პირველი ჩოგანი (1)

ვხედავ ... ვხედავ განათებულ კორტს , მწვანე ხელოვნურ საფარს , უჩვეულოდ თეთრ ბადეს და ტრიბუნებს . ხალხის გამაყრუებელი ზუზუნი და მაინც ისმის სადღაც შორეული ხმები , რომელიც ჩემს სახელს გაჰყვირიან , ისევ მივლის უამო ჟრჟოლა , გაოფლილ ხელს მაისურზე ვიწმენდ

ბედნიერებასთან ახლოს. ( პირველი,მეორე თავი)

-კიდევ ერთ ჭიქა ცხელ შოკოლადზე რას იტყოდი? გადავხედე მარის. -რატომაც არა! გაეცინა მას. -თუ შეიძლება მარჯანიშვილზე გაგვიყვანეთ და რამდენი იქნება ჩვენზე? სერიოზული სახით მივუნრუნდი გეგის.

ერთხელ წვიმაში (პირველი თავი)

ერთხელ წვიმაში ( პირველი თავი ) ძალიან ადრე მეგონა რომ სიყვარული ძალიან მარტივი იყო უბრალოდ ერთმანეთი შეუყვარდებოდათ მერე ცოლ-ქმარი გახდებოდნენ და იცხოვრებდნენ დიდხანს და ბედნიერად. მაგრამ ჩემს შემთხვევაში სულ სხვანაირად იყო ყველაფერი.ჩემს

პირველი სიყვარული

ზაფხულის ერთ დღეს, ჩვენ კვლავ შევხვდებით ერთმანეთს, გაგვახსენდება ჩვენი სიყვარული, რომელიც ორივესათვის პირველი იყო..პირველი და დაუვიწყარი..გაგვახსენდება ის დრო არავინ, რომ არ გვაინტერესებდა ჩვენს მეტი..ჩავკიდებდით ერთმანეთს ხელს და შეგვეძლო საათების

ბედნიერებასთან ახლოს. ( პირველი თავი)

-მე და შენ ცოლ-ქმარი? რა სისულელეა. გაკვირვებული სახით დადის ლიზა ოთახში და ისტერიულად იცინის. მე უბრალოდ ვდგავარ და ჩემთვის ვფქირობ რომ უნაკლოა. -რა გაგიკვირდა ლიზა? ხომ იცოდი,რომ ადრე თუ გვიან ასე იქნებოდა. ისეც მეცინება მე. -კი, ვიცოდი. იბნევა

ტკივილის პირველი სტადია

ახმაურებული კლასის წინაშე დავდექი და ერთი წამით მისკენ გავიხედე შემდეგ თვალი მოვაშორე და კიდევ შევხედე ჩემს ერთ-ერთ კლასელს მივანიშნე ჩემსკენ გამოახედეთქო და მანაც ძლიერად მიკრა მკლავი მერე კი თვალებით ჩემსკენ ანიშნა და მანაც ცალი ნაოშნიკი მოიხსნა

ჭინკობისთვე III პირველი კოცნა

სულ რამდენიმე სანტიმეტრიც და მის ტუჩებს შევეხები, სველ თმას საოცარი სურნელი ასდის. ნინისკენ ვიხრები, პარკზე მოჭერილ ხელს ვადუნებ და ლამის ზედ დავიფარო, ის ხმას არ იღებს, უფრო ვთამამდები და ტუჩებით ფრთხილად ვეხები მის ტუჩებს.

ანასტატია ჰელერის ცხოვრება(თავი პირველი)

გამარჯობა მე ანასტასია ჰელერი ვარ,ვცხოვრობ საქართველოში კერძოდ ბათუმში,მყავს ერთი ძმა,დედა და მამა გარდაცვლილები არიან,მაქვს ქერა გრძელი თმები, თაფლისფერი თვალები,წონაში 53 კილოს ვიწონი,სიმაღლეში კი 1,75 სმმ ვარ.დავიბადე 1998 წელს და მეც როგორც

შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთეხველთან.(პირველი

მოკლედ მოგიყვებით ჩემს შესახებ, მე ნუცა ვარ 27-წლის, სკოლის დამთავრების შემდეგ ბელგიაში Brüssel-ში წავედი სასწავლებლად, ბრიუსელის ჰოგსქულის უნივერსიტეტში ჩავირიცე ბიზნესის ადმინისტრირებაზე ვსწავლობდი.

გრძნობების ექსპრესია (თავი პირველი)

-რა გინდა?-შენ სულ ესეთი სწერვა ხარ, თუ დროგამოშვებით.ტუჩის კუთხეებში ოდნავ ჩაეღიმა.-შენ სულ ესეთი ნაგლი?-რას ვიზამთ..თავი დანანებით გააქნია. სიბნელეშიც კი ისე ლამაზად მოუჩანდა მწვანე თვალები, ლამის იქვე მოვკვდი.-არ გიხდება.