მიყვარხარ!!

მესმის , არ გინდა მოხვიდე ჩემთან მესმის , არ გინდა გამითბო გული ჩემი ტკივილი წყვდიადმა შთანთქა მთვარის ნისლივით დაბნელებული

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (დასასრული)

-ამაღამ გამოვისყიდი ,მაინც ჩემი ბრალი იყო. რა ვქნა წარმოუდგენელია რომ მე და შენ არ ვიჩხუბოთ .მაგრამ ისიც წარმოუდგენელია რომ არ მიყვარდე -ყურში ჩასჩურჩულა და იქვე აკოცა . სიყვარულისთვის არაფერია წარმოუდგენელი ,რადგან მას ყველაფრის მოგვარება შეუძლიაა

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (13)

დილით იმაზე ბედნიერს გამეღვიძა ვიდრე ეს ჩვეულებრივ ხდება... მაშინვე ვიგრძენი წელზე დაძარღვული ხელი და ტანში სასიამოვნოდ გამცრა.... ცხვირი კანზე გავუხახუნე და მისმა რეაქციამაც არ დააყოვნა... მაშინვე დაუბუსუსდა კანი და გამარჯვებულის ღიმილით ავხედე..

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (12)

მარიამმა მშვიდად აიღო ხელჩანთა, მოთავსდდა მანქანაში და ელენეს სასახლისაკე გაემართა. დაცვამ მაშინვე შეუშვა. სახლთან მოსამსახურე დახვდა, როგორ ღლიდა ეს ყველაფერი. ქალმა მისაღებში შეიპატიჟა იქ არავინ იყო, სიცარიელე და მოწყენილობა სუფევდა ირგვლივ,

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (12)

მიყვარხარ იმაზე მეტად,ვიდრე რომეოს უყვარდა ჯულიეტა...ვიდრე კვაზიმოტოს ესმერალდა ვიდრე ტარიელს ნესტანი...ვიდრე შოთას თამარი! მიყვარხარ ენამწარევ!ყურთან მიჩურჩულა და ისე ჩამეხუტა ძვლებმა ტკაცანი დაიწყეს...მეც ბედნიემა მოხვიე ხელები

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (11)

იმით რომ მართლა ძალიან მომენატრე, იმით რომ მთელი ერთი კვირა ველოდებოდი შენ მონაწერს, რომ მთელი ერთი ჯვირაა ვნატრობდი ამ დღეზე, როდის გნახავდი... დაკმაყოფილდი?! ტირილის პირა მისულმა ვუთხარი და ძლივს შეკავებული ცრემლებით ავხედე... სახეზე არანაირი

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (11)

-აბა რძალო დატრიალდი ახლა გვშია მე და ლიზიკოს მგლებივით აჰა პროდუქტები ამ ზარმაცებმა ვიცი არაფერი მოიტანეს- მიშო შევარდა სახლში პარკებით ხელში უკან ლიზი მიჰყვებოდა -როგორ ხარ ლიკუნა?- მოეხვია ქმრისგან განსხვავებით და აკოცა -კარგად შენ? -მე არ

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (10)

-არ-ორივემ ერთად დაიძახა . ქეთი გაიბუსხა გვერდი აუარა მათ და სანდროს გვერდით დაჯდა -აბა რძალო დატრიალდი ახლა გვშია მე და ლიზიკოს მგლებივით აჰა პროდუქტები ამ ზარმაცებმა ვიცი არაფერი მოიტანეს- მიშო შევარდა სახლში პარკებით ხელში უკან ლიზი მიჰყვებოდა

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (9)

-რას ჩურჩულებთ?-არაფერს ვამშვიდებდი რომ მალე გამოხვიდოდი. წავედით მარუს- ლუკამ გაიცინა და თავზე აკოცა.თბილისში ჩასვისთანავე დიზაინერი ათი კაბით, სტილისტი ,ვიზაჟისტი მოკლედ თავი ატკინეს ,ბოლოს ყველაფერი მათ გააკეთეს და სულ ბოლოს

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (8)

ასე უბრალოდ დასრულდა ყველაფერი მარიამისთვის. ჩვეულ რიტმში განაგრძო ცხოვრება, თიტქოს არც არასდროს გამხდარა ჩვეულებრივი მხიარული ქალი,ლაღი და უდარდელი. ისევ ურჩხული გახდა რომელიც არავის ინდობდა და სატქმელს პირდაპირ ამბობდა, ისევ მთელი კვირა მასზე