მიყვარს და რა ვქნა?! (1)

-ააააააააააააააააააა -რა გაყვირებს? -სად არის ლაშააააააააააა? -დაბლაა, რა ხდებაა? -ჩემს ლოგინში რა უნდა ამ კნუტსსს? -ლაშა მოდი აქ! -რა მოხდაა? -ამ კნუტს აქ რა უნდა? -კარგი რა კატუსა ნახე რა საყვარელიაა -ფუუუ, 22 წლის ხარ და ჩემზე ცოტა ჭკუა თუ არ

რა საოცარია ეს სამყარო (12 დასასრული)

- ომაა, ომა აღარ მესმის.. ჯანდაბა კავშირი გაწყდა.. რა უნდა ვქნა.. არ დავნებდები, ასე მარტივად არ მოვკვდები.. იფიქრე ლიზა, იფიქრეე, საჭეს მაინც ვიმორჩილებ საბედნიეროდ.. სადღაც შევუხვიე, შოკში ვარ და არც კი ვიცი რომელ ქუჩაზე ვარ

რა საოცარია ეს სამყარო (11)

- წვიმამ გამაღვიძა, გვერდზე გადავბრუნდი და მათე აღმოვაჩინე.. გამეღიმა, ამ არეულობაში ისე მომენატრა ჩემი ორივე ძმა.. მზიანი დილა იყო, ფარდები გადავწიე, სინათლეზე მათეს გაეღვიძა და ბალიში გამომიქანა - როგორც ჩანს მათულიუსს მტვერსასრუტი მოენატრა -

აბა, რა მოიტანეთ მსხვერპლად? - ჩემი სიყვარული

- უი, ეს მე ვარ? ღმერთო ჩემო. რა საშინლად გამოვიყურები. შეუძლებელია ასეთი ვიყო, ძალიან ვუვლი თავს.- არა, ეს თქვენი სულია გარეგნობაში გამოხატული. ყველა ასე გამოიყურება, ვისი სულიც ტირის.- ეს ყმაწვილი ვინაა, გვერდით რომ მომყვება?

რა საოცარია ეს სამყარო (10)

- მინდა ლუკას განადგურებულს ვხედავდე, მიწასთან დაცემულს.. მთელი ცხოვრებაა მის ჩრდილში ვარ.. სულ ის მესმოდა ლუკა ასეთია, ლუკა ისეთია. მამაჩემს ალბათ ჩემზე მეტად უყვარს.. არ ვარგიხარ და ყველაფერს ლუკას დაავუტოვო,

რა საოცარია ეს სამყარო (9)

- თქვენ ეტყობა კარგად არ გესმით, აქ ვზივარ და თავს მაქსიმალურად ვიკავებ რომ აქაურობა მტვრად არ ვაქციო, მე საკუთარი პრინციპებისთვის არასოდეს მიღალატია, ვიღაც კი ცდილობს გამანადგუროს, რა აღიარებაზე ლაპარაკობთ

რა საოცარია ეს სამყარო (8)

ლიზას მეზობლად გადასვლის შემდეგ ყველაფერი გაფერადდა.. ლიზას უფრო და უფრო ვუახლოვდებოდით.. მასაც ვუყვარდი, ამას ვგრძნობდი.. სიტყვები უკვე ზედმეტი იყო.. ყურადღება მომიდუნდა და სამსახურშიც პრობლემები

რა საოცარია ეს სამყარო (7)

დედა ბედნიერი ჩანდა, მხოლოდ მის ბედნიერ თვალებად მიღირს ყველაფერი, ვაკოცე მოვეფერე და ოთახში შევედი, ისე მინდოდა ლიზა მენახა, შორიდან მაინც.. ისევ მასზე ფიქრები და გვიან მოსული ძილი...

რა საოცარია ეს სამყარო (6)

ხასიათ წამხდარი შევბეუნდი სახლში და კართან აყუდრბული მათე და სანდრო დავაიგნორე, თუმცა არ გაჭრა - აბა? - მკითხა მათემ და ცალი წარბი მაღლა ასწია - რა აბა? - ვითომ ვერ გავიგე - ის, რომ ლუკა მოგწონს - ეგრევე წამოიძახა სანდრომ - სულაც არააა

რა საოცარია ეს სამყარო (5)

ავედი კი არა ავფრინდი მემგონი, რამდენიმე საფეხურს ვახტებოდი. ნერვიულობისას ერთ ადგილზე ვერ ვისვენებ ხოლმე, ამ დროს ენერგიის მოზღვავებას ვგრძნობ, შევვარდი ოთახში და კარს მივეყრდენი (უფრო მივეჯახე). გულზე ხელი ისე მქონდა მიბჯენილი, თითქოს ასე