კაი ბიჭის გოგო ხარ(თავი მესამე)

‘გისმენთ’ ‘ქვემოთ გელოდები ჩამოდი დავილაპარაკოთ’ ვიცანი სანდროს ხმა ‘სანდრო მეშინია’ ‘რისი’ მშვიდად მელაპარაკებოდა ‘ხომ არ წახვალ ჩემი სურვილის წინააღმდე? ანუ...’ ‘ხოარ მოგიტაცებ?’ ‘ჰო...’ ‘ჯერ არ ვაპირებ შენს მოტაცებას ჩამოდი ნუ გეშინია მიყვარხარ’

გარიგება ეშმაკთან (თავი მესამე)

ბრინა ცდილობს მთელი ძალა მუშტში მოიქციოს და ადგეს , წვიმისაგან ძნელად წამოდა . კიდევ ერთხელ შეხედა სახლს, გოგონა რწმუნდება რომ ეს მისი სახლია. ღმარდ ჩაისუნთქა ჰაერი ბრინამ , მეხანძრეებს და ექიმებთან მიირბინა, რომლებიც მათი სახლის გადარჩენას

მეზობლობიდან ერთ ოჯახამდე თავი მესამე

თათბირი დასრულდა. ის იყო გასვლას ვაპირებდი უკვე ჩემმა ყოფილმა უფროსმა დამიძახა. -ელიზაბედ თუ შეიძლება ორი წუთი მოიცადე. -გისმენთ ბატონო გიორგი - ეს შენი ახალი უფროსია ბატონი სანდრო. - სასიამ... - ჩვენ უკვე ვიცნობთ ერთმანეთს- ჩაილაპარაკა

7 გარდამავალი წამი (ნაწილი მესამე)

სახლში სულ ფრენა ფრენით ავედი უკვე ვიცოდი რომ ჩემი ცხოვრება რადიკალურად შეიცვლებოდა მიყვარდა, ალბათ ვუყვარდი მასაც... თბილისში ხომ დიდხანს არაფერი იმალება ხოდა არც ეს ამბავი აღმოჩნდა გამონაკლის მალევე გავრცელდა ამბავი იმის შესახებ რომ გადრანების

ადამიანებს ძალუძთ ტკივილის გადატანა სიყვარულის მეშვეობით (მესამე თავი)

-იცი აქ მხოლოდ იმ პერიოდში დავდივარ როცა ძალიან მოწყენილი ვარ ან უბრალოდ სიმარტოვე მჭირდება, ეს ადგილი რამოდენიმე თვის წინ ვიპოვე, მაშინ როდესაც შენ პირველად შეგამჩნიე, იმ დღის შემდეგ სულ შენ გხედავდი ისე გამოვიდა რომ ჩემი ლექტორიც გახდი, სულ შენზე

სიძულვილიდან სიყვარულამდე...(თავი მესამე)

მთელი დღე გაბრუებული დადიოდა ანდრეა თავისი გამოხტომის აზრს ვერ ჩაწვდა...ნუთუ რა ქნა? თან ამ გოგოზე ფიქრიც აეკვიატა...რაღაც ხდება მგონი მოწოს ეს "პატარა ქალბატონი",მაგრამ მის თვალებში ჩამდგარი სიცივის გახსენებისას ღრუბლებიდან მიწაზე ეშვება და მწარე

გამყრელიძე (თავი მესამე)

დუდა აიი დაცემა ბიჭი. უსიმპატიურესი, ღია ფერის თმით და მუქი მწვანე თვალებით. მაგარი ბიჭია და მიდის ხოლმე გარჩევები ვიღაც ვიღაცეებთან. ლადო ისიც მოუსიმპატიურებს მართალია ძაან არ მაგარ ბიჭობს მაგრამ რო შეხედავ მიხვდები რომ ეგეც მაგარი ბიჭია,

ქვეყანა საქართველო (სექსის თაობა) თავი მესამე !

მეც კარგად ვიცნობდი ნინიკოს. მისი საუკეთესო მეგობარი ვიყავი. ამ ბიჭზე კი ეჭვი მქონდა. ყოველთვის როცა ნინი იკარგებოდა ლუკაც აღარ ჩანდა. ლუკა კი ჩემი საუკეთესო მეგობარი იყო. მე ვერ მომატყუებდა ეს თვითონაც კარგად იცოდა. მაგრამ მე რა შემეძლო? ყველაფერი

დარჩი ჩემთან... (თავი მესამე)

მეც აღარ დავაყოვნე, ტელეფონს ვუპასუხე -გისმენთ -გიგა ვარ, ჩანთა მე დამიტოვე? -უი, დამრჩენია, კაი 5წუთში მოვალ გიგამ გამითიშა, როგორც ჩანს იქიდან ისე გამოვიქეცი ჩემი ჩანთა სულ გადამავიწყდა. კიბეები ავირბინე და კარებზე დავაკაკუნე, კარები გამიღო -შემო

გიჟის აღსარება (თავი მესამე)

დილით 8 საათზე გამეგვიძა..საათს დავხედე და გამიკვირდა,ამ დროს რამ გამაგვიძა თქო,მაგრამ ვეღარაფრით დავიძინე და ავდექი..კომპ ჩავრთე და რიცხვს რომ დავხედე გავშტერდი.9 ივნისი..ო ღმერთო..დღეს ჩემი დაბადების დღეა..როგორ მძულს ეს დღე იმედია არავის