მინდა ანგელოზი ვიყო 6

ერთხელ რენემ დადო სურათი, სადაც კარგად ჩანდა. თუ როგორ ტიროდა ქეთო წიგნის კითხვის დროს...უყურებდა ამ სურათს, თვალებმოუშორებლად სანამ არ გამოჩნდა წინადადება სადაც ეწერა, რომ ხარვეზია და სურათის ნახვა შეუძლებელია....მაშინვე ინანა რომ არ გადმოიწერა,

რა მინდა იცით?

ყოველი ოთლის შრიალის სმენა ყოველი წვეთის ზღვად გარდაქცევა, ყველა ვარსკვლავის ციმციმი ცაზე და მთვარის შუქზე ჭრიჭინის მღერა! სურნელი ფიჭვის ქარში გაფრენა, თივის სურნელი-მასში ჩაძირვა, სუნი სახლის და მონატრებისა

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეთორმეტე თავი)

-ჯუბო, სად ხარ ჯუბო?.ოთახებში ნელი ნაბიჯებით დადიოდა ქეთი თან კი არემარე ჯუბოს ეძებდა.-კარგი რა გამოდი.წუწუნით აღმოხვრა გოგონას და ხელები უღონოდ დაუშვა.-ჯუბო მაშინებ! გამოდი გთხოვვ.მუდარის ხმა გაისმა საძინებელ ოთახში,ჯერ კარადა შეამოწმა მერე აივანი

მინდა მოგწერო... (თ.ჯ)

მინდა დავწერო, რა დავწერო?! დრო ითვლის წამებს, ყველას ერთბაშად უთენდება ბოროტი ღამე...

მინდა ვიყოთ ერთად სოფელში და წვიმდეს,

მინდა ვიყოთ ერთად სოფელში და წვიმდეს, შემოჩვეულ სევდას წვიმის ღვარი შლიდეს, იფარავდეს შინდი შეციებულ ჩიტებს შენ კი ჩემი დიდი სიყვარული გჭირდეს. გიკითხავდე ლექსებს, არა ვგავდეთ დიდებს,

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეთერთმეტე თავი)

სარდაფის მტვერს იმდენად იყო შეჩვეული სუფთა ჰაერზე ძლივს ჩერდებოდა. თავიდან კი სიამოვნებდა როდესაც ნესტოები სასიამოვნო სუნს შეიგრძნობდა თუმცა მერე აღიზიანებდა. უკვე მეორე დღეა მიწისქვეშ ერთპატარა ფანჯრიან სარდაფში ცხოვრობს.ადრეც იყო 3 დღით

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეათე თავი)

კიბეებს მთელი სისწრაფით მიუყვებოდა.გული ამვარდნის პირას ჰქონდა, თან ნერვიულობდა თან კი სირბილისგან ძალ-ღონე ჰქონდა გამოცლილი. ლიფტს არ დალოდებია ფეხით უფრო მალე ავალო. ეს ის დღე იყო როდესაც ჯუბოს ლევანის სისხლში ხელები უნდა გაესვარა თუნდაც

მინდა ანგელოზი ვიყო 5

-ორივე არაჩვეულებრივი მოსწავლეები ხართ და ვამაყობთ თქვენი, ამიტომ გვინდა მე და ვანოს რომ არეალი გაგიხსნათ, ორივემ კარგად იცით ინგლისური და იტალიურიც ძალიან მოგწონთ და ადვილად ისწავლით...ამიტომ გვინდა, რომ სასწავლებლად იტალიაში გაგიშვათ, ნატოსთან და

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეცხრე თავი)

უკვე მერამდენე ცხვირსახოცი მოიფრიალა იატაკის მიმართულებით, ცრემლები უწყვეტად მოსდიოდა სახეზე, გულმა უკვე არსებობა შეწყვიტა.“გადავრჩები ჩემო პატარა აბა რას ვიზამ“ მისი ბოლო სიტყვები კადრებივით უტრიალებდა თავში,მგლოვიარე ქალივით იყო დამხობილი მუხლებზე

მინდა წარსულში დავბრუნდე

მინდა წარსულში დავბრუნდე, ცოტათი შენით გავბრუბდე. მინდა მაჩუქო ვარდები, მერე რა თუ შეგიყბარდები.