ბედნიერება გაზიარებით არ მცირდება (სრულად)

- ბაბუ, შენ ხომ გიყვარდა ბებო?! - მივარდა მოხუც თედო პაპას შვილიშვილი.- როგორ არ მიყვარდა, ბაბუ, -ნაღვლიანი თვალები მიაპყრო მაშინვე და დამჭკნარი ღაწვები ოდნავ შეარხია.- როგორია სიყვარული, ბაბუ?- სიყვარულს ვერ აღწერ, შვილო, სიყვარული უნდა იგრძნო. მზე

ბრძოლა სიყვარულისთის-სრულად

შენ ჩემთვის გადაუჭრელი პრობლემა ხარ ! რომლის მოგვარებაც მე არ მინდა ! - ჩაიცინა და დაბნეულს იმდენად მოულოდნელად ჩამალვლო ხელების სახეზე და იმდენად მოოულოდნელად დამეტაკა ტუჩებზე გააზრება ვერც მოვახერხე , თვალებ მილულულს თვალებ დაქაჩულმსა და

მისი წილი სიცოცხლე (სრულად)

მეგობრობა და სიყვარული-ჩემი აზრთ ეს ყველაზე წმინდა და წრფელი გრძნობებია. ამ ისტორიაში გაიგებთ თუ რა შეუძლია მეგობრობას და საერთოდ სიყვარულს...ეს ამბავი, თუ შეიძლება ამბავი დავარქვათ, წლების წინ მოხდა. მას მერე უამრავმა წყალმა ჩაიარა, მაგრამ

მეორადი ბედნიერება [სრულად (+დასასრული თავი 16)]

არაფერი ახსოვდა ანნას იმ ორი კვირიდან, გარდა სასამართლოს დღისა. მხოლოდ მოსამართლის სიტყვებს უსმენდა გაფაციცებით.. განაჩენის გამოტანისას ალბათ პეტრეზე მეტად ღელავდა.. პეტრე კი განაჩენის ნაცვლად, ანნაზე ნერვიულობდა, მის ღელვაზე,

ხშირად სინანული გვიანია [სრულად]

- ანამარია!. - შეკივლა გოგომ და ექვსი წლის უნახავ დაქალს გადაეხვია. ანამარია კი უემოციოდ გაშეშებულიყო. მალევე მოშორდა ლილე. - როგორ შეცვლილხარ, გალამაზებულხარ და ხასიათიც ცოტა შეგეცვალა. - ცოტა? ჰაჰ, სასაცილოა. გოგონა რადიკალურად იყო შეცვლილი. ადრე

უმიზეზო ბედნიერება (სრულად)

-შეიძლება არ მაქვს ის, რაც გეკუთვნის მაგრამ... მაგრამ გეფიცები, ყველაფერს მოგცემ! -ალუღლუღდა თავჩახრილი, -თუ საჭირო იქნება, გულს ამოვიღებ და ხელებში ჩაგიდებ! ოღონდ აღარ მინდა შენგან წასვლა და მარტო სუნთქვა.. შენი ფილტვებით მინდა ვისუნთქო, შენი

შეხვედრა წარსულთან (სრულად )

გოგონას არაფერი უთქვამს, ბიჭს ქვემოდან ახედა... მანაც აზრზე მოსვლაც არ აცადა ისე დაეკონა ტუჩებზე... ადრეც უკოცნია მისთვის, თუმცა ასეთი მომთხოვნი არასდროს ყოფილა... გოგონა წამიერად დაიბნა, ხელები თმებში შეუცურა და ოდნავ მოქაჩა... მისმა საქციელმა ბიჭი

მუხის ძირას / დასასრული ( მესამე ნაწილი სრულად)

დასასრული მესამე ნაწილი სრულად12 დეკემბერი იყო... ციოდა საშინლად... მე და ლიკუნა აბაშიძის კანაპედან გამოვედით,დაახლოებით საღამოს 8 საათი იქნებოდა... ფეხით გავუყევით მრგვალი ბაღისკენ,სადაც ჩემ ძმაკაცს უნდა შევხვედროდით და კინოში წავსულიყავით,მასთან

ჩემი სვანური ოცნება-სრულად

სვანეთის ცივმა მაგრამ სასიამოვნო ჰაერმა კანი გამიყინა და თან გამითბო.კოშკზე როგორც კი ამიყვანა მთელი სვანეთი რომ დავინახეთ სახე გაბადრულები გავიჯგიმეთ ადგილზე-აქ ვარ არ მჯერა !!! - დავიყვირე ბოლო ხმაზე ხელებ გაშლილმა-ასე თუ მოგეწონა სვანეთი

ზეცაში დაწერილი ბედი (ნაწილი 2) სრულად

ტელეფონი გავუთიშე და შესვლას ვაპირებდი, როცა უცხო, მაგრამ ამავე დროს ნაცნობ სხეულს შევეჯახე, რომ არა მისი ძლიერი ხელები უკვე ძირს ვიქნებოდი გაშხლართული. თმები გავისწორე და მისი დანახვისას სრული შოკი დამემართა! ვგრძნობდი ჩემი გულის ფეთქვას, რომელიც