ფიფქები (სრულად)

-ლაო, ელელე, გესინია და ალავინ მოგტაცოს?-ენა მოუჩლიფა ანდრომ ელენეს, რასაც მისი გაღიზიანება მოყვა და სწრაფი ნაბიჯებით დაიძრებოდა ანდროსკენ, რომ არა მის წელზე მოხვეული ზუკას ხელი -გეყოთ, მე დავიღალე რა თქვენ მაგივრად, სადაც გინდათ იქ წადით-ნერვები

if i die სრულად

-ღმერთის ? -თავი წამოწია და თვალებში ჩამხედა, უცნაური, ჩასისხლიანებული თვალები ჰქონდა-მერედა სად არის შენი ღმერთი? -რას გულისხმობთ? -არანაირი ღმერთი არ არსებობს, თქვენ ქალბატონო ფსიქოლოგო, ამაოდ ცდილობთ ჩემს დახმარებას,

გოა (სრულად)

ჩემი ქორწილიდან მესამე დღეს მივხვდი, რომ ჩემი ქმარი არ მიყვარს. აი ასე, არ მიყვარს. არც თვითონ ვუყვარვარ და რომ არა 31 დეკემბერი არც ერთ სახლში, არც ერთ ოთახში და საერთოდ არც ერთ ქუჩაზე არ ვიცხოვრებდით ახლა. მაგრამ ბედის ირონიაა ალბათ. ვიღაცამ ზემოთ

7 წლის შემდეგ! (სრულად)

დემეტრე კიკნაძე და დუდა ფანგანი ერთ უბანში გაიზარდნენ.15 წლის იყვნენ ნია დემეტრაძე რომ შეუყვარდა ორივეს.ნია დემეტრეს მეგობარი იყო და დუდა უყვარდა, დემეტრეს კი ნია. რათქმაუნდა დუდა ამას ხვდებოდა,

სიცოცხლობანა (სრულად)

ჩაიდანი გაზქურაზე მოათავსა და გაემართა აივნისაკენ, რომელსაც სუსტად შემორჩენილი მზის სხივები ევლებოდა. ქალის ნაბიჯებით გაღრჭიალდა ხის იატაკი, მსუბუქი ტანის რხევით ჩაეშვა დროისაგან მოძველებულ ჩალისფერ სავარძელში. ყველაფერს ეხებოდა იმისი ფიქრები ოღონდ

კატოს სიზმრები (სრულად)

მწვანე მინდორზე, ხის ძირას ვიჯექი. ხის შრიალს ვუსმენდი. უეცრად ავტომანქანა მომიახლოვდა. შავი ფერის, ჩემს წინ გაჩერდა. მიკვირდა, იმ ადგილას როგორ მომაგნეს. მერე ვიღაცამ მომიახლოვდა, ხელი ჩამკიდა და მანქანაში აღმოვჩნდი. იმ უცნობის ერთად, რომელმაც

თმენის ვალდებულება - სრულად

ვამჩნევ რომ მატყუებენ, მაგრამ არ ვიმჩნევ, თითებს უაზროდ, უხმოდ ვაკაკუნებ მაგიდაზე და თვალებში ურცხვად ვუყურებ. -ბევრს ითხოვენ ფართში, მაგრამ ისეთი ადგილია, რომ ღირს. -თუ კარგი იქნება რესტორანი ვფიქრობ რომ ადგილს მნიშვნელობა არ აქვს,- საუბარში

Bipolar Disorder (სრულად)

კარგი - ცუდი! კეთილი - ბოროტი! არასოდეს, გესმის ? არასოდეს წამოეგო ადამიანურ სტანდარტებს. ისინი შენს პიროვნებას დაღრღნიან და ძვლებსაც კი აღარ დატოვებენ მისგან ! მე ეს ღმერთმა მასწავლა ! მაგრამ იცოდე, ჩემი ღმერთი შენი ვერასოდეს გახდება ! მე მას

ერთმანეთის გარეშე (სრულად)

მერე დრო გავა და არავინ იცის რა იქნება. ფიქრობდა ამ ამბით შეძრული ქალი. ცარიელ ჭურჭელს ჰგავდა. ვერაფრის დიდებით შეძლებდა აღეწერა თუ რას განიცდიდა. თითქოს მეტყველების უნარი ზეციურმა ძალებმა წაართვესო. ფერმკთალი სახით აცნობიერებდა დანაკარგს, დაწობილი

ალისფერი განთიადი (სრულად)

-გიპოვის ნიკოლოზი და პასუხს გაგებინებს.-კბილებში გამოსცრა გოგონამ. -არც მუქარის გერიდება ესე იგი-ჩაიცინა გაბრიელმა.-მაგრამ თუ სიმართლე გაინტერესებს, ეგ მუქარა შენნაირ ბავშვებს უთხარი, მე არც ნიკოლოზის მეშინია და არც მისი მთელი რაზმის.