გარდაცვალება/მე/

წამისმეასედი გჭირდება მაშინ როცა თვალს ხუჭავ.ერთ დღეს დილაადრიან მეც დიდი ბრძოლა გადავიტანე მასთან გამალებით ვებრძოდით ერთმანეთს მაგრამ ბოლოს მან ალუდასავით გაისროლა მე კი შემენგრა გულის ფიცარი მუცალივით.ყველაზე სანატრი და ლამაზი ბოლო წამია

უნებლიე შეცდომა (3 თავი)

-კაი რა დე, ხომ იცი არ მიყვარს, დღეს უბრალოდ აუცილებელი იყო.მალე შეტყობინებაც მიიღო ქვემოთ გელოდებიო. ღრმად ჩაისუნთქა და მეორე სართულზე მცხოვრებმა სწრაფად ჩაირბინა კიბეები რამდენადაც მაღლებით შეძლო.

ნუ მეთამაშები.! (თავი 1)

ხელი წელზე შემომხვია და ახლოს მიმიკრა. ისე ვცეკვავდი არც კი ვიცოდი რა მოძრაობეს ვაკეთებდი, ის ფლობდა სიტუაციას , და ჩემს სხეულს. ამ უცნობში იყო ის რაც მომწონდა , მომწონდა ძალია. ალკოჰოლმა თავისი ქნა,

რა იყო და რა არ იყო

მართლაც, რომ რთულია ეს ცხოვრება უსიყვარულოდ გაიტანო, ძალიან რთულია. ყველაზე ბედნიერი კი ის ადამიანი, ვინც მას შეიგრძნობს მთელი გულით და სულით. მონატრება კი ყველაფერს თავისას შვება

რა არის სიყვარული?

ყველაფერი იმით დაიწყო, რომ შემიყვარდა... შემიყვარდა ადამიანი, რომელიც ჩემგან რადიკალურად განსხვავებული იყო.. პლიუსი და მინუსი, რომ გადაეყრება ერთმანეთს, თუმცა ფიზიკის მიხედვით ისინი ერთმანეთს იზიდავენ.. მისი ერთი მხარე იმდენად შემიყვარდა,

იყო და არა იყო რა

ახლა შუაღამეა, ოთახში დახუთული ჰაერია, გარეთ კი ყვითელი ღრუბლებიდან წვიმს მარტის თვის სევდა. ქალაქი ნისლში, შენზე ფიქრები კი - ჩემს გონებაში ჩაიძირა.დროდადრო გონებაგაფანტული მზერას ჩემი სარკმლიდან დანახულ მეზობელი კორპუსის ჩაბნელებულ ფანჯრებზე

რა გრძნობაა,როცა ვინმე გიყვარს?

ოხ,როგორ შემცივდა.საყელოს ბოლოებს ყელისაკენ ვქაჩავ და მზერა შენობებს შორის ჩაპრესილი ნისლისკენ გადამაქვს.ვიღაცის ფანჯრიდან შუქი მოჩანს. ეგოისტურად მსიამოვნებს,

მერე რა, რომ გოგო დავიბადე

რამდენი რამის თქმა მინდა შენთვის. თუმცა ისიც კი არ ვიცი საიდან დავიწყო. რამდენჯერ მიფიქრია, როგორ მეკითხა შენთვის რატომ მიმატოვე-მეთქი. გონებაში ვალაგებდი აზრებს, როგორ ჯობდა, პირდაპირ მეკითხა თუ შეპარვით და მლიქვნელობით. როცა წარსულში ვიქექები,

ო რა ბნელია განთიადი გათენებამდე....

ო რა ბნელია განთიადი გათენებამდე, სადღაც ჯურღმულში ეშმაკები ყველას გველიან, ცოტა მიკლია... სულ ცოტაღა დანებებამდე ... არადა ჯერ გზის ნახევარი არ გამივლია...

გებევრებოდა... არადა მე რა ცოტა მსურდა ...

წვიმს და ნისლივით გადაეკრა ქალაქს სიკვდილი ახლა თუ წახვალ გამაგიჟებს შენი სიშორე. რთული ყოფილა სხეულის და სულის ჭიდილი და როგორ უღვთოდ მომენატრე ნეტავ იცოდე.