მწერლის რუტინა

დილა იწყება არეული სახით,ამღვერეული ემიციებით, ჩამოგლეჯილი იმედებით და გაცვეთილი გეგმებით, ეს ქაოსი ირგვლივ ყველაფერს ფარავს..ირგვლივ ტრიალებს და ყველაფერს ითრევს.ყველაფერს მართმევს რაც კი ძვირფასი გამაჩნია..საბოლოდ კი

მწერლის სიზმრის თეორია (სრულად)

„ გუშინ წმინდა თოვლმა დაფარა ჭუჭყიანი მიწა, სახლები, ხალხი და მეც წმინდად შემიყვარდა, წმინდანი, მხოლოდ. შემიყვარდა მისი მწვანე თვალები და უაზროდ თხელი თმა. შემიყვარდა მისი გამოხედვა.. და მისი თითოეული სიტყვა შემიყვარდა.

მწერლის ღამეები(თავი9)დასასრული

-ყველაფერი კარგად იქნება..ესეც უნდა გადაიტანა.. -ვიცი..ვიცი,რომ გამოვედი ამ მდგომარეობიდან,მაგრამ ეს ტკივილი და მოანტრება ჩემში ისევ ცოცხლობს...მას რომ ვუყურებ სული მეხუთება და..უბრალოდ არ ვიცი რა ჰქვია ამ გრძნობას..გესმის? -წამიკითხე,თუ თან

მწერლის ღამეები(თავი8)

„ის არაა ის..მას გონება აღარ აქვს,ის უბრალოდ რობოტივით აზროვნებს,ყოველ წამს ერთსა და იმავე კითხვას სვამს,მას არაფერი ახსოვს და ავიწყდება ყველაფერი..მე ის დავკარგე..“-ემზადებოდა გამოსაწერად და ამას ფიქრობდა. -ხელი უნდა მოაწეროთ საბუთებს..-მოესმა

მწერლის ღამეები(თავი7)

მანქანაში საქონელივით შეჭეჭყა ქალი და კარები ჩაკეტა. -მირანდა შენი დედაც..-გაღიზიანებულმა მოიკიდა ხელი ლოყაზე და ქალის ფრჩხილების ნამუშევარი რიგიანად შეაფასა..-რა ნაგავი ხარ!..-უკვე საუბრის ტონიც შეიცვალა და მისუსტებულ ქალს მხარზე ხელი მოუჭირა.

მწერლის ღამეები(თავი6)

სახლში რომ მივიდა შეშლილს ჰგავდა,მაგრამ დასვენებასმაინც არ აპირებდა.აწეწილი თმისთვისაც კი არ მიუქცევია ყურადრება,ისე შეხტა მანქანაში და თათიას სახლისკენ აიღო გეზი. -ვინ არის? ასე გვიან?-კარებისკენ გაემართა თათია

მწერლის ღამეები(თავი5)

-რა? რა თქვი ახლა? გაიმეორე-ბრაზი გაერია ხმაში.უნდოდა თავი მოეთოკა,მაგრამ არ შეეძლო და ამას მთელი სხეულითა გრძნობდა,გრძნობდა,რომ არ შეეძლო ტყუილი.იცოდა,რომ გაურკვევლობას ვერ იტანდა. -მე...უბრალოდ ჩვენ ადრე..მას ვიცნობდი..

მწერლის ღამეები(თავი4)

ის-ის იყო უკან აპირებდა სებრუნებას,როცა რაღაც უცნაური ხმა მოესმა.“აქ ვინ უნდა იყოს?“-უკან დააპირა შებრუნება,მაგრამ ხმა ისევ განმეორდა. -თადარიგი დაგიჭერია..

მწერლის ღამეები(თავი3)

-დეიდა ვარ უკვე?-თვალები დააბრიალა ქალმა და ჩაიმუხლა-რამხელა გაზრდილხარ..-გულში ჩაიკრა ბავშვი და შემდეგ ხელში აიყვანა. -აბა,რა იქნებოდა-გაეღიმა თიკოს,რომელიც ამ ხნის განმავლობაში ჩუმად იჯდა და რაღაცას კითხულობდა..

მწერლის ღამეები(თავი2)

-ანუ ბრუნდება მწერლის ნამდვილი ღამეები?-ფრუტუნით თქვა თათიამ და გოგონებ გადახედა. -ბრუნდება..-მირანდამ ტელეფონს დახედა და შეტყობინება თავიდან წაიკითხა,ისევ გაეღიმა და შემდეგ დაქალს შეხედა..