თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 9

კარი ჩავკეტე და საწოლზე მოვიკუნტე, ცრემლები მახრჩობდა. ასეთი განადგურებული და შეურაცხყოფილი არასდროს ვყოფილვარ, ვერ ვხდებოდი რით დავიმსახურე ეს მოპყრობა, ვცდილობდი რაიმე გასამართლებელი მიზეზი მომეძებნა. ვფიქრობდი, ლაშას ეს ქცევა სიმთვრალის ბრალიათქო,

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 8

დრო გადიოდა. მე და მათე საბოლოოდ გავუცხოვდით. ახლა თითქოს ყველაფერს სხვაგვარად ვუყურებდი, ჩემს გარშემო არსებული გარემო უცნაურად შეიცვალა. მაგრამ ახსნა ვერ მომეძებნა. თვის ბოლოს ლაშას დაბადების დღე მოდიოდა, დაცვამ საჩუქარი გაუკეთა და იმ დღეს სასმელით

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 7

მათე რაღაც პერიოდი დამიახლოვდებოდა, იმდენად რომ შეიძლება გეფიქრა ისინი ერთმანეთისთვის მეგობრებზე მეტნი არიანო. მაგრამ ეს პერიოდი გადიოდა და ისიც ისე მექცეოდა, როგორც ჩვეულებრივ კლასელს, რომელთანაც არც ისე კარგი ურთიერთობა ჰქონდა.

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 6

შეგუების პერიოდი მშვიდი, მაგრამ დამთრგუნველი იყო. ჩევნ, უხეშად რომ ვთქვათ, "ჩვენი თავებისთვის მოვიცალეთ". ვფიქრობდი მომავალზე, რა იქნებოდა აქედან გასვლის შემდეგ, მიმიღებდა თუ არა ჩემი ოჯახი? მშობლები მენატრებოდა, თავისუფლება მენატრებოდა, ჩემი სახლი,

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 5

გათენებას ზარის გამაღიზიანებელი წკრიალი გვაუწყებდა (ის ჩვენ მაინც ვერ მოვიშორეთ), მომზადებისთვის ნახევარი საათი გვქონდა, შემდეგ იწყებოდა ვარჯიში და ათ საათამდე გრძელდებოდა. პირველად თორმეტ საათზე ვსაუზმობდით. გაკვეთილები ორზე იწყებოდა და შვიდამდე

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 4

ბატონმა გიორგიმ ჩაიცინა და თავისი მონოლოგი განაგრძო -ჰმ, ეს მაგალითი იყოს. გეგმების დაწყობაში დროს ნუ დახარჯავთ. არც თქვენთვის ჩვეულ ხერხს გირჩევდით, ხანძარს ვგულისხმობ. ჩვენ ყველაფერი გავითვალისწინეთ, აი კუთხეებში იმ მოწყობილობას ხომ

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 3

აქ უკვე ისე ვიყავით "მუღამში" შესულები რომ ნერვიულობის ნაპერწკალიც აღარსად ჩანდა. სწრაფად გადავნაწილდით, გოგა, მათე და მარიამი სხვადასხვა კაბინეტებისკენ წავიდნენ, მე კი ისეთი ადგილი შევარჩიე, რომ სამივესთ ადვილად მიმეწვდინა ხმა. ტელეფონი არ რეკავდა,

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა!

სხვების არ ვიცი მაგრამ მე რა დამაძინებდა, მთელი ღამე ვწრიალებდი საწოლში, ხან მციოდა, ხან მცხელოდა, ვერაფრით მოვხუჭე თვალი. ყველაფერზე ერთად ვფიქრობდი... რა მოხდებოდა თუ მშობლები აღმოაჩენდნენ რომ ღამით სახლიდან წავედი, თუმცა მოიცაა რაა, ისეთი რაღაცის

თავხედებო მოგესაჯათ ერთად ყოფნა

მოკლედ, გეგმამ თითქმის სრულყოფილი სახე მიიღო, 13 ივნისს კიდევ ერთხელ, უკვე სააბოლოოდ შეიკრიბა სასტავი, ყველაფერი გადავამოწმეთ, გავიმეორეთ. შეცდომა არ უნდა გაპარულიყო. მაგიდაზე გაშლილი იყო უხეშად, კალმით მიბღაჭნილ-მობღაჭნილი რუკები და სიები:

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა!

მოკლედ, გეგმამ თითქმის სრულყოფილი სახე მიიღო, 13 ივნისს კიდევ ერთხელ, უკვე სააბოლოოდ შეიკრიბა სასტავი, ყველაფერი გადავამოწმეთ, გავიმეორეთ. შეცდომა არ უნდა გაპარულიყო. მაგიდაზე გაშლილი იყო უხეშად, კალმით მიბღაჭნილ-მობღაჭნილი რუკები და სიები: