ფიქტიური (ნაწ.2 თავი 3)

-თქვენ კარგად ხართ ?! - ექიმს ლაპარაკი ნატამ არ აცადა - გამაგებინეთ თქვენ კარგად ხართ? რას ამბობთ თუ ხვდებით მაინც ? რამდენი ადამიანი ელოდება მის გამოჯანმთელებას ვერ ხედავთ თქვენ ? თქვენ ის მაინც თუ იცით რომ ამერიკაში ერთი გოგო სიცოცხლეზე მეტად ამ

ფიქტიური (ნაწ.2 თავი 2)

ექიმი პალატიდან გამოვიდა და არც თუ ისე სასიამოვნო ამბავი აცნობა ნათესავებს.აკო კომაში იყო.იმედი უნდა ქონოდათ მდგომარეობის გაუმჯობესების.გავიდა ერთი,ორი,სამი და უკვე მეოთხე დღე გადიოდა რაც აკოს ხმა მის მეგობრებს არ მოესმინათ.მარიამის და თორნიკეს

ფიქტიური (ნაწ.2 თავი 1)

აკოც არ იყო კარგ მდგომარეობაში.რა უნდოდა თვითონაც არ იცოდა.რას ერჩოდა ანას? - ეგ მე კიარა,თვითონაც არ იცოდა.სულ გულს ტკენდა,სულ ამწარებდა მაგრამ მის ცრემლებს რომ უყურებდა დგებოდა და გადიოდა.ჩემი და თორნიკეს შერიგების დღეს ავღნიშნავდით თორნიკესთან და

ვ/ე (ნაწ2)(10)

გაოცებულები უყურებდნენ ელენეს მეგობრები. ანა და ნია გაკვირვებულები იყვნენ. იცოდნენ, რომ სხვა რაღაცას აპირებდა ელენე და ამ დროს სრულიად სხვა რაღაცა მოხდა. თამთა კი კმაყოფილებისგან აღსავსე სახით უყურებდა და თან ღვინოს წრუპავდა. ვატო გამოჰყვა ელენეს და

ვ/ე (ნაწ2)(9)

ატარა ვატოს დაბადების დღე იყო. სადღესასწაულო ცენტრში გადაუხადეს მშობლებმა დაბადების დღე. ვატოს ყველა ბაღის მეგობარი, თანამშრომლების შვილები, ნუ როგორც ვიცით ქართველებმა ყვავი-ჩხიკვის მამიდის შვილის შვილის შვილები იყვნენ დაპატიჟებულები. ძალიან

ვ/ე (ნაწ2)(8)

-მომილოცეთ! ცოლი ხელმეორედ მოვიყვანე!-დაიყვირა ნიკუშამ და გადახედა სახეაწითლებულ ნიაკოს, რომელსაც მორცხვად ჰქონდა თავი დახრილი, თითქოს რაღაცაში გამოიჭირეს და ერიდებოდა.

ვ/ე (ნაწ2)(7)

-ელენუშკა, გამარჯობა ჩემო საყვარელო, ლამაზო, სარძლოვ და მეგობარო!-მიესალმა ნიკუშა კარებში მდგარ გაყინულ ელენეს,-როგორ ხარ გოგო?-გადაკოცნა ნიკუშამ და პირდაპირ შევიდა სახლში.ანა და ნია მისაღებ ოთახში ისხდნენ და საუბრობდნენ. ნიკუშას დანახვაზე ორივე

ვ/ე (ნაწ2)(6)

-უკვე ორი შვილის მამა ვიქნები, ტო!-დაიწყო ღრიალი დათუნამ. მაშინვე ანასთან ოთახში შევარდა და საწოლზე წამოწოლილ ცოლთან მივიდა და მთელი სახე ჩაუკოცნა.-ჩემო სილამაზევ! ჩემო ანგელოზო! რა ბედნიერი ვარ, რომ იცოდე!

ვ/ე (ნაწ2)(5)

დილის 5 საათამდე ვატო არ გამოჩენილა. ელენეს ძილი არ ეკარებოდა. ფიქრობდა ნიკუშაზე და ნიაზე და განიცდიდა მომხდარს. 15წუთში ერთხელ შეხედავდა ბავშვობის მეგობარს, რომელსაც ღრმა ძილით ეძინა თითქოს არაფერი მომხდარიყო.

ვ/ე (ნაწ2)(3)

გავიდა თუ არა ვატო, ელენე სავარძელში მოწყვეტით დაჯდა. ჯერ კიდევ სიზმარში ეგონა თავი. რამდნეჯერ უფიქრია ამ მომენტზე, როდესაც ვატოს ნახავდა და გაიგებდა ყველაფრის პასუხს, მაგრამ ამ შეხვედრამ ვერაფერზე პასუხი ვერ მოუტანა გარდა იმისა, რომ გაიგო ვატოს