"გატაცებული" (თავი 3)

ნახევარი საათი უაზროდ ვიჯექი, მარტო. მხოლოდ გაქცევაზე ვფიქრობდი, მაგრამ ახლა აჩქარება არაფერს მარგებდა. კარგად უნდა შემემუშავებინა გეგმა და ხელსაყრელი მომენტი შემერჩია.თუ დამიჭერდნენ,

გამოიდარა

გამოიდარა, მაგრამ ამ გულში ღრუბელი ჭარბობს. შენი დანახვა ერთადერთია რაც კი რამ მათბობს. ეგ თვალ-წამწამი და ეგ ტუჩები საშინლად მათრობს და სიყვარული? მე ეს გრძნობები მუდმივად მახრჩობს... გამოიდარა? არა მგონია. აქ დაწყებულა ქუხილი.

მე არ ვიცი, მაგრამ...

მე არ ვიცი მოვკვდები თუ გადავრჩები ცოცხალი, მაგრამ მე ერთ რამეს გეტყვი, შენ თუ გინდა მომკალი! მე არ ვიცი შენ ოდესმე გეყვარები თუ არა, მაგრამ ვიცი, რომ ამ გრძნობამ ჩემს გულს გადაუარა. მე არ ვიცი თუ ოდესმე დააფასებ ლექსებს, მაგრამ გეტყვი ჩემი გული რომ

ნაადრევია მაგრამ მაინც მმარხავენ ცოცხალს

მიხსნიდი ისევ უსაშველოდ როგორ გიყვარდი, გადავირიე,გამაშეშა გულწრფელად მოსვლამ. შენს სიახლოვეს ვეღარ იტანს ეს გული...წადი!

მაგრამ პოეტთან უსულგულო სიკვდილს რა უნდა

მწამს, სიკვდილამდე უნდა ვზიდო ეს მძიმე ტვირთი, ალბათ სულ მალე ჩემს ცად ფრენას იხარებს მტრედი. მე ამ ცხოვრების ბოლოს წინა თარიღებს ვითვლი და მე უბედოს ერთხელ მაინც მეწვევა ბედი.

ვიცი სიგიჟეა, მაგრამ... მიყვარხარ...

ღამით შეშინებულს გამომეღვიძა... უკვე რამდენი ხანია რაც ეს უცნაური ჩვევა დამჩემდა... წამით ჩაძინებულს უეცრად გამომეღვიძება და ვგრძნობ როგორ ვიხრჩობი... ტკივილისგან გაფერმკრთალებული შენს ძებნას ვიწყებ... უაზროდ დავეხეტები ოთახიდან ოთახში... შემდეგ

...მას შემდეგ ალბათ ვინმე მიყვარდა, მაგრამ ორმხრივი და გამოხატული

"ჰო, რა ყველაფერი ასე მარტივად, ცხოვრების ფლიდი დამოკიდებულება, ჰო ყველაფერი ასე მარტივადაა, მას შემდეგ ალბათ ვინმე მიყვარდა, მაგრამ ორმხირივ და გამოხატული ვეღარ იყო. სიყვარული რომ იცოდა, ზუსტად ამის გამო იყო მარტო". ქართველი მწერლის, ლუკა

მაგრამ ყველგან ხარ

არსად არ ჩანხარ,მაგრამ ყველგან ხარ... დილის მზის სხივი ხარ... სითბოთი, სიყვარულით გამთბარი... სხივი, რომელიც ხელს მომხვევს და უსასრულობის, სიშორის მორევში გადამიყვანს... ღამით ზეცა ხარ... გაბრწყინებული... კაშკაშა... ვარსკვლავებით ანთებული ზეცა ხარ...

ეული, მაგრამ სექსუალური ბიჭი.

თანამედროვე მწერლის, ბლოგერის, პუბლიცისტის და ესსეისტის, ლუკა კუხიანიძის ერთი, ძველი მაგრამ ჩემთვის საყვარელი ციტატები, სიტყვები და ბლოგები.ზოგჯერ, გინდა დასალევი იყო, ადგე, მისცე შენი თავი ადამიანს, დალიოს და შენით გამოთვრეს. გავხარ ცას. არა

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (დასასრული)

-ამაღამ გამოვისყიდი ,მაინც ჩემი ბრალი იყო. რა ვქნა წარმოუდგენელია რომ მე და შენ არ ვიჩხუბოთ .მაგრამ ისიც წარმოუდგენელია რომ არ მიყვარდე -ყურში ჩასჩურჩულა და იქვე აკოცა . სიყვარულისთვის არაფერია წარმოუდგენელი ,რადგან მას ყველაფრის მოგვარება შეუძლიაა