მთებს აქეთ

ნისლში გახვეული იდგა მამაკაცი, განიერ ბეჭებზე იარაღ ასხმული, შორს, მაღლა მთებში, ახლოს ღრუბლებთან რაღაცას გაჰყურებდა თითქოს განაბული.

უცნაური ამინდი

ალბათ რომანტიულია ღამე, წვიმიან დღეც,თოვლის ფიფქები რომ ბარდნის და თეთრად შემოსავსს მთებს,მდელოსაც

მშობლიურ მთებს

მოგესალმებით ჩემო საყვარელო ხალხო როგორც უკვე ვთქვი მენანება ჩემს დაწერილ რაღაცეებს რაიმე ვუწოდო მითუმეტეს ლექსი,მაგრამ მე მათში იმას გადმოვცემ რასაც ვგრძნობ და მინდა თქვენც გაგაცნოთ. თქვენგან არ ველი აღფრთოვანებას უბრალოდ ბედნიერი ვიქნები თქვენში

როცა დაწვება ნისლი მთებს შორის

როცა დაწვება ნისლი მთებს შორის, როცა შავი ცა გადალურჯდება, როცა ნადირნი იწყებენ სირბილს, როცა ტყის მეფე გამოფხიზლდება. როცა ჩიტები ქარგავენ ნახატს, ჰაერში გაჭრით დასჭექენ ყივილს როცა სოროდან თაგვი გამოვა და გაუყვება ნამცეცთა ბილიკს.

მთებს იქით სიყვარულია! (დასასრული)

ვმოძრაობთ, ვცეკვავთ, მაგრამ არ ვლაპარაკობთ! რა საჭიროა ლაპარაკი, როდესაც ჩვენი თვალები ერთმანეთს ხვდება და ჩვენს თვალებშია აღბეჭდილი ბედნიერება. წუთები, წამები, დრო! უკითხავად გარბიან, მაგრამ რა საჭიროა, მათ მიჰყვე, როდესაც ბედნიერებას მიჰყვები.

მთებს იქით სიყვარულია! 12

რა იყო ეს?-პირდაპირ იერიშზე გადავდივარ. მშიდად უნდა ვიყო, თორემ არ მინდა ხვალ ჩემს დაბადების დღეს გაბრაზებული შევხვდე. -არ მენდობი?-მთის შვილის გაბრაზება ჩნდება, ვატყობ როგორ იკავებს თავს. მეც ვხვდები, რომ ტყუილად ვბრაზდები

მთებს იქით სიყვარულია! 11

თორნიკემ კარგად გაუგო ორივეს. თბილი და მხიარული საღამო გვაქვს და ძალიან მიხარია ყველაფერი, რომ ასე ხდება. ადამიანი რაც არ უნდა უბედური იყოს, მჯერა, რომ ბოლოს მაინც პოულობს ბედნიერებას, რომელიც მთელი ცხოვრება მისი თანამგზავრია.

მთებს იქით სიყვარულია! 10

-მე? რაზე უნდა ვდარდობდე ვიღაც დიანაზე. -რომ, გითხრა მხოლოდ შენზე ვფიქრობთქო?-მეუბენბა ალექსანდრე. სიბნელეში მის სახელს ვერ ვარჩევ, -ჩემზე რატომ? მე მოგყავარ ცოლად? -ცხვირ აბზუებული ვეუბნები მას.-თუ თანახმა ხარ...-მეუბენბა ალექსანდრე.-საწყალი

მთებს იქით სიყვარულია! 9

-მე? რატომ?-ვითომც ვერ ვხვდები რას მეუბნება!-ნინა, რა სულელი ხარ!-მეუბნება ალექსანდრე.-გმადლობ! მაგრამ არამგონია იმ გოგოსავით სულელი ვიყო, სარძლოდ, რომ შეგირჩიეს!-ვეუბენბი და ჩემი მართლაც, რომ სულელი თავი კი ვერ ხვდება, რომ ალექსანდრე შეამჩნევს,

მთებს იქით სიყვარულია! 8

-რასაკეთებ? რაიყო შენც ჩახუტება მოგინდა?-გაცეცხლებული ვარ. არა უფრო სხვა რამ მაწუხებს რაა? ეს არც მე ვიცი. -კი მომინდა!-თვალს მიკრავს.-ოღონდ შენი!-ოდნავ ირონიულად მეუბნება და წინ მიდის. მე კი უკან ვრჩები. ცოტა დაბნელდა, ახლა კი მახსენდება, რომ ეს