გატაცება. თავი 1

-გოგოებს ეარშიყები??-ჩემთვის ნაცნობი ხმა გავიგონე. გიორგი იყო და თვალები გამინათდა. წარბებ შეკრული იდგა და ბიჭს მიშტერებოდა. -ეს უბრალო კომპლიმენტი იყო. -თავი გაიმართლა დანაშაულში გამოაშკარავებულმა ბიჭმა. -თაიგული წაიღე და აქ აღარ დაგინახოო!!-

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება 6 თავი.

- ყურადღება არ მიაქციო რაა, ადრე ყავდა ეგ გოგო და რახან მიატოვა აკრეფილშია. - არაა საჭირო ახსნა, ყველაფერი რიგზეა, (ნაძალადევად გავუღიმე და მშვიდი სახე შევინარჩუნე) - შენ რო გაგიცნო, მაგის მესამე დღესვე დაშორდა, მეორე დღესვე უნდოდა, მაგრამ არ

თვალები (4 თავი)

- ზოგჯერ პრინცი შეიძლება ახლოს იყოს და ვერ ამჩნევდე, უბრალო მწყემსი გეგონოს, მთავარია გომბეშოში პრინცის შემჩნევა შეძლო. - დღევანდელ ცხოვრებაში აღარ არიან გომბეშოდ გადაცმული პრინცები, გომბეშო - გომბეშოა, პრინცი კი - პრინცი, სამწუხაროდ აღარც

თინეიჯერი მგლები (თავი 2)

-კობი...წამო გავიპაროთ რაა-დასვენებაზე ცუმად ვუთხარი გაუკვურდა მაგრამ როგორც ყოველთვის უსიტყვოდ დამთანხმდა.ჩანთები გადავყარეთ ფანჯრიდან და ტყეში წავედით,არცერთი ხმას არ ვიღებდით.არაფერი გვქონდა სათქმელი ერთმანეთისთვის

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება 5 თავი.

ტანში რაღაც უცნაურმა გრძნობამ დამიანა, თან სასიამოვნო, სიამაყის, გაოცების, სიხარულის. გაღიმებული მივბრუნდი ნელა და დავრწმუნდი რომ საოცრად უბრალო და მომხიბვლელი გოგო მიღიმოდა, ისეთი სითბო ჩამეღვარა გულში, რომ თამამად შემეძლო

ერთხელ თავი 3

-წად....-სიტყვის დასრულება ვერ მოვასწარი რომ დავინახე როგორ წამოდგა გიორგი სკამიდან მაჩაბელიც ადგა და ერთმანეთს ისეთი სახეებით უყურებდნენ მეგონდა სადაცაა ერთმანეთს ეცემიან და მოკლავენო ლევანი და სანდროც წამოდგნენ მაგრამ ისინი სულ სხვა აზზრზე

One and Only (თავი მეორე)

-სისხლი გდის ცხვირიდან,უთხრა თათამ აკანკალებული ხმით -არაუშავს,მას უფრო მეტი მოხვდა -კმაყოფილმა ჩაიცინა სანდრომ. -მაგრამ არც შენ დარჩენილხარ აუღებელი ციხე-სიმაგრე -უკმაყოფილოდ ამოიხრა თათამ რაზეც სანდროს გაეცინა -საბა გააცილე გოგოები,და მერე

თვალები (3 თავი)

სახლში წამოვედი, ფიქრიაც მალევე მოვიდა. ვიცი აინტერესებდა რა მოხდა ჩემსა და გიორგის შორის, მაგრამ არ მკითხა, მეც არაფერი მითქვამს. გიორგის უტიფრობით იმდენად ვიყავი გაბრაზებული, რომ ფიქრიასაც კი გავებუტე. დღემდე ვერ მივხვდი რა მოუვიდა მაშინ ძაღლს,

წვიმები. თავი 7 ,,დასასრული,,

ძლივს მოიზლაზნა 20 ოქტომბერი, ამ სამი დღის განმავლობაში ადამიანის ფერი დავკარგე. დილით ადრევე წამოვხტი საწოლიდან, იმისდამიუხედავად რომ მთელი გამე თვალი არ მქონდა მოხუჭული ოდნავადაც არ მეძინებოდა, თავი მოვიწესრიგე რომ დემეტრეს სულ არ გასკდომოდა გული

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება 4 თავი.

- O M G (სოფოს პირი ქონდა ღია და ისე ამბობდა ამ სიტყვებს) - ეს რაარი? (სხვა ვერაფერი ვთქვი რაზეც სოფიმ გამომაფხიზლა ) - რა რაარი გოგოოო უეჭველი ზურა იყო, აუუუ რა მაგარიაააა? (ამხელა გოგომ ხტუნაობა დაიწყო) - ჩემიააა? - ხო აბა მე ხოარ დამახვედრებდა