სადღაც შორს... მთებში თავი 19

თამუნა ენას არ აჩერებდა. ხან დაემუქრა დათას , ხან შეეხვეწა მანქანა გააჩერეო, მაგრამ ბიჭს არაფერი ესმოდა. მხოლოდ უღიმოდა და ირონიული ღიმილი დასთამაშებდა სახეზე. მუსიკას აუწია რომ მისი ხმა ჩაეხშო. თამუნამ გამორთო. მაგრამ მან ისევ ჩართო და მეტიც აჰყვა

მოულოდნელად სადღაც

იცი რამახსოვს? გზაზე გადავდიოდი, შუქნიშანი წითელს აჩვენებდა, მე ყურსასმენები მეკეთა და ჩემს სამყაროში ვიყავი, მუსიკა ძალიან ხმამაღალი იყო, მაგრამ მაინც გავიგე შენი ხმა. მახსოვს როგორ დაიყვირე ჩემი სახელი. მახსოვს ისიც, როგორ მოვტრიალდი და როგორ

სადღაც შორს... მთებში თავი 18

მთელი კვირა ისე გავიდა რომ სოფომ და რეზომ მხოლოდ ერთხელ მოახერხეს შეხვედრა. ისიც ნახევარი საათით. ეზოში ისხდნენ და ერთმანეთით ტკბებოდნენ. თამუნამ ბოდიში მოუხადა ოთახში დავრჩებიო განაცხადა. მიტუმეტეს რომ გაიგო წასაყვანად დათამ მოაკითხავდა. დიდად არ

სადღაც შორს... მთებში თავი 17

.... როგორც ამბობენ ყველაფერ ცუდს აუცილებლად მოჰყვება რაღაც კარგი....ყოველი წვიმის შემდეგ ღრუბელი აუცილებლად გადაიყრის და გამოიდარებს, მზე გამოანათებს...ყოველი სიკვდილის შემდეგ ახალი სიცოცხლე დაიბადება... ყველაფერს აქვს დასაწყისიც და ყველაფერს აქვს

სადღაც შორს... მთებში თავი 16

სოფო ჯერ შეიშმუშნა,მერე საწოლში გაიზმორა, ისე რომ თვალები არ გაუხელია. ესიამოვნა, მაგრამ ძილი მაინც არ გაუგრძელებია. ნელ-ნელა, მძიმედ გაახილა თვალები. უცებ ვერ მიხვდა სად იყო, მერე აღიდგინა გონებაში ყველაფერი და ჩაეღიმა. განსაკუთრებით მის

სადღაც შორს... მთებში თავი 15

იმ საღამოს ბევრი რამე შეიცვალა. პირველ რიგში ის რომ მიხვდნენ რომ ერთმანეთისთვის ბევრად უფრო მეტს წარმოადგენდნენ და ბევრად უფრო მეტს ნიშნავდნენ ვიდრე აქამდე ფიქრობდნენ. მერე ის რომ ის საღამოს პირველად არ დაუჭამიათ ერთმამეთი თამუნას და დათას.იმ

სადღაც შორს... მთებში თავი 14

თამუნა სამზარეულოში მაროს ეხმარებოდა საჭმელების მომზადებაში, როცა ეზოდან მანქანის ხმა მოესმა. იფიქრა სოფო დაბრუნდაო და გარეთ არ გამოსულა. მეგობარს ელოდა. ისედაც შემოვიდოდა სოფო მათთან. რატომ დაეკარგა დრო. საქმიანოდა განაგრძო და თან ღიღინებდა.

სადღაც შორს... მთებში თავი 13

ისევ წარსული გაახსენდა. თითქოს ეს იყო მისი ბედი. ყველა გარბოდა მისგან. თითქოს კეთროვანი ყოფილიყო. მითუმეტეს იმის მერე რაც თავის ამბების შესახებ მოუყვა ბიჭს. ათასი ფიქრი აერია თავში და ისე აიბურდა რომ ბოლო არ უჩანდა. ფიქრობდა რომ ბიჭი გაურბოდა და

სადღაც შორს... მთებში თავი 12

ჯერ უყურებდნენ როგორ კინკლაობდნენ თამუნა და დათა. მერე რომ მიხვდნენ რომ მათ შორის ზავი დაიდო იქაურობა დატოვეს და გარეთ გავიდნენ. ქუჩას მიუყვებოდნენ სეირნობით. თავიდან ორივე დუმდა. თითქოს საუბრის დაწყებას ვერც ერთი ბედავდა. ორივე ხვდებოდა რომ რაღაც

სადღაც შორს... მთებში თავი 11

როცა ვინმეს უყვარხარ სხვანაირი ხდები. ცხოვრებას სხვანაირად უყურე. თითქოს თავდაჯერებულობა გემატება. ამატი ხდები...ხოლო როცა შენც გიყვარს და გრძნობა ორმხრივია უკვე იცვლები. თვალებში ვარსკვლავები იწყებენ ციმციმს. ბედნიერებას ასხივებ, გინდა სამყაროს