მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(8) დასასრული

წერილში ეწერა " ჩემო სერიოზულო ქალბატონო მიყვარხარ სიცოცხლეზე მეტად, ჩვენს პატარაზე უკვე ვაფრენ ისიც და შენც ძალიან ძვირფასები ხართ ჩემთვის. იცი როცა პირველად დაგინახე მაშინვე გულში ჩამივარდი და იქიდან ვერ მოგაშორე ყოველდღე უფროდაუფრო მიყვარდებოდი

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(7)

მალე ანდრია შემოვარდა შენობაში და ეგრევე ჩემსკენ წამოვიდა ხელში ჩუმად პატარა დანა ჩამიდო და მალე მომცილდა. -ხომ კარგად ხარ? -მე კარგად ვარ,მაგრამ აქ რატომ მოხვედი? -ჩემს გოგოს და ძმაკაცს გასაჭირში არ დავტოვებ. -მიყვარხარ ანდრია. -მეც ჩემო პატარავ

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(6)

სარკეში გავიხედე რამდენჯერმე და შევამჩნიე რომ შავი მერსედესი უცხო ნომრით უკან მოგვყვებოდა. მალე ძალიან ახლოსაც კი მოვიდა ცოტახანში კი წინიდანაც მოგვადგა სწორედ ისეთივე მერსო როგორიც უკნიდან მოგვყვებოდა. აი ახლა კი დაგვერხა ეს აშკარად გორბაჩოვის

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(5)

მთელი ღამე კოშმარები მესიზმრებოდა. ვხედავდი ანდრიას და სანდროს რომლებიც გორბაჩოვს ჰყავდა დაკავებული, რომლებსაც კლავდა მე კი ვერ მივდიოდი მათთან და ვუყურებდი როგორ იცლებოდნენ სისხლისგან.

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(4)

-რა და...-სიტყვებს თავს ვერ ვაბამდი ჯერ კიდევ დათოზე ვნერვიულობდი და უფრო მეტად კი სანდროზე ვღელავდი. იმედია გორბაჩოვმა ის მაინც არ იცის სანდროც რომ ცოცხალია. -მია ამოღერღე რა გითხრეს ტელეფონზე ასეთი.-უკვე ბრაზდებოდა ანდრია.

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(3)

არ არსებობს. ის....ის...ხომ მოკვდა ეს შეუძლებელია ის სანდრო არ არის არა აქ რაღაც შეცდომაა. ეს როგორ უნდა მომხდარიყო? როგორ გადარჩა? ამას აუცილებლად გავარკვევ! მანქანაში ჩავჯექი და გეზი სახლისაკენ ავიღე. თუ გადარჩა მაშინ რატომ ვერ იპოვა დათომ ის? ეს

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(2)

დასაძინებლად მალე წავედი. დაძინებას ვცდილობდი, მაგრამ ვერ ვიძინებდი. დათოზე ფიქრი არ მაძინებდა. მაინტერესებდა როგორ ჩავიდა ნიუ იორკში დარეკვა მინდოდა, მაგრამ სახიფათოა სეიძლება გაიგონ, რომ მე ცოცხალი ვარ. ეს კი არ მაწყობს.

არაფრის სუნო, მე შენ მიყვარხარ(5)

იმ საღამოს კარგად გავერთეთ. ბევრი არ დამილევია. მეორე დღეს რატომღაც ადრე გამეღვიძა და ვეღარ დავიძინე. საწოლშიც ვეღარ გავჩერდი. სესილის ოთახში შევიხედე, ჯერ კიდევ ეძინა. აივანზე გავედი, დილის სუსხი დამეტაკა და ეკლებად დამაყარა ტანზე. მესიამოვნა დილის

მიყვარხარ სერიოზულო ქალბატონო(1)

-მია აქედან გაიქეცი გაიქეცი და აღარ დაბრუნდე გესმის? -კალგი. პატარა გოგოს რაც შეეძლო სწრაფად გარბოდა ამ დროს ბიძამ დაოჭირა და წაიყვანა. სახლი კი ნაფლეთებად იქცა.

ვერასდროს გაიგებ როგორ მიყვარხარ (ნ.ც.)

ვერასდროს გაიგებ როგორ მიყვარხარ! არასდროს გეტყვი რა მოხდა იმ დღეს! ახლა შენ ჩემსგან ძალიან შორს ხარ! მაგრამ მაინც ვგრძნობ შენს სუნთქვას თითებს... მახსოვს ის წამი ჩვენ ორნი ერთად! მარტის ცა ცრემლებს აფრქვევდა ლექსად, შენ შემომხედე და ელდა მეცა შენი