართა გახარებულიიყო ფიქრობდა მგონი პირველი ადამიანი ვარ ,რომელიც სანდროს გადაურჩაო , მაგრამ ამაზე ლაპარაკი ჯერ კიდევ ადრეა ,როცა ცხოვრება წინაა. გოგონა თითქოს მოსაოდნელ საფრთხეს გრძნობდა მაგრამ ახლა

ველური ორქიდეა (17 თავი)

_მეგობრებო.. - მიმართა იქ შეკრებილ საზოგადოებას. ყველა ჩვენკენ მობრუნდა და სმენად იქცნენ. - მოგესალმებით, მე ილია ვარ, ეს დაროა, ჩვენ ორივენი ჩვენი ნიკოს მეგობრები ვართ, ისევე როგორც თქვენ. იუბილარი თუ ნებას დაგვრთავს, პატარა წვლილს ჩვენც შევიტანს

არჩევანი (თავი 6)

ძალიან დიდი ბოდიში რომ ასე დავაგვიანე. მერე კიდევ უფრო დიდი ბოდიში რომ ასეთ პატარა თავს ვდებ. მთელ ოჯახს შვებულება აქვს და ლბათ გესმით ჩემი. არ გამინაწყენდეთ. ხვალაც დავდებ. ოღონდ ჩემთან იყავით. გკოცნოთ და კიდევ უამრავჯერ გებოდიშებით. პატივისცემით

ბრალდებულო! თავი 10.

  სახლამდე ვიღაცამ მიმიყვანა, ალბათ ირაკლიმ. მერე უბრალოდ მახსოვს, როგორ აღმოვჩნდი ჩემთვის ნაცნობ მკლავებში. რაღაც სასიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა. -ამდენის დალევაც არ შეიძლება.-შორიდან მესმის უზომოდ ნაცნობი ხმა, დანიელის.

ჩემი ცხოვრება თავი I

გარშემო ყველაფერი თეთრია, გაურკვევლობაში ვარ. სულ ერთი კითხვა მიტრიალებს თავში რა იქნება აწი? ერთი დიდი სისულელეა ცხოვრება მაგრამ მისგანაც უდიდესი სიამოვნების მიღება შესაძლებელია. ყოველთვის მეგონა, რომ ვიღაცისთვის უნდა მეცხოვრა, მაგრამ ეს ასე არ