2 გრამი სიყვარული (თავი 4 )

-გამარჯობა დანეულო -უსინდისო ხარ -რატომ?_და მანქანა ადგილს მოწყვიტა..თბილისის ქუჩები ჯერ კიდევ ცარიელი იყო -მოტყუებით ჩამსვი მანქანაში -მოიცა შენ რა მართლა არ გინდოდა წამოსვლა?_ზედმეტად სერიოზული ტონი მკითხა,მაგრამ არაფერი ვუპასუხე ამით მივახვედრე

სიყვარული და ტკივილი (30თავი)

იმ დილით ყველა უხასიათოდ იყო, ნიკას გარდა. მას ხომ გადაწყვეტილი ჰქონდა თიკოს მოტაცება? -თიკო რაღაც დღეს დილით ხასიათზე არ ხარ. რა ხდება? -არაფერი სიხარულო უბრალოდ რაღაც არ შემიძლია. -არ წახვიდე ცეკვაზე და მთელი დღე ერთად გავატაროთ.

მზის ჩასვლა (ოცდამეორე თავი) დ

-ბექა. დაიყვირა მან და სახლისკენ გაიქცა. თუმცა დათომ და ლიზამ მათი შეჩერება შეძლეს. ლუკა და ზურა რამდენიმე პოლიციელთან ერთად სახლში შევიდნენ. ცეცხლი ძლიერდებოდა. ზემოთა სართული ჩამოინგრა . ლუკამ და ზურამ ბექას

შვიდი მილიარდი სახიდან მხოლოდ შენია ჩემი ფავორიტი (მეორე თავი)

დილით ისევ იგივე განმეორდა, როგორც ყოველთვის ბეა ერთ საათიანი ჩხუბის შემდეგ ავაყენეთ.ვსაუზმობდით, როცა ჩემა ტელეფონმა დარეკა საბა იყო -რას შვები?-მკითხა და ზუსტად ვიცოდი იკრიჭებოდა -რავი, გამოვალ მალე შენ?-სანდრა -ხო მეც-ხმაში წყენა სეეპარა -რა

M.I (თავი მერვე)

საბა მარის უკნიდან ეხვეოდა და არ უშვებდა,იცოდა რო წასვლა უნდოდა. ირაკლის მკვლელი თვალებით უყურებდა, ანიშნა ან კატო გაიყვანე ან მარიო. მარის უემოციო გამომეტყველება არ ქონია, ამჯერად მის თვალებში სევდა, იმედგაცრუება სჩანდა.

ოცნებებიც ხდება (მესამე თავი)

-მე... მე... ძალიან.. ვწ.. უხვარ.- ძლივს ამოვღერღე და გადავეხვიე მან კი ავქვითინდი როცა მისი მონატრებული სურნელი შევიგძენი მან კი... წელზე წამავლო ხელი ამიყვანა და გარეთ დამსვა კარები კი ცხვირ წინ მომიხურა. ვერ ავღწერ რა დამემართა პირველად ჩემს

ბედის ბორბალი (თავი 1)

-მოდი მუსიკას მოვუსმინოთ.ჰო ხედავ ნინას სულ არ ვახსოვართ-მის ნათქვამზე ორივეს გვეცინება,ცალ ნაუშნიკს ვართმევს და მადლობის ნიშნად ვუღიმი. ასე დროც მალე გადის,ლუკა მუსიკას ცვლის და ცვლის,ჩემს გართობაზე ფიქრობს,მართლაც,კარგი მეგობარია...

ბედნიერება და უბედურება (1 თავი ♥)

ცხოვრებაში ადამიანს ბევრი სირთული გადალახვა უწევს,მაგრამ,მარტო სირთულეები როდია ამქვეყანაზე ხანდახან სირთულეების გარეშეც მოდის ბედნიერება ♥მე ვარ ალექსანდრა კოხერიძე ,ვარ 15 წლის და ვცხოვრობ თბილისში.......მყავს ძააან ჯიგარი მშობლები და ორი

Mine (თავი 2)

- გუშინ მაღაზიიდან რომ გამოვდიოდი ჯიპზე ჩამოვჯექი. ვიღაცამ რეზინი მომაძრო. მანქანიდან ჩამოდი დროზეო,რო დამიკაწრო არ ვიცი რას ვიზამო და ასე. არა და მართლა მილიონი ნაკაწრი ქონდა. ტელეფონი დამივარდა მის მანქანაზე და ეკრანი გატყდა ჩემი. დღეს მოედანზე

სიზმრის ქურდი (თავი IV)

დილით ადრე გამეღვიძა. საათს დავხედე, ჯერ 6 საათი იყო. თავზე საყრელად მაქვს დრო. რა გავაკეთო? გუშინდელი დღის შემდეგ უხასიათოდ ვარ, დავხატავ და გუნებაც გამომისწორდება. ფანქარი და ფურცელი მოვიმარჯვე და ესკიზის დახატვას შევუდექი.