პატარა გოგო, მიყვარხარ (7)

-ესეიგი, არავის ელაპარაკები? - არ დამცინო კარგი? ხანდახან უმნიშვნელო ნივთებს ველაპარაკები ხოლმე. სარკეს ვუყურებ და ველაპარაკები. მიქრის რო თავში? კი, ნამდვილად. უარყოფას არც ვაპირებ. მოწყენილი რომ ვარ, ჩემ თავს ველაპარაკები. კარგია, ჩემ თავს რომ

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (6)

-თუ შეიძლება ყველა მწკრივში დადექით! -აუ... -ეს ვინარი! -ტვინი მოხნა! -ო! ყოველდღე ერთიდაიგივე? -წადით თქვენი! -ს ი ჩ უ მ ე ! ! ! ისევ ჩაჰყვირა სასტვენს უფროსმა და მთელი ბანაკი შეხტა. -მოკლედ, დღეს ჩამოდის ჩვენთან ერთი მოსწავლე და სპეციალურ

სამჯერ ნაჩუქარი სიცოცხლე! -მიყვარხარ.. (თავი 2-3)

გოგოზე და ბიჭზე რომლებმაც ეწლები მალე გადიოდა, მე-7 კლასი, გაზრდილი მე და ნიკა.. ჰო ნიკა არ მოგესმათ.. ამდენი წლის შემდგ ერთმანეთს შევხვდით, ჩემს პარალელურ კლასსში იმყოფებოდა, უფროსწორედ ის მე-8ში იყო.. ჩვენი დილა ყოველთვის ასე იწყებოდა.. -აბა ჩემო

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (5)

დილით ნინეს ძალიან ადრე გაეღვიძა, თვით ბანაკის უფროსსაც კი არ ეღვიძა. ცოტა ხანს გიგას უყურა, მერე ოდნავ აკოცა ლოყაზე, სპორტულები ჩაიცვა და სარბენად წავიდა. დიდხანს დარბოდა და შესასვენებლად ხის ძირას წამოჯდა. წყალი ერთ ყლუპში გამოცალა. ამ დროს

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (4)

გიგა კი წავიდა მაგრამ, ნინეს წუთით არ მიეკარა ძილი. რატომ ვერ იძინებდა? თვითონაც არ იცოდა! ალბათ გიგასი ეშინოდა, არადა გიგა არაფრით იყო საშიში, პირიქით, ნინესთან მიმართებაში ძალიან თბილი იყო მაგრამ, ნინეს რაღაც მაინც აკავებდა და ეს მასში შიშს

შანდორ პეტეფი - მიყვარხარ ძლიერ... ძლიერ...

შენი პატარა ტანი.მიყვარხარ ძლიერ... ძლიერ... რაც გადის დრო და ხანი, მე უფრო მეტად მიყვარს შენი პატარა ტანი. შენი შავი თმის ბუჩქი ეგ თეთრი შუბლის სერი თვალები გიშრისფერი ლოყები ვარდისფერი,

პატარა გოგო, მიყვარხარ! (3)

-თვითმფრინავის დაჯდომა მგზავრებმა თითქმის ვერ გაიგეს და პილოტი მხურვალე ტაშით დააჯილდოვეს. აეროპორტუს გასასვლელთან ნინემ და გიგამ დაინახეს წარწერა Summer camp. ორივე მაშინვე იმ წარწერისკენ გაეშურა. ჯანიანმა კაცმა სიტყვა წარმოთქვა. -მოკლედ ბავშვებო,

პატარა გოგო, მიყვარხარ (2)

დილით ნინეს ძალიან ადრე გაეღვიძა. ქვემოთ ჩავიდა და ილოს ტელეფონი მოხვდა თვალში.,,უხ, ილო, ეხლა განახებ ჩემი შანტაჟი როგორ უნდა" მაშინვე მიირბინა ტელეფონთან და მესიჯებში შევიდა. თვალში მოხვდა საინტერესო ნომერი და ნაწერები წაიკითხა.

პატარა გოგო, მიყვარხარ!

-არ არსებობს!!!!გადარეული ყვიროდა ნინე ოთახში და ლეპტოპს მთელი ძალით იხუტებდა გულში. ყვირილზე მისი ძმა შემოვარდა. -რა იყო, მოიგე რამე?-კი! ბანაკში საგზური! -ე მაგარია! გილოცავ ნი! -ხომ გეუბნებოდი, გავიმარჯვებთქო!სანამ ნინე ეიფორიიდან გამოაღწევს,

მიყვარხარ დედი (საკუთარი ლექსიაა ეძღვნება ჩემ შვილს ილიას)

პირველად რომ დაგინახე დედი, ჟრპირველად რომ დაგინახე დედი, ჟრუანტელმა დამიარა ტანში_ სწორედ მაშინ მივხვდი თუ რას გრძნობდა. დედაჩემი მე რომ გავჩნდი მაშინ. ცხრა თვე მუცლით გატარებდი ჩემო, დავდიოდით ყველგან მუდამ ერთად; ახლა უკვე ხელის გულზე