მეგობრები?! 1,2 თავი

ნერვებმოშლილმა გადაუხვია საპირისპირო მხარეს და კედლებგამურულ სკოლაში ისე შეაბიჯა რომ უკან აღარც მიუხედავს. აფორიაქებული მიეყუდა კედელს და თვალები დახუჭა. თვალწინ დაუტრიალდა განვლილი წუთები და თითქოს ისევ იქ იყო, მძაფრად იგრძნო

ის... თავი №5

დავინახე როგორ კოცნიდა ლუკას და ვიღაც ბიჭს… თურმე ის მისი შეყვარებული ყოფილა! უკვე ნამდვილად დავრწმუნდი რომ ეს გოგო ლუკას და იყო. ლუკას კი ამდენი ვეჩხუბე, ამდენი შეურაწყოფა მივაყენე! რა დამპალი ვარ! ნეტა მოვკვდე! ცუდად ვიყავი! გული მტკიოდა...

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 7)

ყველაფერი შესანიშნავად მიდიოდა, ყოველ დილით მაოს მე და ტასუნა მივყავდით ხოლმე, ტასუნას სკოლაში ვტოვებდით და შემდეგ მე მივყავდი სამსახურში. თავად კი თავის საქმეებს აგვარებდა, დღევანდელი დღე არასოდეს აღმინიშნავს, ალბათ იმიტომ

ეშმაკი და ანგელოზი მეცამეტე თავი

ესეც ჩემი იდეალური წლის იდეალური დასაწყისი. არადა რა გეგმები მქონდა ახლა ეს გეგმბეი დანიელმა ჩამიშალა თმცა ამას აღარავითარი მნიშვნელობა აღარ ქონდა ჩემთვის.უბრალოდ ტაქსში ვიჯექი და ტკივილის გარდა არაფერს ვგრძნობდი სრულიად არაფერს.

სიზმარი თუ რეალობა (3თავი)

ელაპარაკები ადმიანს, იღიმი ემშვიდოებბი დროებით,გგონია მეორე დღეს კვლავ იხილავ და წარმოდგენაც არ გაქვს რომ ეს თქვენი ბოლო შეხვედრაა, ბოლო შეხება, ბოლო საუბარი... საინტერესოა რომ იცოდე რომ ეს ბოლო შხვედრაა რას იზამდი? მე ვეტყოდი რომ მიყვარს

სასიყვარულო სამკუთხედი (თავი მეორე)

-ღადაბ გოგო, მე და ვინმე შემიყვარდეს? სიცილით გავხედე ჩემს უკან მჯდომ გოგოებს და თან თვალი მათემათიკის მასწავლებლისკენ გავაპარე. - რომ შეგიყვარდება და მოგარჯულებს, მერე ჩვენ ვიცინებთ ქალბატონო ანა . ნიშნის მოგებით მითხრა თათიამ, თან მარის შეხედა

პირველად ცხოვრებაში... I თავი

სააბაზანოში, იატაკზე ვიჯექი და ამუშავებულ სარეცხის მანქანას ვუყურებდი. ასე ვიყავი ნახევარი საათი. ბოლოს, ჩემი გადაწყვეტილების სისწორეში დარწმუნებული, კმაყოფილი ფეხზე წამოვდექი და ჩემს ოთახში გავედი. ცოტა ხანი საწოლზე წამოვწექი და კიდევ ერთხელ

ისევ შემიყვარე... თავი (19) ნაწილი (2)

ახლა ისევ ახალი პრობლემა,საიდან უნდა მოეტანა ამდენი ფული? აბა მანქანას ცოტა დასჭირდებოდა? თან 2 მანქანა ჰქონდა გასაკეთებელი.ისევ დაიწყებდა თამაშს და ათას უბედურებას. სახლში რომ დავბრუნდი გიამ მახარა ახალ წელს რუსეთში გიშვებთ შენ და ნათიასო,ეგონა

მენდე! გულს არ გატკენ... (თავი 6)

სახლში ავედი და მაშინვე ნინი შემეფეთა, რომელმაც ყველაფერი მომიყვა, მომიყვა თუ რატომ ეშინოდა ჩემთან ურთიერთობის, თუ რატომ გამირბოდა და რატომ მარიდებდა თავს. ნინის ავუხსენი რომ მართლა შემიყვარდა და ყველაფერს ვიზავდი მისთვის, 2 დღე ყველგან ვეძებე,

ჩანახატი (21 თავი)

ოცდამეერთე თავი ყველაზე მძიმე და ყველაზე რთული ალბათ ლოდინი იყო. დრო თითქოს გაჩერდა, ითვლიდა წამებს, წუთებს, საათებს და ელოდა. შეხედავდა საათს, სულ რაღაც თორმეტი საათია გასული, მას კი საუკუნედ ეჩვენებოდა. ალბათ ასეთ დროს გრძნობდა, როგორი უსუსური